Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Ruft nicht die Weisheit, und die Klugheit läßt sich hören?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Öffentlich am Wege und an der Straße steht sie.

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

An den Toren bei der Stadt, da man zur Tür eingeht, schreit sie:

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

O ihr Männer, ich schreie zu euch und rufe den Leuten.

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Merkt, ihr Unverständigen, auf Klugheit und, ihr Toren, nehmt es zu Herzen!

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Höret, denn ich will reden, was fürstlich ist, und lehren, was recht ist.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Denn mein Mund soll die Wahrheit reden, und meine Lippen sollen hassen, was gottlos ist.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Alle Reden meines Mundes sind gerecht; es ist nichts Verkehrtes noch falsches darin.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Sie sind alle gerade denen, die sie verstehen, und richtig denen, die es annehmen wollen.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Nehmet an meine Zucht lieber denn Silber, und die Lehre achtet höher denn köstliches Gold.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Denn Weisheit ist besser als Perlen; und alles, was man wünschen mag, kann ihr nicht gleichen.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Ich, Weisheit, wohne bei der Klugheit und weiß guten Rat zu geben.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

Die Furcht des HERRN haßt das Arge, die Hoffart, den Hochmut und bösen Weg; und ich bin feind dem verkehrten Mund.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Mein ist beides, Rat und Tat; ich habe Verstand und Macht.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Durch mich regieren die Könige und setzen die Ratsherren das Recht.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Durch mich herrschen die Fürsten und alle Regenten auf Erden.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Ich liebe, die mich lieben; und die mich frühe suchen, finden mich.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

Reichtum und Ehre ist bei mir, währendes Gut und Gerechtigkeit.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Meine Frucht ist besser denn Gold und feines Gold und mein Ertrag besser denn auserlesenes Silber.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Ich wandle auf dem rechten Wege, auf der Straße des Rechts,

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

daß ich wohl versorge, die mich lieben, und ihre Schätze vollmache.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

Der HERR hat mich gehabt im Anfang seiner Wege; ehe er etwas schuf, war ich da.

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

Ich bin eingesetzt von Ewigkeit, von Anfang, vor der Erde.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Da die Tiefen noch nicht waren, da war ich schon geboren, da die Brunnen noch nicht mit Wasser quollen.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Ehe denn die Berge eingesenkt waren, vor den Hügeln war ich geboren,

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

da er die Erde noch nicht gemacht hatte und was darauf ist, noch die Berge des Erdbodens.

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

Da er die Himmel bereitete, war ich daselbst, da er die Tiefe mit seinem Ziel faßte.

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

Da er die Wolken droben festete, da er festigte die Brunnen der Tiefe,

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

da er dem Meer das Ziel setzte und den Wassern, daß sie nicht überschreiten seinen Befehl, da er den Grund der Erde legte:

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

da war ich der Werkmeister bei ihm und hatte meine Lust täglich und spielte vor ihm allezeit

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

und spielte auf seinem Erdboden, und meine Lust ist bei den Menschenkindern.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

So gehorchet mir nun, meine Kinder. Wohl denen, die meine Wege halten!

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Höret die Zucht und werdet weise und lasset sie nicht fahren.

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Wohl dem Menschen, der mir gehorcht, daß er wache an meiner Tür täglich, daß er warte an den Pfosten meiner Tür.

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Wer mich findet, der findet das Leben und wird Wohlgefallen vom HERRN erlangen.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

Wer aber an mir sündigt, der verletzt seine Seele. Alle, die mich hassen, lieben den Tod.