Fjalët e urta 5
1 Biri im, ki kujdes për diturinë time, vëri veshin arsyetimit tim,
Sine moj, slušaj mudrost moju, k razumu mojemu prigni uho svoje,
2 me qëllim që ti të ruash gjykimin dhe buzët e tua të fiksojnë diturinë.
Da se držiš razboritosti, i usne tvoje da hrane znanje.
3 Sepse buzët e gruas që shkel kurorën nxjerrin mjaltë dhe goja e saj është më e butë se vaji;
Jer s usana tuðe žene kaplje med, i grlo joj je mekše od ulja;
4 por në fund ajo është e hidhur si pelini, e mprehtë si një shpatë me dy presa.
Ali joj je pošljedak gorak kao pelen, oštar kao maè s obje strane oštar.
Noge joj slaze k smrti, do pakla dopiru koraci njezini. (Sheol h7585)
6 Ajo nuk ecën në shtegun e jetës, por ti nuk i jep rëndësi kësaj gjëje; rrugët e saj janë të gabuara, por ti nuk e kupton.
Da ne bi mjerio puta životnoga, savijaju se staze njezine da ne znaš.
7 Prandaj tani, bij të mi, më dëgjoni dhe mos u largoni nga fjalët e gojës sime.
Zato, djeco, poslušajte mene, i ne otstupajte od rijeèi usta mojih.
8 Mbaje larg prej saj rrugën tënde dhe mos iu afro portës së shtëpisë së saj,
Neka je daleko od nje put tvoj, i ne približuj se k vratima kuæe njezine,
9 për të mos ua dhënë të tjerëve fuqinë tënde dhe vitet e tua dikujt që nuk ka mëshirë.
Da ne bi dao drugima slave svoje i godina svojih nemilostivome,
10 Me qëllim që të huajt të mos ngopen me pasurinë tënde, dhe mundi yt të mos shkojë në shtëpinë e një të huaji,
Da se ne bi tuðinci nasitili tvojega blaga i trud tvoj da ne bi bio u tuðoj kuæi,
11 dhe të mos rënkosh kur do të të vijë fundi, kur mishi dhe trupi yt do të jenë të konsumuar,
I da ne ridaš na pošljedak, kad se stroši meso tvoje i tijelo tvoje,
12 dhe të thuash: “Vallë si urreva mësimin, dhe si e ka përçmuar qortimin zemra ime?
I reèeš: kako mrzih na nastavu, i kako srce moje prezira karanje!
13 Nuk dëgjova zërin e atyre që më mësonin dhe nuk ua vura veshin atyre që më udhëzonin.
I ne poslušah glasa uèitelja svojih, i ne prignuh uha svojega k onima koji me uèahu!
14 U ndodha pothuajse në një të keqe të plotë në mes të turmës dhe të kuvendit”.
Umalo ne zapadoh u svako zlo usred zbora i skupštine.
15 Pi ujin e sternës sate dhe ujin e rrjedhshëm të pusit tënd.
Pij vodu iz svojega studenca i što teèe iz tvojega izvora.
16 A duhet burimet e tua të derdhen jashtë, si rrëke uji nëpër rrugë?
Neka se razlivaju tvoji izvori na polje, i potoci po ulicama.
17 Qofshin vetëm për ty dhe jo për të huajtë bashkë me ty.
Imaj ih sam za se, a ne tuðin s tobom.
18 Qoftë i bekuar burimi yt dhe gëzohu me nusen e rinisë sate.
Blagosloven da je izvor tvoj, i veseli se ženom mladosti svoje;
19 Drenushë e dashur dhe gazelë hirplotë, sisët e saj le të të kënaqin kurdoherë, dhe qofsh vazhdimisht i dhënë pas dashurisë që ke për të.
Neka ti je kao košuta mila i kao srna ljupka; dojke njezine neka te opijaju u svako doba, u ljubavi njezinoj posræi jednako.
20 Pse vallë, biri im, të biesh në dashuri me një grua që ka shkelur kurorën dhe të rrokësh gjirin e një të huaje?
A zašto bi, sine, posrtao za tuðinkom i golio njedra tuðoj,
21 Sepse rrugët e njeriut janë gjithnjë përpara syve të Zotit, dhe ai vëzhgon të gjitha shtigjet e tij.
Kad su pred oèima Gospodu putovi svaèiji, i mjeri sve staze njegove?
22 I pabesi zihet nga vetë paudhësitë e tij dhe mbahet nga litarët e mëkatit të tij.
Bezbožnika æe uhvatiti njegova bezakonja, i u uža grijeha svojih zaplešæe se;
23 Ai ka për të vdekur sepse nuk korrigjohet dhe do të zhduket për shkak të marrëzisë së tij.
Umrijeæe bez nastave, i od mnoštva ludosti svoje lutaæe.
