Fjalët e urta 8

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?

Ne propovijeda li mudrost i ne diže li razboritost svoj glas?

2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;

Navrh brda, uza cestu, na raskršćima stoji,

3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;

kod izlaza iz grada, kraj ulaznih vrata, ona glasno viče:

4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.

“Vama, o ljudi, propovijedam i upravljam svoj glas sinovima ljudskim.

5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.

Shvatite mudrost, vi neiskusni, a vi nerazumni, urazumite srce.

6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.

Slušajte, jer ću zboriti o važnim stvarima, i moje će usne otkriti što je pravo.

7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.

Jer moje nepce zbori istinu i zloća je mojim usnama mrska.

8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.

Sve su riječi mojih usta pravične, u njima nema ništa ni krivo ni prijetvorno.

9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.

Sve su one jasne razboritomu i pravedne onomu tko je stekao spoznaju.

10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,

Primajte radije moju pouku no srebro i znanje požudnije od zlata.

11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.

Jer mudrost je vrednija od biserja i nikakve se dragocjenosti ne mogu porediti s njom.

12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.

Ja, mudrost, boravim s razboritošću i posjedujem znanje umna djelovanja.

13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.

Strah Gospodnji mržnja je na zlo. Oholost, samodostatnost, put zloće i usta puna laži - to ja mrzim.

14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.

Moji su savjet i razboritost, ja sam razbor i moja je jakost.

15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.

Po meni kraljevi kraljuju i velikaši dijele pravdu.

16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.

Po meni knezuju knezovi i odličnici i svi suci zemaljski.

17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.

Ja ljubim one koji ljube mene i nalaze me koji me traže.

18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.

U mene je bogatstvo i slava, postojano dobro i pravednost.

19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.

Moj je plod bolji od čista i žežena zlata i moj je prihod bolji od čistoga srebra.

20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,

Ja kročim putem pravde, sred pravičnih staza,

21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.

da dadem dobra onima koji me ljube i napunim njihove riznice.

22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.

Jahve me stvori kao počelo svoga djela, kao najraniji od svojih čina, u pradoba;

23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.

oblikovana sam još od vječnosti, odiskona, prije nastanka zemlje.

24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.

Rodih se kad još nije bilo pradubina, dok nije bilo izvora obilnih voda.

25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,

Rodih se prije nego su utemeljene gore, prije brežuljaka.

26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.

Kad još ne bijaše načinio zemlje, ni poljana, ni početka zemaljskom prahu;

27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,

kad je stvarao nebesa, bila sam nazočna, kad je povlačio krug na licu bezdana.

28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,

Kad je u visini utvrđivao oblake i kad je odredio snagu izvoru pradubina;

29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,

kad je postavljao moru njegove granice da mu se vode ne preliju preko obala, kad je polagao temelje zemlji,

30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;

bila sam kraj njega, kao graditeljica, bila u radosti, iz dana u dan, igrajući pred njim sve vrijeme:

31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.

igrala sam po tlu njegove zemlje, i moja su radost djeca čovjekova.

32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!

Tako, djeco, poslušajte me, blago onima koji čuvaju moje putove.

33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!

Poslušajte pouku - da stečete mudrost i nemojte je odbaciti.

34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.

Blago čovjeku koji me sluša i bdi na mojim vratima svaki dan i koji čuva dovratnike moje.

35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.

Jer tko nalazi mene, nalazi život i stječe milost od Jahve.

36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.

A ako se ogriješi o mene, udi svojoj duši: svi koji mene mrze ljube smrt.”