< Fjalët e urta 26 >

1 Ashtu si bora nuk i shkon verës as shiu të korrave, kështu nuk i shkon lavdia budallait.
Som Sne om Somren og Regn om Høsten saa lidt hører Ære sig til for en Taabe.
2 Ashtu si harabeli fluturon andej e këtej dhe dallëndyshja fluturon, kështu mallkimi pa arsye nuk ka efekt.
Som en Spurv i Fart, som en Svale i Flugt saa rammer ej Banden mod sagesløs Mand.
3 Kamxhiku për kalin, kapistra për gomarin dhe shkopi për kurrizin e budallenjve.
Svøbe for Hest, Bidsel for Æsel og Ris for Taabers Ryg.
4 Mos iu përgjegj budallait simbas budallallëkut të tij, që të mos bëhesh edhe ti si ai.
Svar ej Taaben efter hans Daarskab, at ikke du selv skal blive som han.
5 Përgjigjju budallait simbas budallallëkut të tij, që ai të mos mendojë se është i urtë.
Svar Taaben efter hans Daarskab, at han ikke skal tykkes sig viis.
6 Kush dërgon një mesazh me anë të një budallai pret këmbët e tij dhe pi dhunë.
Den afhugger Fødderne og inddrikker Vold, som sender Bud ved en Taabe.
7 Ashtu si këmbët e çalamanit janë pak të qëndrueshme, kështu është një fjalë e urtë në gojën e budallenjve.
Slappe som den lammes Ben er Ordsprog i Taabers Mund.
8 Kush i jep lavdi një budallai është si ai që lidh një gur te hobeja.
Som en, der binder Stenen fast i Slyngen, er den, der hædrer en Taabe.
9 Një fjalë e urtë në gojën e budallenjve është si një gjemb që hyn në dorën e një të dehuri.
Som en Tornekæp, der falder den drukne i Hænde, er Ordsprog i Taabers Mund.
10 Perëndia i madh që ka krijuar të gjitha gjërat është ai që i jep shpërblimin budallait dhe shkelësve.
Som en Skytte, der saarer enhver, som kommer, er den, der lejer en Taabe og en drukken.
11 Ashtu si një qen kthehet në të vjellat e tij, kështu budallai e përsërit budallallëkun e tij.
Som en Hund, der vender sig om til sit Spy, er en Taabe, der gentager Daarskab.
12 A ke parë një njeri që e pandeh veten të urtë? Ka më tepër shpresë për një budalla se sa për të.
Ser du en Mand, der tykkes sig viis, for en Taabe er der mere Haab end for ham.
13 Përtaci thotë: “Ka një luan në rrugë, ka një luan nëpër rrugë!”.
Den lade siger: »Et Rovdyr paa Vejen, en Løve ude paa Torvene!«
14 Ashtu si lëviz porta në menteshat e saj, kështu sillet përtaci në shtrat të tij.
Døren drejer sig paa sit Hængsel, den lade paa sit Leje.
15 Përtaci e fut dorën në pjatën e tij, por lodhet edhe ta çojë te goja.
Den lade rækker til Fadet, men gider ikke føre Haanden til Munden.
16 Përtaci pandeh se është më i urtë se shtatë persona që japin përgjigje me mend.
Den lade tykkes sig større Vismand end syv, der har kloge Svar.
17 Kalimtari që përzihet në një grindje që nuk i përket, është si ai që kap nga veshët një qen.
Den griber en Hund i Øret, som blander sig i uvedkommende Strid.
18 Ashtu si një i marrë që gjuan me ura zjarri, me shigjeta dhe me vdekje,
Som en vanvittig Mand, der udslynger Gløder, Pile og Død,
19 kështu është ai që mashtron të afërmin dhe thotë: “E bëra për shaka!”.
er den, der sviger sin Næste og siger: »Jeg spøger jo kun.«
20 Kur mungojnë drutë, zjarri shuhet; dhe kur nuk ka një gojë të keqe, grindja merr fund.
Er der intet Brænde, gaar Ilden ud, er der ingen Bagtaler, stilles Trætte.
21 Ashtu si qymyri jep shpuzën dhe drutë zjarrin, kështu njeriu grindavec i nxit grindjet.
Trækul til Gløder og Brænde til Ild og trættekær Mand til at optænde Kiv.
22 Fjalët e gojëkeqit janë si ushqime shumë të shijshme dhe depërtojnë deri në thellësi të zorrëve.
Bagtalerens Ord er som Lækkerbidskener, de synker dybt i Legemets Kamre.
23 Buzët e zjarrta dhe zemra e keqe janë si zgjyra të argjendit të vendosura mbi një enë balte.
Som Sølvovertræk paa et Lerkar er ondsindet Hjerte bag glatte Læber.
24 Ai që urren shtiret me buzët e tij, por në zemër të vet përgatit mashtrimin.
Avindsmand hykler med Læben, i sit Indre huser han Svig;
25 Kur ai flet në mënyrë të sjellshme mos i ki besim, sepse ka shtatë gjëra të neveritshme në zemër.
gør han Røsten venlig, tro ham dog ikke, thi i hans Hjerte er syvfold Gru.
26 Edhe sikur urrejtja e tij të jetë fshehur me tinëzi; ligësia e tij do të dalë hapur në kuvend.
Den, der dølger sit Had med Svig, hans Ondskab kommer frem i Folkets Forsamling.
27 Kush hap një gropë do të bjerë brenda dhe kush rrokullis një gur do të bjerë përsëri mbi të.
I Graven, man graver, falder man selv, af Stenen, man vælter, rammes man selv.
28 Gjuha gënjeshtare urren ata që ka plagosur, dhe goja lajkatare sjell shkatërrimin.
Løgnetunge giver mange Hug, hyklersk Mund volder Fald.

< Fjalët e urta 26 >