Fjalët e urta 31

1 Fjalë të mbretit Lemuel, mesazhi profetik me të cilin e mësoi e ëma.

Verba Lamuelis regis. Visio qua erudivit eum mater sua.

2 Çfarë të të them, biri im? Çfarë të të them, biri i barkut tim? Çfarë të të them, bir i zotimeve të mia?

[Quid, dilecte mi? quid, dilecte uteri mei? quid, dilecte votorum meorum?

3 Mos ua jep forcën tënde grave as jetën tënde asaj që shkatërron mbretërit.

Ne dederis mulieribus substantiam tuam, et divitias tuas ad delendos reges.

4 Nuk u shkon mbretërve, o Lemuel, nuk u shkon mbretërve të pinë verë as princave të dëshirojnë pije dehëse,

Noli regibus, o Lamuel, noli regibus dare vinum, quia nullum secretum est ubi regnat ebrietas;

5 sepse duke pirë të mos harrojnë ligjin dhe të mos shtrembërojnë të drejtën e të pikëlluarve.

et ne forte bibant, et obliviscantur judiciorum, et mutent causam filiorum pauperis.

6 Jepini pije dehëse atij që është duke vdekur dhe verë atij që e ka zemrën të hidhëruar.

Date siceram mœrentibus, et vinum his qui amaro sunt animo.

7 Le të pijë për të harruar varfërinë e tij dhe për të mos kujtuar më hallet e tij.

Bibant, et obliviscantur egestatis suæ, et doloris sui non recordentur amplius.

8 Hape gojën tënde në favor të memecit, në mbrojtje të të gjithë atyre që janë lënë pas dore.

Aperi os tuum muto, et causis omnium filiorum qui pertranseunt.

9 Hape gojën tënde, gjyko me drejtësi dhe mbro çështjen e të mjerit dhe të nevojtarit.

Aperi os tuum, decerne quod justum est, et judica inopem et pauperem.]

10 Kush do të gjejë një grua të fortë dhe të virtytshme? Vlera e saj është shumë më e madhe nga ajo e margaritarëve.

[Mulierem fortem quis inveniet? procul et de ultimis finibus pretium ejus.

11 Zemra e burrit të saj ka besim tek ajo, dhe do të ketë gjithnjë fitime.

Confidit in ea cor viri sui, et spoliis non indigebit.

12 Ajo i bën të mira dhe jo të keqe tërë ditët e jetës së saj.

Reddet ei bonum, et non malum, omnibus diebus vitæ suæ.

13 Gjen lesh dhe li dhe punon me gëzim me duart e veta.

Quæsivit lanam et linum, et operata est consilia manuum suarum.

14 Ajo u përngjan anijeve të tregëtarëve: e sjell ushqimin e saj nga larg.

Facta est quasi navis institoris, de longe portans panem suum.

15 Çohet që me natë për t’i ndarë ushqimin familjes së saj dhe për t’u dhënë urdhërat e nevojshme shërbëtoreve të saj.

Et de nocte surrexit, deditque prædam domesticis suis, et cibaria ancillis suis.

16 Ajo shikon një arë dhe e ble; me duart e saj mbjell një vresht.

Consideravit agrum, et emit eum; de fructu manuum suarum plantavit vineam.

17 Ngjesh me forcë ijët dhe i bën më të fortë krahët e saj.

Accinxit fortitudine lumbos suos, et roboravit brachium suum.

18 E kupton që tregëtia e saj po shkon mbarë dhe llamba e saj e natës nuk i shuhet.

Gustavit, et vidit quia bona est negotiatio ejus; non extinguetur in nocte lucerna ejus.

19 Shtrin dorën mbi furkën, pëllëmbat e saj zënë boshtin.

Manum suam misit ad fortia, et digiti ejus apprehenderunt fusum.

20 I shtrin dorën të varfërit dhe i jep dorën nevojtarit.

Manum suam aperuit inopi, et palmas suas extendit ad pauperem.

21 Nuk i trembet borës për familjen e saj, sepse tërë ata të shtëpisë së vet kanë një veshje të dyfishtë.

Non timebit domui suæ a frigoribus nivis; omnes enim domestici ejus vestiti sunt duplicibus.

22 Bën për vete mbulesa si sixhade dhe rrobat e saj janë prej liri shumë të hollë dhe të purpurta.

Stragulatam vestem fecit sibi; byssus et purpura indumentum ejus.

23 Burri i saj nderohet te porta, kur ulet bashkë me pleqtë e vendit.

Nobilis in portis vir ejus, quando sederit cum senatoribus terræ.

24 Përgatit rroba prej liri dhe i shet, i furnizon me breza tregtarët.

Sindonem fecit, et vendidit, et cingulum tradidit Chananæo.

25 Forca dhe nderi janë rrobat e saj dhe qesh për ditët që do të vijnë.

Fortitudo et decor indumentum ejus, et ridebit in die novissimo.

26 Hap gojën e saj me dituri dhe mbi gjuhën e saj është ligji i mirësisë.

Os suum aperuit sapientiæ, et lex clementiæ in lingua ejus.

27 Ajo mbikqyr si shkon shtëpia e vet dhe nuk ha bukën e përtacisë.

Consideravit semitas domus suæ, et panem otiosa non comedit.

28 Bijtë e saj ngrihen dhe e shpallin fatlume; edhe burri i saj e lëvdon duke thënë:

Surrexerunt filii ejus, et beatissimam prædicaverunt; vir ejus, et laudavit eam.

29 “Shumë bija kanë bërë gjëra të mëdha, por ti i kalon të gjitha ato”.

Multæ filiæ congregaverunt divitias; tu supergressa es universas.

30 Hiri është i rremë dhe bukuria është e kotë, por gruaja që ka frikë nga Zoti është ajo që do të lëvdohet.

Fallax gratia, et vana est pulchritudo: mulier timens Dominum, ipsa laudabitur.

31 I jepni frytin e duarve të saj, dhe vet veprat e saj le ta lëvdojnë te portat.

Date ei de fructu manuum suarum, et laudent eam in portis opera ejus.]