< Fjalët e urta 4 >

1 Dëgjoni, o bij, mësimet e një ati dhe tregoni kujdes që të mësoni të gjykoni,
Çocuklarım, babanızın uyarılarına kulak verin. Dikkat edin ki anlayışlı olasınız.
2 sepse ju jap një doktrinë të mirë; mos braktisni ligjin tim.
Çünkü size iyi ders veriyorum, Ayrılmayın öğrettiğimden.
3 Kur isha ende fëmijë pranë atit tim, njomëzak dhe i dashur në sytë e nënes sime,
Ben bir çocukken babamın evinde, Annemin körpecik tek yavrusuyken,
4 ai më mësonte dhe më thoshte: “Zemra jote të kujtojë fjalët e mia; ruaji urdhërimet e mia dhe do të jetosh.
Babam bana şunu öğretti: “Söylediklerime yürekten sarıl, Buyruklarımı yerine getir ki yaşayasın.
5 Fito dituri, fito gjykim; mos i harro fjalët e gojës sime dhe mos u largo prej tyre;
Bilgeliği ve aklı sahiplen, Söylediklerimi unutma, onlardan sapma.
6 mos e braktis diturinë dhe ajo do të të mbrojë; duaje, sepse ajo do të të ndihmojë.
Bilgelikten ayrılma, o seni korur. Sev onu, seni gözetir.
7 Dituria është gjëja më e rëndësishme; prandaj fito diturinë. Edhe sikur të humbasësh ato që ke, fito diturinë.
Bilgeliğe ilk adım onu sahiplenmektir. Bütün servetine mal olsa da akla sahip çık.
8 Përlëvdoje dhe ajo do të të lartësojë, ajo do të të japë lavdi, po qe se ti e përvehtëson.
Onu el üstünde tut, o da seni yüceltecek, Ona sarılırsan seni onurlandıracak.
9 Ajo do të të vërë mbi kokën tënde një stoli prej nuri, do të të rrethojë me një kurorë lavdie”.
Başına zarif bir çelenk, Görkemli bir taç giydirecektir.”
10 Dëgjo, biri im, pranoji fjalët e mia dhe vitet e jetës sate do të shumohen.
Dinle oğlum, sözlerimi benimse ki, Uzasın ömrün.
11 Të kam mësuar në rrugën e diturisë, të kam udhëhequr nëpër shtigjet e ndershmërisë.
Seni bilgelik yolunda eğitir, Doğru yollara yöneltirim.
12 Kur do të ecësh, hapat e tua nuk do të pengohen; kur do të vraposh, nuk do të pengohesh.
Ayakların takılmadan yürür, Sürçmeden koşarsın.
13 Rroke mirë këtë mësim, mos e lër që të shkojë kot; ruaje, sepse ai është jeta jote.
Aldığın terbiyeye sarıl, bırakma, Onu uygula, çünkü odur yaşamın.
14 Mos hyr në shtegun e të pabesëve dhe mos ec në rrugën e njerëzve të këqij;
Kötülerin yoluna ayak basma, Yürüme alçakların yolunda,
15 evitoje atë, mos kalo nëpër të; largoju prej saj dhe shko tutje.
O yoldan sakın, yakınından bile geçme, Yönünü değiştirip geç.
16 Sepse ata nuk mund të flenë, po të mos kenë bërë të keqen; gjumi i tyre zhduket po të jetë se nuk kanë rrëzuar dikë;
Çünkü kötülük etmedikçe uyuyamaz onlar, Uykuları kaçar saptırmadıkça birilerini.
17 ata hanë bukën e paudhësisë dhe pinë verën e dhunës.
Yedikleri ekmek kötülük, İçtikleri şarap zorbalık ürünüdür.
18 Por shtegu i të drejtëve është si drita e agimit, që shkëlqen gjithnjë e më mirë deri sa të bëhet ditë e plotë.
Oysa doğruların yolu şafak ışığı gibidir, Giderek öğle güneşinin parlaklığına erişir.
19 Rruga e të pabesëve është si terri; ata nuk shohin atë që do t’i rrëzojë.
Kötülerin yoluysa zifiri karanlık gibidir, Neden tökezlediklerini bilmezler.
20 Biri im, trego kujdes për fjalët e mia, dëgjo thëniet e mia;
Oğlum, sözlerime dikkat et, Dediklerime kulak ver.
21 mos u largofshin kurrë nga sytë e tu, ruaji në qendër të zemrës sate;
Aklından çıkmasın bunlar, Onları yüreğinde sakla.
22 sepse janë jetë për ata që i gjejnë, shërim për të gjithë trupin e tyre.
Çünkü onları bulan için yaşam, Bedeni için şifadır bunlar.
23 Ruaje zemrën tënde me shumë kujdes, sepse nga ajo dalin burimet jetës.
Her şeyden önce de yüreğini koru, Çünkü yaşam ondan kaynaklanır.
24 Hiq dorë nga e folura me hile dhe largo prej teje buzët e çoroditura.
Yalan çıkmasın ağzından, Uzak tut dudaklarını sapık sözlerden.
25 Sytë e tu le të shohin drejt dhe qepallat e tua të synojnë drejt para teje.
Gözlerin hep ileriye baksın, Dosdoğru önüne!
26 Sheshoje shtegun e këmbëve të tua, dhe të gjitha rrugët e tua qofshin të caktuara mirë.
Gideceğin yolu düzle, O zaman bütün işlerin sağlam olur.
27 Mos u shmang as në të djathtë as në të majtë; tërhiqe këmbën tënde nga e keqja.
Sapma sağa sola, Ayağını kötülükten uzak tut.

< Fjalët e urta 4 >