Fjalët e urta 3

1 Biri im, mos harro mësimet e mia dhe zemra jote le të ruajë urdhërimet e mia,

Min Søn! glem ikke min Lov, men lad dit Hjerte bevare mine Bud.

2 sepse do të të shtohen ditë të gjata, vite jete dhe paqeje.

Thi et langt Liv og mange Aar at leve i og Fred skulle de bringe dig rigeligt.

3 Mirësia dhe e vërteta mos të lënçin kurrë; lidhi rreth qafës, shkruaji mbi tabelën e zemrës sate;

Miskundhed og Sandhed forlade dig ej; bind dem om din Hals, skriv dem paa dit Hjertes Tavle;

4 do të gjesh kështu hir dhe arsye në sytë e Perëndisë dhe të njerëzve.

saa skal du finde Naade og god Forstand for Guds og Menneskens Øjne.

5 Ki besim tek Zoti me gjithë zemër dhe mos u mbështet në gjykimin tënd;

Forlad dig paa Herren af dit ganske Hjerte, men forlad dig ikke fast paa din Forstand!

6 pranoje në të gjitha rrugët e tua, dhe ai do të drejtojë shtigjet e tua.

Kend ham paa alle dine Veje, og han skal gøre dine Stier rette.

7 Mos e mbaj veten të ditur në sytë e tu, ki frikë nga Zoti dhe hiq dorë nga e keqja;

Vær ikke viis i dine egne Øjne; frygt Herren, og vig fra det onde!

8 kjo do të jetë shërim për nervat e tua dhe freskim për kockat e tua.

Det skal være en Lægedom for din Navle og en Vædske for dine Ben.

9 Ndero Zotin me pasurinë tënde dhe me prodhimet e para të çdo të ardhure që ke;

Ær Herren af dit Gods og af al din Avls Førstegrøde:

10 hambarët e tu të grurit do të jenë plot e përplot dhe vozat e tua do të gufojnë me musht.

Saa skulle dine Lader blive fulde med Overflod og dine Persekar flyde over af Most.

11 Biri im, mos e përçmo ndëshkimin e Zotit dhe mos urre qortimin e tij,

Min Søn! foragt ikke Herrens Tugt, og vær ikke utaalmodig ved hans Revselse.

12 sepse Zoti qorton atë që do, si një baba djalin që atij i pëlqen.

Thi Herren revser den, som han elsker, og som en Fader den Søn, i hvem han har Behag.

13 Lum ai njeri që ka gjetur diturinë dhe njeriu që ka përftuar arsyen.

Saligt er det Menneske, som har fundet Visdom, og det Menneske, som vinder Forstand.

14 Sepse fitimi i tij është më i mirë se fitimi i argjendit dhe fryti i tij vlen më tepër se ari i kulluar.

Thi det er bedre at købe den end at købe Sølv, og at vinde den er bedre end Guld.

15 Ajo është më e çmuar se perlat dhe mbarë gjërat më të këndshme nuk mund të barazohen me të.

Den er dyrebarere end Perler og alt det, du har Lyst til, kan ikke lignes ved den.

16 Gjatësia e jetës është në të djathtë të saj, pasuria dhe lavdia në të majtë të saj.

I dens højre Haand er langt Liv, i dens venstre er Rigdom og Ære.

17 Rrugët e saj janë rrugë të kënaqshme dhe në të tërë shtigjet e saj mbretëron paqja.

Dens Veje ere yndige Veje, og alle dens Stier ere Fred.

18 Ajo është një dru i jetës për ata që e kapin dhe lum ata që mbahen fort atje.

Den er Livsens Træ for dem, som gribe den, og hver den, som holder fast paa den, skal prises salig.

19 Me diturinë Zoti krijoi tokën dhe me zgjuarësinë i bëri të qëndrueshëm qiejtë.

Herren har grundfæstet Jorden med Visdom, han har beredt Himlene med Forstand.

20 Me diturinë e tij u hapën humnerat dhe retë japin vesë.

Ved hans Kundskab skiltes Dybene, og ved den dryppe Skyerne med Dug.

21 Biri im, këto gjëra mos u largofshin kurrë nga sytë e tu. Mbaje diturinë dhe të menduarit.

Min Søn! lad dem ikke vige fra dine Øjne, bevar Fasthed og Kløgt.

22 Ato do të jenë jetë për shpirtin tënd dhe një zbukurim në qafën tënde.

Og de skulle være Liv for din Sjæl og et Smykke for din Hals.

23 Atëherë do të ecësh i sigurt në rrugën tënde dhe këmba jote nuk do të pengohet.

Da skal du vandre tryggelig paa din Vej, og du skal ikke støde din Fod.

24 Kur do të biesh për të fjetur, nuk do të kesh frikë; po, do të biesh dhe gjumi yt do të jetë i ëmbël.

Naar du lægger dig, da skal du ikke frygte, og naar du har lagt dig, skal din Søvn være sød.

25 Nuk do të druash llahtarën e papritur, as shkatërrimin e të pabesëve kur do të ndodhë,

Du skal ikke frygte for pludselig Skræk, ej heller for Ødelæggelsen over de ugudelige, naar den kommer.

26 sepse Zoti do të jetë pranë teje dhe do të pengojë që këmba jote të kapet në ndonjë lak.

Thi Herren skal være dit Haab, og han skal bevare din Fod fra at fanges.

27 Mos i refuzo të mirën atij që i takon, kur e ke në dorë ta bësh.

Hold ikke godt tilbage fra dem, som trænge dertil, naar din Haand har Evne til at gøre det.

28 Mos i thuaj të afërmit tënd: “Shko dhe kthehu; do të të jap nesër”, kur e ke me vete gjënë e nevojshme.

Sig ikke til din Næste: Gak bort og kom igen, og i Morgen vil jeg give, naar du dog har det.

29 Mos kurdis asnjë të keqe kundër të afërmit tënd, ndërsa ai banon me besim bashkë me ty.

Optænk ikke ondt imod din Ven, naar han bor tryggelig hos dig.

30 Mos bëj padi kundër askujt pa shkak; po të jetë se nuk të ka bërë asnjë të keqe.

Træt ikke med et Menneske uden Aarsag, naar han ikke har gjort dig ondt.

31 Mos ki zili njeriun e dhunshëm dhe mos zgjidh asnjë nga rrugët e tij,

Misund ikke en Voldsmand, og udvælg ikke nogen af alle hans Veje!

32 sepse Zoti e neverit njeriun e çoroditur, por këshilla e tij është për njerëzit e ndershëm.

Thi Herren har Vederstyggelighed til den, som er forvendt, men hans fortrolige Omgang er med de oprigtige.

33 Mallkimi i Zotit është në shtëpinë e të pabesit, por ai bekon banesën e të drejtëve.

Herrens Forbandelse er i den ugudeliges Hus, men han velsigner de retfærdiges Bolig.

34 Me siguri ai tallet me tallësit, por i fal të përvuajturit.

Dersom de ere Spottere, da skal han spotte dem, men de ydmyge skal han give Naade.

35 Njerëzit e urtë do të trashëgojnë lavdinë, por poshtërsia do të jetë trashëgimia e atyre që nuk kanë mend.

De vise skulle arve Ære, men Daarerne skulle faa Skam til Del.