Fjalët e urta 26

1 Ashtu si bora nuk i shkon verës as shiu të korrave, kështu nuk i shkon lavdia budallait.

Kā sniegs vasarai un lietus pļaujamam laikam, tā ģeķim nepieder gods.

2 Ashtu si harabeli fluturon andej e këtej dhe dallëndyshja fluturon, kështu mallkimi pa arsye nuk ka efekt.

Kā putns nolidinājās, kā bezdelīga aizskrien, tā nenopelnīti lāsti neaizņem.

3 Kamxhiku për kalin, kapistra për gomarin dhe shkopi për kurrizin e budallenjve.

Zirgam pātaga, ēzelim iemaukti un ģeķa mugurai rīkste.

4 Mos iu përgjegj budallait simbas budallallëkut të tij, që të mos bëhesh edhe ti si ai.

Neatbildi ģeķim pēc viņa ģeķības, ka tu viņam līdzi netopi.

5 Përgjigjju budallait simbas budallallëkut të tij, që ai të mos mendojë se është i urtë.

Atbildi ģeķim pēc viņa ģeķības, ka viņš pats neturās par gudru.

6 Kush dërgon një mesazh me anë të një budallai pret këmbët e tij dhe pi dhunë.

Darbu uzticēt nelgam rokā, ir nocirst kājas un izbaudīt briesmas.

7 Ashtu si këmbët e çalamanit janë pak të qëndrueshme, kështu është një fjalë e urtë në gojën e budallenjve.

Kā klibam karājās kājas, tā ģeķa mutē gudrības vārdi.

8 Kush i jep lavdi një budallai është si ai që lidh një gur te hobeja.

Kas ģeķim dod godu, ir kā kas akmeni piesien pie lingas.

9 Një fjalë e urtë në gojën e budallenjve është si një gjemb që hyn në dorën e një të dehuri.

Kā ērkšķi, kas tikuši piedzēruša rokā, tāds ir sakāms vārds ģeķu mutē.

10 Perëndia i madh që ka krijuar të gjitha gjërat është ai që i jep shpërblimin budallait dhe shkelësve.

Manīgs visu izdara; bet kas nelgu der, sader tekuli.

11 Ashtu si një qen kthehet në të vjellat e tij, kështu budallai e përsërit budallallëkun e tij.

Kā suns atiet pie saviem vēmekļiem, tā pat ģeķis atgriežas atpakaļ pie savas ģeķības.

12 A ke parë një njeri që e pandeh veten të urtë? Ka më tepër shpresë për një budalla se sa për të.

Kad tu redzi vīru, kas savās acīs gudrs, tad no muļķa vairāk cerības, nekā no tāda.

13 Përtaci thotë: “Ka një luan në rrugë, ka një luan nëpër rrugë!”.

Sliņķis saka: „Jauns lauva uz ceļa, lauva uz ielām!“

14 Ashtu si lëviz porta në menteshat e saj, kështu sillet përtaci në shtrat të tij.

Durvis grozās eņģēs, un sliņķis savā gultā.

15 Përtaci e fut dorën në pjatën e tij, por lodhet edhe ta çojë te goja.

Sliņķis slēpj savu roku azotē, un tam grūti to atkal pie mutes likt.

16 Përtaci pandeh se është më i urtë se shtatë persona që japin përgjigje me mend.

Sliņķis savā prātā gudrāks nekā septiņi, kas runā prātīgi.

17 Kalimtari që përzihet në një grindje që nuk i përket, është si ai që kap nga veshët një qen.

Kas garām ejot iejaucās citu ķildā, ir kā kas suni ņem aiz ausīm.

18 Ashtu si një i marrë që gjuan me ura zjarri, me shigjeta dhe me vdekje,

Tā kā, kad (ārprātīgs) par smieklu šautu ar šķēpiem un nāvīgām bultām,

19 kështu është ai që mashtron të afërmin dhe thotë: “E bëra për shaka!”.

Tā pat ir, kas savu tuvāko pievīlis saka: Vai to par smieklu vien nedarīju?

20 Kur mungojnë drutë, zjarri shuhet; dhe kur nuk ka një gojë të keqe, grindja merr fund.

Kad malkas nav, tad uguns izdziest, un kad lišķa nav, tad ķilda rimst.

21 Ashtu si qymyri jep shpuzën dhe drutë zjarrin, kështu njeriu grindavec i nxit grindjet.

Kā ogles liesmu un malka uguni, tā rējējs cilvēks saceļ ķildu.

22 Fjalët e gojëkeqit janë si ushqime shumë të shijshme dhe depërtojnë deri në thellësi të zorrëve.

Lišķa vārdi ir kā saldi kumosi un iet visai pie sirds.

23 Buzët e zjarrta dhe zemra e keqe janë si zgjyra të argjendit të vendosura mbi një enë balte.

Dedzīgi vārdi, bet neganta sirds ir poda gabals pārvilkts ar netīru sudrabu.

24 Ai që urren shtiret me buzët e tij, por në zemër të vet përgatit mashtrimin.

Kas tevi ienīst, ir ar muti draugs, bet savā sirdī viņš domā uz viltu.

25 Kur ai flet në mënyrë të sjellshme mos i ki besim, sepse ka shtatë gjëra të neveritshme në zemër.

Kad tas mīlīgi runā, tad netici viņam, jo septiņas negantības viņa sirdī.

26 Edhe sikur urrejtja e tij të jetë fshehur me tinëzi; ligësia e tij do të dalë hapur në kuvend.

Lai gan ienaidu aizsedz ar viltu, tomēr viņa niknums ļaužu priekšā nāks gaismā.

27 Kush hap një gropë do të bjerë brenda dhe kush rrokullis një gur do të bjerë përsëri mbi të.

Kas bedri rok, tas tanī iekritīs, un kas akmeni veļ uz to tas atvelsies.

28 Gjuha gënjeshtare urren ata që ka plagosur, dhe goja lajkatare sjell shkatërrimin.

Viltus mēle ienīst to, kam pati dzēlusi, un mīksta mute padara nelaimi.