Fjalët e urta 26

1 Ashtu si bora nuk i shkon verës as shiu të korrave, kështu nuk i shkon lavdia budallait.

미련한 자에게는 영예가 적당하지 아니하니 마치 여름에 눈오는 것과 추수 때에 비오는 것 같으니라

2 Ashtu si harabeli fluturon andej e këtej dhe dallëndyshja fluturon, kështu mallkimi pa arsye nuk ka efekt.

까닭 없는 저주는 참새의 떠도는 것과 제비의 날아가는 것 같이 이르지 아니하느니라

3 Kamxhiku për kalin, kapistra për gomarin dhe shkopi për kurrizin e budallenjve.

말에게는 채찍이요 나귀에게는 자갈이요 미련한 자의 등에는 막대기니라

4 Mos iu përgjegj budallait simbas budallallëkut të tij, që të mos bëhesh edhe ti si ai.

미련한 자의 어리석은 것을 따라 대답하지 말라 두렵건대 네가 그와 같을까 하노라

5 Përgjigjju budallait simbas budallallëkut të tij, që ai të mos mendojë se është i urtë.

미련한 자의 어리석은 것을 따라 그에게 대답하라 두렵건대 그가 스스로 지혜롭게 여길까 하노라

6 Kush dërgon një mesazh me anë të një budallai pret këmbët e tij dhe pi dhunë.

미련한 자 편에 기별하는 것은 자기의 발을 베어 버림이라 해를 받느니라

7 Ashtu si këmbët e çalamanit janë pak të qëndrueshme, kështu është një fjalë e urtë në gojën e budallenjve.

저는 자의 다리는 힘 없이 달렸나니 미련한 자의 입의 잠언도 그러하니라

8 Kush i jep lavdi një budallai është si ai që lidh një gur te hobeja.

미련한 자에게 영예를 주는 것은 돌을 물매에 매는 것과 같으니라

9 Një fjalë e urtë në gojën e budallenjve është si një gjemb që hyn në dorën e një të dehuri.

미련한 자의 입의 잠언은 술 취한 자의 손에 든 가시나무 같으니라

10 Perëndia i madh që ka krijuar të gjitha gjërat është ai që i jep shpërblimin budallait dhe shkelësve.

장인이 온갖 것을 만들지라도 미련한 자를 고용하는 것은 지나가는 자를 고용함과 같으니라

11 Ashtu si një qen kthehet në të vjellat e tij, kështu budallai e përsërit budallallëkun e tij.

개가 그 토한 것을 도로 먹는 것 같이 미련한 자는 그 미련한 것을 거듭 행하느니라

12 A ke parë një njeri që e pandeh veten të urtë? Ka më tepër shpresë për një budalla se sa për të.

네가 스스로 지혜롭게 여기는 자를 보느냐 그보다 미련한 자에게 오히려 바랄 것이 있느니라

13 Përtaci thotë: “Ka një luan në rrugë, ka një luan nëpër rrugë!”.

게으른 자는 길에 사자가 있다 거리에 사자가 있다 하느니라

14 Ashtu si lëviz porta në menteshat e saj, kështu sillet përtaci në shtrat të tij.

문짝이 돌쩌귀를 따라서 도는 것 같이 게으른 자는 침상에서 구으느니라

15 Përtaci e fut dorën në pjatën e tij, por lodhet edhe ta çojë te goja.

게으른 자는 그 손을 그릇에 넣고도 입으로 올리기를 괴로와하느니라

16 Përtaci pandeh se është më i urtë se shtatë persona që japin përgjigje me mend.

게으른 자는 선히 대답하는 사람 일곱보다 자기를 지혜롭게 여기느니라

17 Kalimtari që përzihet në një grindje që nuk i përket, është si ai që kap nga veshët një qen.

길로 지나다가 자기에게 상관없는 다툼을 간섭하는 자는 개 귀를 잡는 자와 같으니라

18 Ashtu si një i marrë që gjuan me ura zjarri, me shigjeta dhe me vdekje,

횃불을 던지며 살을 쏘아서 사람을 죽이는 미친 사람이 있나니

19 kështu është ai që mashtron të afërmin dhe thotë: “E bëra për shaka!”.

자기 이웃을 속이고 말하기를 내가 희롱하였노라 하는 자도 그러하니라

20 Kur mungojnë drutë, zjarri shuhet; dhe kur nuk ka një gojë të keqe, grindja merr fund.

나무가 다하면 불이 꺼지고 말장이가 없어지면 다툼이 쉬느니라

21 Ashtu si qymyri jep shpuzën dhe drutë zjarrin, kështu njeriu grindavec i nxit grindjet.

숯불 위에 숯을 더하는 것과 타는 불에 나무를 더하는 것 같이 다툼을 좋아하는 자는 시비를 일으키느니라

22 Fjalët e gojëkeqit janë si ushqime shumë të shijshme dhe depërtojnë deri në thellësi të zorrëve.

남의 말하기를 좋아하는 자의 말은 별식과 같아서 뱃 속 깊은 데로 내려가느니라

23 Buzët e zjarrta dhe zemra e keqe janë si zgjyra të argjendit të vendosura mbi një enë balte.

온유한 입술에 악한 마음은 낮은 은을 입힌 토기니라

24 Ai që urren shtiret me buzët e tij, por në zemër të vet përgatit mashtrimin.

감정있는 자는 입술로는 꾸미고 속에는 궤휼을 품나니

25 Kur ai flet në mënyrë të sjellshme mos i ki besim, sepse ka shtatë gjëra të neveritshme në zemër.

그 말이 좋을지라도 믿지 말 것은 그 마음에 일곱 가지 가증한 것이 있음이라

26 Edhe sikur urrejtja e tij të jetë fshehur me tinëzi; ligësia e tij do të dalë hapur në kuvend.

궤휼로 그 감정을 감출지라도 그 악이 회중 앞에 드러나리라

27 Kush hap një gropë do të bjerë brenda dhe kush rrokullis një gur do të bjerë përsëri mbi të.

함정을 파는 자는 그것에 빠질 것이요 돌을 굴리는 자는 도리어 그것에 치이리라

28 Gjuha gënjeshtare urren ata që ka plagosur, dhe goja lajkatare sjell shkatërrimin.

거짓말하는 자는 자기의 해한 자를 미워하고 아첨하는 입은 패망을 일으키느니라