Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Ruft nicht die Weisheit laut, und läßt nicht die Klugheit ihre Stimme vernehmen?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Oben auf den Höhen, draußen auf dem Wege, mitten auf den Straßen hat sie sich aufgestellt;

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

zur Seite der Tore, am Ausgang der Stadt, beim Eingang der Pforten ruft sie laut:

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

An euch, ihr Männer, ergeht mein Ruf, und meine Stimme an die Menschenkinder!

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Ihr Einfältigen, werdet klug, und ihr Toren, brauchet den Verstand!

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Höret, denn ich habe Vortreffliches zu sagen, und meine Lippen öffnen sich für das, was gerade ist.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Denn mein Gaumen redet Wahrheit, aber meine Lippen verabscheuen loses Geschwätz.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Alle Reden meines Mundes sind gerecht, es ist nichts Verkehrtes noch Verdrehtes darin.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Den Verständigen sind sie ganz recht, und wer Erkenntnis sucht, findet sie richtig.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Nehmet meine Zucht an und nicht Silber, und Erkenntnis lieber als feines Gold.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Ja, Weisheit ist besser als Perlen, und keine Kleinodien sind ihr zu vergleichen.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Ich, die Weisheit, wohne bei dem Scharfsinn und gewinne die Erkenntnis wohldurchdachter Pläne.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

Die Furcht des HERRN ist ein Hassen des Bösen; Stolz und Übermut, schlechten Wandel und ein verdrehtes Maul hasse ich.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Von mir kommt Rat und Tüchtigkeit; ich bin verständig, mein ist die Kraft.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Durch mich herrschen die Könige und erlassen die Fürsten gerechte Verordnungen.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Durch mich regieren die Herrscher und die Edeln, alle Richter auf Erden.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Ich liebe, die mich lieben, und die mich frühe suchen, finden mich.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Reichtum und Ehre kommen mit mir, bedeutendes Vermögen und Gerechtigkeit.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Meine Frucht ist besser als Gold, ja als feines Gold, und was ich einbringe, übertrifft auserlesenes Silber.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit, mitten auf der Bahn des Rechts,

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

auf daß ich meinen Liebhabern ein wirkliches Erbteil verschaffe und ihre Schatzkammern fülle.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

Der HERR besaß mich am Anfang seiner Wege, ehe er etwas machte, vor aller Zeit.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Ich war eingesetzt von Ewigkeit her, vor dem Anfang, vor dem Ursprung der Erde.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Als noch keine Fluten waren, ward ich geboren, als die wasserreichen Quellen noch nicht flossen.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Ehe die Berge eingesenkt wurden, vor den Hügeln ward ich geboren.

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

Als er die Erde noch nicht gemacht hatte und was außerhalb [derselben liegt], die ganze Summe des Weltenstaubs,

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

als er den Himmel abzirkelte, war ich dabei; als er auf dem Meeresspiegel den Horizont abgrenzte,

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

als er die Wolken droben befestigte und die Brunnen der Tiefe mauerte;

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

als er dem Meer seine Schranke setzte, damit die Wasser seinen Befehl nicht überschritten, als er den Grund der Erde legte,

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

da stand ich ihm als Werkmeister zur Seite und zu seinem Entzücken Tag für Tag und spielte vor seinem Angesicht allezeit;

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

ich spielte auf seinem Erdkreis und hatte mein Ergötzen an den Menschenkindern.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Und nun, ihr Söhne, gehorchet mir! Wohl denen, die meine Wege bewahren!

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Gehorchet der Zucht und werdet weise und seid nicht zügellos!

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Wohl dem Menschen, der mir also gehorcht, daß er täglich an meiner Pforte wacht und die Pfosten meiner Tür hütet;

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

denn wer mich findet, der findet das Leben und erlangt Gnade von dem HERRN;

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

wer mich aber verfehlt, schadet seiner eigenen Seele; alle, die mich hassen, lieben den Tod!