< Fjalët e urta 8 >

1 A nuk bërtet vallë dituria dhe maturia a nuk e bën zërin e saj të dëgjohet?
Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
2 Ajo qëndron në këmbë mbi majën e lartësive, gjatë rrugës, në kryqëzimet e rrugëve;
Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
3 bërtet pranë portave, në hyrje të qyteteve, në prag të dyerve;
Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
4 “Ju drejtohem juve, o njerëz dhe zëri im u drejtohet bijve të njeriut.
«Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
5 Kuptoni, o njerëz të thjeshtë, maturinë, dhe ju, njerëz pa mend, kini një zemër të urtë.
Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
6 Më dëgjoni, sepse do të flas për gjëra të rëndësishme dhe buzët e mia do të hapen për të thënë gjëra të drejta.
Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
7 Sepse goja ime do të shpallë të vërtetën; pabesia është e neveritshme për buzët e mia.
Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
8 Të gjitha fjalët e gojës sime janë të drejta, në to nuk ka asgjë të shtrembër dhe të çoroditur.
Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
9 Janë të gjitha të drejta për atë që ka mend dhe për ata që kanë gjetur dijen.
Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
10 Pranoni mësimin tim dhe jo argjendin, dijen në vend të arit të zgjedhur,
Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
11 sepse dituria vlen më tepër se margaritarët, të gjitha gjërat që dikush mund dikush të dëshiroje nuk barazohen me të.
Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
12 Unë, dituria, rri me maturinë dhe e gjej dijen në meditim.
Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
13 Frika e Zotit është të urresh të keqen; unë e urrej kryelartësinë, arrogancën, rrugën e keqe dhe gojën e çoroditur.
Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
14 Mua më takon mendimi dhe dituria e vërtetë; unë jam zgjuarsia, mua më përket forca.
Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
15 Nëpërmjet meje mbretërojnë mbretërit dhe princat vendosin drejtësinë.
Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
16 Nëpërmjet meje qeverisin krerët, fisnikët, tërë gjykatësit e tokës.
Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
17 Unë i dua ata që më duan, dhe ata që më kërkojnë me kujdes më gjejnë.
Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
18 Me mua janë pasuria dhe lavdia, pasuria që zgjat dhe drejtësia.
Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
19 Fryti im është më i mirë se ari, po, se ari i kulluar, dhe prodhimi im më tepër se argjendi i zgjedhur.
Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
20 Unë eci në rrugën e drejtësisë, në mes të shtigjeve të drejtësisë,
Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
21 për t’i bërë ata që më duan të trashëgojnë pasurinë e vërtetë dhe për të mbushur thesaret e tyre.
Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
22 Zoti më zotëroi në fillim të rrugës së tij, përpara veprave të tij më të lashta.
Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
23 U vendosa nga amshimi, që në krye, para se toka të ekzistonte.
Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
24 Më prodhuan kur nuk kishte ende humnera, kur nuk kishte burime me ujë të bollshëm.
Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
25 Më prodhuan para se themelet e maleve të ishin përforcuar, para kodrinave,
Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
26 kur nuk kishte sajuar ende as tokën, as fushat dhe as plisat e para të dheut.
Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
27 Kur ai fiksonte qiejtë, unë isha aty; kur bënte një rreth mbi sipërfaqen e humnerës,
Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
28 kur i bënte të qëndrueshëm qiejtë e epërm, kur përforconte burimet e humnerës,
Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
29 kur i caktonte detit caqet e tij në mënyrë që ujërat të mos kalonin përtej urdhërit të tij, kur vendoste themelet e dheut,
Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
30 unë isha pranë tij si një arkitekt, isha çdo ditë kënaqësia e tij, duke u gëzuar çdo çast para tij;
Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
31 kënaqesha në pjesën e banueshme të botës dhe gjeja ëndjen time me bijtë e njerëzve.
Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
32 Tani, pra, më dëgjoni, o bij; lum ata që ndjekin rrugët e mia!
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
33 Dëgjoni këto mësime, tregohuni të urtë dhe mos i hidhni poshtë!
Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
34 Lum ai njeri që më dëgjon, duke u gdhirë çdo ditë te portat e mia dhe duke ruajtur shtalkat e portave të mia.
Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
35 Sepse ai që më gjen, gjen jetën, dhe siguron përkrahjen e Zotit.
Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
36 Por ai që mëkaton kundër meje, i bën të keqe vetvetes; të gjithë ata që më urrejnë duan vdekjen”.
Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».

< Fjalët e urta 8 >