< Fjalët e urta 6 >

1 Biri im, në qoftë se je bërë garant për të afërmin tënd, në rast se ke dhënë dorën si garanci për një të huaj,
Min son, varder du lofvetsman för din nästa, så hafver du häktat dina hand intill en främmanda;
2 je zënë në lakun e fjalëve të gojës sate, je zënë nga fjalët e gojës sate.
Du äst invefvad med dins muns tal, och gripen uti dins muns ord.
3 Bëj këtë, pra, biri im, dhe shpengohu, sepse ke rënë në duart e të afërmit tënd. Shko, hidhu në këmbët e tij dhe ngul këmbë me të madhe te i afërmi yt.
Så gör dock, min son, alltså, och undsätt dig; ty du äst kommen dinom nästa i händer; löp, skynda dig, och drif din nästa.
4 Mos u jep gjumë syve të tu as çlodhje qepallave të tua;
Låt icke din ögon sofva, eller din ögnahvarf sömnig vara.
5 çlirohu si gazela nga dora e gjahtarit, si zogu nga dora e atij që kap zogjtë.
Uthjelp dig, såsom en rå utu handene, och såsom en fogel utu foglafängarens hand.
6 Shko te milingona, o përtac, vër re zakonet e saj dhe bëhu i urtë.
Gack bort till myrona, du later; se uppå hennes seder, och lär.
7 Ajo nuk ka as kryetar, as mbikëqyrës, as zot;
Ändock hon ingen Första eller höfvitsman, eller herra hafver,
8 e gjen ushqimin në verë dhe mbledh zahirenë e saj gjatë korrjes.
Tillreder hon dock likväl sitt bröd om sommaren, och samkar sin mat i andene.
9 Deri kur, o përtac, do të rrish duke fjetur? Kur do të shkundesh nga gjumi yt?
Huru länge ligger du, later? När vill du uppstå af dinom sömn?
10 Të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish me duar në ije për t’u çlodhur,
Ja, sof ännu litet, tag der ännu en sömn före; lägg ännu litet händerna tillhopa, att du må sofva;
11 kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës, dhe skamja jote si një njeri i armatosur.
Så skall fattigdomen med hast komma öfver dig, såsom en vandrare, och armod såsom en väpnad man.
12 Njeriu pa vlerë, njeriu i keq, ecën me një gojë të çoroditur;
En bedrägelig menniska, en skadelig man går med vrångom mun;
13 luan syrin, flet me këmbët, bën shenja me gishta;
Vinkar med ögonen, tecknar med foten, viser med fingren;
14 ka ligësi në zemër, kurdis vazhdimisht të keqen dhe mbjell grindje.
Tänker alltid något ondt och argt i sitt hjerta, och kommer trätor åstad.
15 Prandaj shkatërrimi i tij do të vijë papritur, në një çast do të shkatërrohet pa rrugëdalje tjetër.
Derföre skall honom hans ofärd hasteliga komma; och skall med snarhet sönderbråkad varda, så att der ingen hjelp vara skall.
16 Zoti i urren këto gjashtë gjëra, madje shtatë janë të neveritshme për të:
Si, sex stycke hatar Herren, och vid det sjunde hafver han en styggelse:
17 sytë krenare, gjuha gënjeshtare, duart që derdhin gjak të pafajshëm,
Högfärdig ögon, falsk tungo, händer som utgjuta oskyldigt blod;
18 zemra që kurdis plane të këqija, këmbët që turren shpejt drejt së keqes,
Hjerta som med arga list umgår, fötter som snare äro till att göra skada;
19 dëshmitari i rremë që thotë gënjeshtra dhe ai që shtie grindje midis vëllezërve.
Ett falskt vittne som icke skämmes att tala lögn, och den der träto emellan bröder åstadkommer.
20 Biri im, ruaje urdhërimin e atit tënd dhe mos harro mësimet e nënës sate.
Min son, bevara dins faders bud, och låt icke fara dine moders lag.
21 Mbaji vazhdimisht të lidhura në zemrën tënde dhe fiksoji rreth qafës sate.
Bind dem tillhopa på ditt hjerta dageliga, och häng dem på din hals;
22 Kur do të ecësh, do të të udhëheqin; kur të pushosh, do të të ruajnë; kur të zgjohesh, do të flasin me ty.
När du går, att de leda dig; när du ligger, att de bevara dig; när du uppvaknar, att de äro ditt tal.
23 Sepse urdhërimi është një llambë, mësimi një dritë, dhe ndreqjet e mësimit janë rruga e jetës,
Ty budet är en lykta, och lagen är ett ljus; och tuktans straff är lifsens väg;
24 për të të mbrojtur nga gruaja e keqe, nga lajkat e gjuhës të gruas së huaj.
På det du må bevarad blifva för en ond qvinno; för enes främmandes släta tungo.
25 Mos dëshiro në zemrën tënde bukurinë e saj dhe mos u rrëmbe nga qepallat e saj.
Låt hennes dägelighet icke göra dig lusta i ditt hjerta, och förtag dig icke på hennes ögnahvarf.
26 Sepse për një prostitutë burri katandiset për një copë bukë, dhe gruaja e një tjetri gjuan shpirtin e vyer të një burri.
Ty en sköka tager enom sitt bröd ifrå; men en gift qvinna fångar ädla lifvet.
27 A mund të mbajë burri një zjarr në gji të tij pa djegur rrobat e trupit?
Kan ock någor behålla eld i barmen, så att hans kläder icke brinna?
28 A mund të ecë burri mbi qymyr të ndezur pa djegur këmbët e tij?
Huru skulle någor gå på glöd, så att hans fötter icke brände varda?
29 Në këtë gjendje është ai që shkon tek gruaja e një tjetri; kush e prek nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
Alltså går det honom, som till sins nästas hustru går; der blifver ingen ostraffad, den vid henne kommer.
30 Nuk përçmohet hajduti që vjedh për të shuar urinë kur është i uritur;
Det är enom tjuf icke så stor skam, om han stjäl till att mätta sina själ, då honom hungrar;
31 por në rast se kapet në faj, duhet të kthejë shtatëfishin, dhe të japë tërë pasurinë e shtëpisë së tij.
Och om han gripen varder, gifver han det sjufaldt igen, och lägger dertill alla ägodelarna i sitt hus.
32 Por ai që kryen një shkelje kurore me një grua është një njeri pa mend; ai që bën një gjë të tillë shkatërron jetën e tij.
Men den som med ene qvinno hor bedrifver, han är en dåre, och förer sitt lif uti förderf.
33 Do të gjejë plagë dhe përçmim, dhe turpi i tij nuk do t’i hiqet kurrë.
Dertill skall plåga och skam komma uppå honom, och hans skam skall intet utskrapad varda.
34 sepse xhelozia e tërbon bashkëshortin, që do të jetë i pamëshirshëm ditën e hakmarrjes.
Ty mansens harm hafver nit, och skonar intet på hämndenes tid;
35 Ai nuk do të pranojë asnjë shpërblim dhe nuk do të kënaqet, edhe sikur t’i bëjnë shumë dhurata.
Och ser icke till någon person, den försona måtte; och tager intet vid, om du än mycket skänka ville.

< Fjalët e urta 6 >