< Fjalët e urta 8 >

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?
Ruft nicht die Weisheit, und läßt nicht die Einsicht ihre Stimme erschallen?
2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;
Oben auf den Erhöhungen am Wege, da wo Pfade zusammenstoßen, hat sie sich aufgestellt.
3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;
Zur Seite der Tore, wo die Stadt sich auftut, am Eingang der Pforten schreit sie:
4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.
Zu euch, ihr Männer, rufe ich, und meine Stimme ergeht an die Menschenkinder.
5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
Lernet Klugheit, ihr Einfältigen, und ihr Toren, lernet Verstand!
6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
Höret! Denn Vortreffliches will ich reden, und das Auftun meiner Lippen soll Geradheit sein.
7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.
Denn mein Gaumen spricht Wahrheit aus, und Gesetzlosigkeit ist meinen Lippen ein Greuel.
8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.
Alle Worte meines Mundes sind in Gerechtigkeit; es ist nichts Verdrehtes und Verkehrtes in ihnen.
9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.
Sie alle sind richtig dem Verständigen, und gerade denen, die Erkenntnis erlangt haben.
10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,
Nehmet an meine Unterweisung, und nicht Silber, und Erkenntnis lieber als auserlesenes, feines Gold.
11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.
Denn Weisheit ist besser als Korallen, und alles, was man begehren mag, kommt ihr nicht gleich. -
12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.
Ich, Weisheit, bewohne die Klugheit, und finde die Erkenntnis der Besonnenheit.
13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.
Die Furcht Jehovas ist: das Böse hassen. Hoffart und Hochmut und den Weg des Bösen und den Mund der Verkehrtheit hasse ich.
14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.
Mein sind Rat und Einsicht; ich bin der Verstand, mein ist die Stärke.
15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.
Durch mich regieren Könige, und Fürsten treffen gerechte Entscheidungen;
16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.
durch mich herrschen Herrscher und Edle, alle Richter der Erde.
17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.
Ich liebe, die mich lieben; und die mich früh suchen, werden mich finden.
18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.
Reichtum und Ehre sind bei mir, bleibendes Gut und Gerechtigkeit.
19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.
Meine Furcht ist besser als feines Gold und gediegenes Gold, und mein Ertrag als auserlesenes Silber.
20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,
Ich wandle auf dem Pfade der Gerechtigkeit, mitten auf den Steigen des Rechts;
21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.
um die, die mich lieben, beständiges Gut erben zu lassen, und um ihre Vorratskammern zu füllen.
22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.
Jehova besaß mich im Anfang seines Weges, vor seinen Werken von jeher.
23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.
Ich war eingesetzt von Ewigkeit her, von Anbeginn, vor den Uranfängen der Erde.
24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.
Ich war geboren, als die Tiefen noch nicht waren, als noch keine Quellen waren, reich an Wasser.
25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,
Ehe die Berge eingesenkt wurden, vor den Hügeln war ich geboren;
26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.
als er die Erde und die Fluren noch nicht gemacht hatte, und den Beginn der Schollen des Erdkreises.
27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,
Als er die Himmel feststellte, war ich da, als er einen Kreis abmaß über der Fläche der Tiefe;
28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,
als er die Wolken droben befestigte, als er Festigkeit gab den Quellen der Tiefe;
29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,
als er dem Meere seine Schranken setzte, daß die Wasser seinen Befehl nicht überschritten, als er die Grundfesten der Erde feststellte:
30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;
da war ich Schoßkind bei ihm, und war Tag für Tag seine Wonne, vor ihm mich ergötzend allezeit,
31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.
mich ergötzend auf dem bewohnten Teile seiner Erde; und meine Wonne war bei den Menschenkindern.
32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!
Nun denn, ihr Söhne, höret auf mich: Glückselig sind, die meine Wege bewahren!
33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!
Höret Unterweisung und werdet weise, und verwerfet sie nicht!
34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.
Glückselig der Mensch, der auf mich hört, indem er an meinen Türen wacht Tag für Tag, die Pfosten meiner Tore hütet!
35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.
Denn wer mich findet, hat das Leben gefunden und Wohlgefallen erlangt von Jehova.
36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.
Wer aber an mir sündigt, tut seiner Seele Gewalt an; alle, die mich hassen, lieben den Tod.

< Fjalët e urta 8 >