Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Hijo mío, atiende a mi sabiduría, E inclina tu oído a mi entendimiento,
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
Para que guardes discreción Y tus labios conserven conocimiento.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Porque los labios de la mujer inmoral destilan miel, Y su paladar es más suave que el aceite.
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
Pero su propósito es amargo como el ajenjo Y agudo como espada de dos filos.
Sus pies descienden a la muerte. Sus pasos se precipitan al Seol. (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
No considera el camino de la vida. Sus sendas son inestables, pero ella no lo sabe.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Ahora, pues, hijos, escúchenme. No se aparten de las palabras de mi boca:
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Aleja de ella tu camino. No te acerques a la puerta de su casa
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
No sea que des a otros tu vigor, Y tus años al cruel.
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
No sea que los extraños se llenen de tus fuerzas, Y tu esfuerzo se quede en casa ajena.
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
Gemirás cuando te llegue el desenlace, Y se consuma la carne de tu cuerpo.
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
Entonces dirás: ¡Cómo aborrecí la corrección, Y mi corazón menospreció la reprensión!
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
¡No hice caso a la voz de mis maestros, Ni presté oído a mis instructores!
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Casi en la cima de todo mal estuve En medio de la asamblea y de la congregación.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Bebe el agua de tu propia cisterna, Y el agua fresca de tu propio pozo.
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
¿Se derramarán afuera tus manantiales, Tus corrientes de aguas por las plazas?
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
¡Sean solamente tuyos, Y no de extraños contigo!
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Sea bendito tu manantial Y regocíjate con la esposa de tu juventud,
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
Como hermosa venada o graciosa gacela, Sus pechos te satisfagan en todo tiempo, Y recréate siempre con su amor.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
¿Por qué, hijo mío, estarás apasionado con mujer ajena, Y abrazarás el seno de una extraña?
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Porque los caminos del hombre están ante los ojos de Yavé. Él observa todas sus sendas.
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
En su propia iniquidad quedará atrapado el inicuo. Será atado con las cuerdas de su propio pecado.
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
Morirá por falta de corrección, Extraviado en la inmensidad de su locura.
