Fjalët e urta 30

1 Fjalët e Agurit, birit të Jahehut; mesazhi profetik që ky njeri shpalli në Ithiel, në Ithiel dhe në Ukal.

Detta är Agurs, Jake sons, ord, lära och tal; dens mansens, till Ithiel, ja till Ithiel och Uchal.

2 Po, unë jam më budalla se gjithë të tjerët dhe nuk kam mendje njeriu.

Ty jag är den aldragalnaste, och menniskors förstånd är icke när mig.

3 Nuk kam mësuar diturinë dhe nuk kam dijen e Shenjtorit.

Jag hafver icke lärt vishet; och hvad heligt är, vet jag icke.

4 Kush u ngjit në qiell dhe zbriti prej tij? Kush e ka mbledhur erën në duart e tij? Kush i ka mbyllur ujërat në rroben e tij? Kush i ka vendosur të gjithë kufijtë e tokës? Cili është emri i tij dhe emri i të birit, po qe se ti e di?

Hvilken far upp till himmelen, och neder? Ho fattar vädret i sina händer? Ho binder vattnet uti ett kläde? Ho hafver stadfäst alla verldenes ändar? Huru heter han? Och huru heter hans Son? Vetst du det?

5 Çdo fjalë e Perëndisë është rafinuar me zjarr. Ai është një mburojë për atë që gjen strehë tek ai.

All Guds ord äro genomluttrad, och äro en sköld dem som tro uppå honom.

6 Mos u shto asgjë fjalëve të tij që të mos të të qortojë dhe të dalësh gënjeshtar.

Lägg intet till hans ord, att han icke skall straffa dig, och du varder lögnaktig funnen.

7 Unë të kërkova dy gjëra; mos m’i moho para se të vdes:

Tu ting bedes jag af dig, att du dock icke ville neka mig dem, förr än jag dör:

8 largo nga unë falsitetin dhe gënjeshtrën; mos më jep as varfëri as pasuri, më ushqe me bukën e nevojshme,

Afguderi och lögn låt vara långt ifrå mig; fattigdom och rikedom gif mig icke, men låt mig min afskilda del af spis få.

9 me qëllim që, pasi të jem ngopur, të mos të të mohoj dhe të them: “Kush është Zoti?”, ose, pasi të jem bërë i varfër, të mos vjedh dhe të përdhos emrin e Perëndisë tim.

Jag måtte eljest, om jag alltför mätt vorde, neka och säga: Ho är Herren? eller, om jag alltför fattig vorde, måtte stjäla, och förtaga mig på mins Guds Namn.

10 Mos shpif kundër shërbëtorit para të zotit, me qëllim që ai të mos të të mallkojë dhe ti të gjendesh fajtor.

Förråd icke tjenaren för hans herra, att han icke bannar dig, och du kommer i skuld.

11 Ka një kategori njerëzish që mallkojnë atin e tyre dhe nuk bekojnë nënen e tyre.

Det är ett slägte, som banna sin fader, och icke välsigna sina moder;

12 Ka një kategori njerëzish që e mbajnë veten për të pastër, por nuk janë të larë nga papastërtia e vet.

Ett slägte, som sig tycker rent vara, och äro dock icke ifrå sinom träck rene tvagne;

13 Ka një kategori njerëzish që i ka sytë shumë kryelartë dhe qepallat krenare.

Ett slägte, som sin ögon högt upphäfva, och sin ögnahvarf högt upphålla;

14 Ka një kategori njerëzish dhëmbët e të cilëve janë si shpata dhe dhëmballët e tyre janë si thika, për të gëlltitur të varfërit mbi faqen e dheut dhe nevojtarët në mes të njerëzve.

Ett slägte, som hafver svärd för tänder, hvilke med sina oxlatänder uppfräta och förtära de elända i landena, och de fattiga ibland menniskorna.

15 Shushunja ka dy bija, që thonë: “Më jep, më jep!”. Ka tri gjëra që nuk ngopen kurrë, madje katër nuk thonë kurrë: “Mjaft!”.

Iglen har två döttrar: Bär hit, Bär hit. Tre ting stå icke till att mätta, och det fjerde säger icke: Det är nog:

16 Sheoli, barku shterp, toka që nuk ngopet me ujë dhe zjarri që nuk thotë kurrë: “Mjaft!”. (Sheol h7585)

Helvetet, en ofruktsam qvinnos lif; jorden varder icke af vattnet mätt; och elden säger icke: Det är nog. (Sheol h7585)

17 Syrin që tallet me babanë dhe nuk pranon me përbuzje t’i bindet nënës, do ta nxjerrin korbat e përroit, do ta hanë të vegjëlit e shqiponjës.

Ett öga, som bespottar fadren, och försmår att lyda modrene, det måste korparna vid bäcken uthugga, och de unga örnar uppfräta.

18 Ka tri gjëra tepër të mrekullueshme për mua, madje katër, që unë nuk i marr vesh:

Tre ting äro mig förunderlige, och det fjerde vet jag icke:

19 gjurma e shqiponjës në ajër, gjurma e gjarpërit mbi shkëmb, gjurma e anijes në mes të detit dhe gjurma e burrit me një vajzë.

Örnens väg i vädret; ormens väg på hälleberget; skeppets väg midt i hafvet; och ens mans väg till ena pigo.

20 Kjo është sjellja e gruas që ka shkelur kurorën: ha, fshin gojën dhe thotë: “Nuk kam bërë asnjë të keqe!”.

Alltså är horkonones väg; hon uppsluker, och stryker sig om munnen, och säger: Jag hafver intet illa gjort.

21 Tri gjëra e turbullojnë tokën, madje katër janë gjërat që ajo nuk mund të durojë:

Ett land varder igenom tre ting oroligit, och det fjerde kan det icke fördiaga:

22 një shërbëtor kur bëhet mbret, një budalla që ka bukë me bollëk,

En tjenare, då han Konung varder; en dåre, då han alltför mätt är;

23 një grua të urryer që gjen burrë dhe një shërbëtore që i zë vendin zonjës.

En vanartig, då hon gift varder; och en tjenarinna, då hon sina frues artving varder.

24 Ka katër kafshë të vogla mbi tokë, por janë jashtëzakonisht të urta:

Fyra äro små ting på jordene, och klokare än de vise:

25 mizat e dheut, që janë një popull pa forcë, por që e mbledhin ushqimin e tyre në verë;

Myrorna, ett svagt folk, likväl skaffa de om sommaren sin spis;

26 lepujt, që janë një popull i dobët, por që e vendosin banesën e tyre në shkëmbinjtë;

Kuniler, ett svagt folk, likväl göra de sitt hus i bergsklippomen;

27 karkalecat, që nuk kanë mbret, por që shkojnë mbarë në grupe;

Gräshoppor hafva ingen Konung, likväl draga de ut med hela hopar;

28 hardhuca që mund ta zësh me duart, por që gjendet në pallatet e mbretërve.

Spindelen virkar med sina händer, och är i Konungapalats.

29 Tri qënie kanë një paraqitje të bukur, madje katër kanë një ecje madhështore;

Tre ting hafva en skön gång, och det fjerde går väl:

30 luani, kafsha më e fortë, që nuk zmprapset para askujt,

Lejonet mägtigt ibland djuren, och vänder icke tillbaka för någrom;

31 kali i luftës që ecën i ngrefosur, cjapi dhe mbreti kur është me ushtrinë e tij.

En vedehund med starka länder; och en vädur; och en Konung, dem ingen sig emotsätta tör.

32 Në rast se ke vepruar si budalla duke lartësuar veten tënde ose të ka shkuar mendja, vëre dorën mbi gojë,

Hafver du varit fåvitsk, och upphäfvit dig, och haft ondt för händer, så lägg handena på munnen.

33 sepse, duke rrahur qumështin prodhohet gjalpi, duke përdredhur hundën del gjak prej saj dhe duke shtrydhur mërinë prej saj del grindja.

Då man mjölk kärnar, gör man der smör utaf; och den der näsona trycker, han tvingar der blod ut; och den der vrede uppväcker, han tvingar der träto ut.