Fjalët e urta 3

1 Biri im, mos harro mësimet e mia dhe zemra jote le të ruajë urdhërimet e mia,

Min sønn! Glem ikke min lære og la ditt hjerte bevare mine bud!

2 sepse do të të shtohen ditë të gjata, vite jete dhe paqeje.

For langt liv og mange leveår og fred skal de gi dig i rikt mål.

3 Mirësia dhe e vërteta mos të lënçin kurrë; lidhi rreth qafës, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate;

La ikke kjærlighet og trofasthet vike fra dig, bind dem om din hals, skriv dem på ditt hjertes tavle!

4 do të gjesh kështu hir dhe arsye në sytë e Perëndisë dhe të njerëzve.

Så skal du finne nåde og få god forstand i Guds og menneskers øine.

5 Ki besim tek Zoti me gjithë zemër dhe mos u mbështet në gjykimin tënd;

Sett din lit til Herren av hele ditt hjerte, og stol ikke på din forstand!

6 pranoje në të gjitha rrugët e tua, dhe ai do të drejtojë shtigjet e tua.

Tenk på ham på alle dine veier! Så skal han gjøre dine stier rette.

7 Mos e mbaj veten të ditur në sytë e tu, ki frikë nga Zoti dhe hiq dorë nga e keqja;

Vær ikke vis i egne øine, frykt Herren og vik fra det onde!

8 kjo do të jetë shërim për nervat e tua dhe freskim për kockat e tua.

Det skal være lægedom for din kropp og gi ny styrke til dine ben.

9 Ndero Zotin me pasurinë tënde dhe me prodhimet e para të çdo të ardhure që ke;

Ær Herren med gaver av ditt gods og med førstegrøden av all din avling!

10 hambarët e tu të grurit do të jenë plot e përplot dhe vozat e tua do të gufojnë me musht.

Så skal dine lader fylles med overflod og dine persekar flyte over av most.

11 Biri im, mos e përçmo ndëshkimin e Zotit dhe mos urre qortimin e tij,

Min sønn! Forakt ikke Herrens tukt og vær ikke utålmodig når han refser dig!

12 sepse Zoti qorton atë që do, si një baba djalin që atij i pëlqen.

For den Herren elsker, ham refser han, som en far refser den sønn han har kjær.

13 Lum ai njeri që ka gjetur diturinë dhe njeriu që ka përftuar arsyen.

Salig er det menneske som har funnet visdom, det menneske som vinner forstand;

14 Sepse fitimi i tij është më i mirë se fitimi i argjendit dhe fryti i tij vlen më tepër se ari i kulluar.

for det er bedre å vinne den enn å vinne sølv, og det utbytte den gir, er bedre enn gull.

15 Ajo është më e çmuar se perlat dhe mbarë gjërat më të këndshme nuk mund të barazohen me të.

Den er kosteligere enn perler, og alle dine skatter kan ikke lignes med den.

16 Gjatësia e jetës është në të djathtë të saj, pasuria dhe lavdia në të majtë të saj.

Langt liv har den i sin høire hånd, rikdom og ære i sin venstre.

17 Rrugët e saj janë rrugë të kënaqshme dhe në të tërë shtigjet e saj mbretëron paqja.

Dens veier er fagre veier, og alle dens stier fører til lykke.

18 Ajo është një dru i jetës për ata që e kapin dhe lum ata që mbahen fort atje.

Den er et livsens tre for dem som griper den, og hver den som holder fast på den, må prises lykkelig.

19 Me diturinë Zoti krijoi tokën dhe me zgjuarësinë i bëri të qëndrueshëm qiejtë.

Herren grunnfestet jorden med visdom; han bygget himmelen med forstand.

20 Me diturinë e tij u hapën humnerat dhe retë japin vesë.

Ved hans kunnskap vellet de dype vann frem, og ved den lar skyene dugg dryppe ned.

21 Biri im, këto gjëra mos u largofshin kurrë nga sytë e tu. Mbaje diturinë dhe të menduarit.

Min sønn! La dem ikke vike fra dine øine, bevar visdom og klokskap!

22 Ato do të jenë jetë për shpirtin tënd dhe një zbukurim në qafën tënde.

Så skal de være liv for din sjel og pryd for din hals.

23 Atëherë do të ecësh i sigurt në rrugën tënde dhe këmba jote nuk do të pengohet.

Da skal du vandre din vei trygt og ikke støte din fot.

24 Kur do të biesh për të fjetur, nuk do të kesh frikë; po, do të biesh dhe gjumi yt do të jetë i ëmbël.

Når du legger dig, skal du ikke frykte, og når du har lagt dig, skal din søvn være søt.

25 Nuk do të druash llahtarën e papritur, as shkatërrimin e të pabesëve kur do të ndodhë,

Da trenger du ikke å være redd for uventet skrekk, eller for uværet når det kommer over de ugudelige!

26 sepse Zoti do të jetë pranë teje dhe do të pengojë që këmba jote të kapet në ndonjë lak.

For Herren skal være din tillit, og han skal bevare din fot fra å fanges.

27 Mos i refuzo të mirën atij që i takon, kur e ke në dorë ta bësh.

Nekt ikke de trengende din hjelp, når det står i din makt å gi den!

28 Mos i thuaj të afërmit tënd: “Shko dhe kthehu; do të të jap nesër”, kur e ke me vete gjënë e nevojshme.

Si ikke til din næste: Gå bort og kom igjen, jeg skal gi dig imorgen - når du kan gjøre det straks!

29 Mos kurdis asnjë të keqe kundër të afërmit tënd, ndërsa ai banon me besim bashkë me ty.

Legg ikke op onde råd mot din næste, når han kjenner sig trygg hos dig!

30 Mos bëj padi kundër askujt pa shkak; po të jetë se nuk të ka bërë asnjë të keqe.

Trett ikke med et menneske uten årsak, når han ikke har gjort dig noget ondt!

31 Mos ki zili njeriun e dhunshëm dhe mos zgjidh asnjë nga rrugët e tij,

Misunn ikke en voldsmann, og velg ikke nogen av alle hans veier!

32 sepse Zoti e neverit njeriun e çoroditur, por këshilla e tij është për njerëzit e ndershëm.

For en falsk mann er en vederstyggelighet for Herren, men med de opriktige har han fortrolig samfund.

33 Mallkimi i Zotit është në shtëpinë e të pabesit, por ai bekon banesën e të drejtëve.

Herrens forbannelse er over den ugudeliges hus, men de rettferdiges bolig velsigner han.

34 Me siguri ai tallet me tallësit, por i fal të përvuajturit.

Spotterne spotter han, men de ydmyke gir han nåde.

35 Njerëzit e urtë do të trashëgojnë lavdinë, por poshtërsia do të jetë trashëgimia e atyre që nuk kanë mend.

De vise arver ære, men dårene får skam til lønn.