Fjalët e urta 25

1 Edhe këto janë fjalë të urta të Salomonit, të transkriptuara nga njerëzit e Ezekias, mbretit të Judës.

Hiche ho jong hi Solomon thuchih jeng ahina nalai jin, Judah lengpa Hezekiah phat laiya mihon ana jihdoh ahi.

2 Éshtë lavdi e Perëndisë të fshehësh një gjë, por është lavdi e mbretërve ta hetosh atë.

Thugil chintup nahi Pathen loupina ahin, chule thil kholdoh kiti jong hi lengte loupina ahi.

3 Qiejtë për lartësinë e tyre, toka për thellësinë e saj dhe zemra e mbretërve janë të panjohshëm.

Van mun jouse asandan le leiset athuh bang hin, lengte lungthim sung jeng jong koiman ahedoh joupoi.

4 Hiq zgjyrën nga argjendi dhe ka për të dalë një enë për argjendarin.

Dangka’a kon in atheng lou jouse ladoh jeng in, thih khengpan bel-a khen ding atah chu aneinai.

5 Largo të pabesin nga prania e mbretit dhe froni i tij do të bëhet i qëndrueshëm në drejtësi.

Lengpa thutanna mun’a kon chun migilou chu potdoh sah jeng in, chutileh lengpa laltouna mun’a chu thudih kiphut det thei ding ahi.

6 Mos u përlëvdo në prani të mbretit dhe mos zër vendin e njerëzve të mëdhenj,

Lengpa angsunga nama cham in chelut dan, chule milen ang-sunga jong kikum lut jeng hih in.

7 sepse është më mirë të thuhet: “Ngjitu këtu lart”, se sa të të ulin përpara princit, që sytë e tu kanë parë.

Hitia hi, “Hiche mun’a hin hung kal touvin,” tia min nahin kou masat ding chu thilpha ahi. Chule milen milal umna imacham tah’a lut jeng chu thilpha ahipoi.

8 Mos bëj padi me tepër nxitim, sepse në fund nuk do të dish çfarë të bësh, kur i afërmi yt do të të ketë bërë me turp.

Nangman thilkhat namu jeng man in, kihehna-in achun lhut jeng hih in, ajeh chu nahehpa chun najou henlang jumtale chun achaina ipi nabol ding hitam?

9 Diskutoje padinë tënde kundër të afërmit tënd, por mos e zbulo sekretin e një tjetri,

Hiche sang chun, naheng nakompa toh chun nachung chang thu seikhom lhon in lang, thuguh kiti phot midang hetsah hih in.

10 me qëllim që ai që të dëgjon të mos të të diskreditojë dhe nami yt të njolloset për gjithnjë.

Ajeh chu naseidoh’a midang khattou in jataleh aja khat chun, nahinle jumso nabep ding, chuteng namin setna chu beita lou ding ahi.

11 Një fjalë e thënë në kohën e duhur është si molla të arta mbi një enë argjendi.

Kitoh dil-a kisei lha thei thu chu, dangka banga kigol sana ahi.

12 Për një vesh të bindur, një i urtë që qorton është si një vath i artë, një zbukurim prej ari të kulluar.

Mithusei phatah’a ngaipa ding in, adih a kiphona hi sanakol le sana pah-jem tobang ahi.

13 Një lajmëtar besnik është, për ata që e dërgojnë, si freskia e borës në kohën e korrjes, sepse ai e freskon shpirtin e zotit të tij.

Tahsan thei tah sottole sol khapa ding in, hiche sottole chu chang-at laiya buhbang votjen tobang ahin; hitobang sottole hi apupa lhagao lungthim sung kido jing na ahi.

14 Ai që mburret duke gënjyer se ka bërë një dhuratë është si retë dhe era pa shi.

Thilpeh khat pe-dinga kitepna neija peloupa chu, huijin apohle meilom goa julha lou tobang ahi.

15 Me durimin i mbushet mendja një princi dhe gjuha e ëmbël thyen kockat.

Thoh hattah’a natoh jeh’in vaihom khat jong akithu nun jou in, o nem heova thu kiseijin gu le chang jeng jong anemsah e.

16 Në rast se gjen mjaltë, ha aq sa të mjafton, me qëllim që të mos dendesh dhe pastaj të vjellësh.

Khoiju nato teng aphabep don in, ajeh chu nachim behseh ding; achaina leh naloh lhah lo ding ahi.

17 Shko rrallë në shtëpinë e të afërmit tënd, që ai të mos mërzitet me ty sa të të urrejë.

Naheng nakom in-sunga che behseh hih in, ajeh chu nahin thei chim lo ding ahi.

18 Njeriu që deponon gënjeshtra kundër të afërmit të tij është si një topuz, një shpatë dhe një shigjetë e mprehtë.

Koi hileh aheng akom hehsea panga chu, galsat dinga mi koukhom le chemjam hemtah chule thalchanga kikap tobang ahi.

19 Besimi te një njeri i pabesë ditën e fatkeqësisë është si një dhëmb i thyer dhe një këmbë e ndrydhur.

Gim le hesoh pet’a tahsan thei lou mikhat ngansena nei hi, habeija thilkhat kipet le keng phalou tollham chon-nal tobangbep ahibouve.

20 Kush i këndon këngë një zemre të pikëlluar është si ai që heq rrobat e tij në një ditë të ftohtë dhe si uthulla mbi sodën.

Mi gim hesoh pet’a lasa’a chu, phalbi dap laiya mi ponsil lahpeh tobang ahi.

21 Në qoftë se armiku yt ka uri, jepi bukë për të ngrënë, dhe në se ka etje, jepi ujë për të pirë,

Nagalmi chu agil akel teng nehding changlhah pen, chule adang achah leh don ding twi pen.

22 sepse kështu do të grumbullosh thëngjij mbi kokën e tij, dhe Zoti do të të shpërblejë.

Hitia nabol pehchu alujang dim a mei-al sunpeh nahin, natoh-ga Pakaiyin kipaman napeh tei ding ahi.

23 Era e veriut sjell shiun, dhe gjuha që shpif tinëz e bën fytyrën të indinjuar.

Sahlam khohui’in go ajuhsah jin, min adalhah nunga seisea chun lungphamo pua mi avetji ahi.

24 Éshtë më mirë të banosh në cep të një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.

Numei phunsi khat toh'in khat’a chen khom sang in, inting vum ningkoi khat’a ichangseh a chen aphajoi.

25 Një lajm i mirë nga një vend i largët është si ujë i freskët për një njeri të lodhur dhe të etur.

Gam latah’a pet thupha kija chu, dangchah pet’a twi votjen kidon tobang ahi.

26 I drejti që dridhet përpara të pabesit është si një burim i turbullt dhe një pus i ndotur.

Midih khat in migilou khat pansatna ding lampi asempeh kiti chu, twisam putna le bonsan londohna twikun tobang ahi.

27 Të hash shumë mjaltë nuk është mirë, dhe të kërkosh lavdinë tënde nuk është lavdi.

Khoiju tamtah don jong aphapon, chule thuphalou tampi sei jong apha ahipoi.

28 Njeriu që nuk di të frenojë zemërimin e tij është si një qytet i shkrehur pa mure.

Ama le ama kitim joulou michu, khopi chimsa apal jouse kivo lhua kidalha bep ahi.