Fjalët e urta 24

1 Mos i ki zili njerëzit e këqij dhe mos dëshiro të rrish me ta,

Följ icke onda menniskor, och begär icke att vara när dem.

2 sepse zemra e tyre mendon për grabitje dhe buzët e tyre thonë se do të bëjnë të keqen.

Ty deras hjerta står efter skada, och deras läppar råda till ondt.

3 Shtëpia ndërtohet me dituri dhe bëhet e qëndrueshme me maturi.

Genom vishet varder ett hus bygdt, och genom förstånd vid magt hållet.

4 Me dijen mbushen dhomat me lloj-lloj të mirash të çmueshme dhe të pëlqyeshme.

Genom skickelig hushållning varda husen full med allahanda kosteliga och härliga rikedomar.

5 Njeriu i urtë është plot forcë, dhe njeriu që ka dituri e rrit fuqinë e tij.

En vis man är stark, och en förnuftig man är mägtig af krafter.

6 Sepse me këshilla të urta do të mund të bësh luftën tënde, dhe në numrin e madh të këshilltarëve është fitorja.

Ty med råd måste man örlig föra; och der månge rådgifvare äro, der är segren.

7 Dituria është shumë e lartë për budallanë; ai nuk e hap kurrë gojën te porta e qytetit.

Vishet är dem galna allt för hög; han tör icke upplåta sin mun i portenom.

8 Kush mendon të bëjë keq do të quhet mjeshtër intrigash.

Den sig sjelfvom skada gör, honom kallar man väl en hufvudskalk.

9 Synimi i pamend është mëkat dhe tallësi është një neveri për njerëzit.

Ens dåras tanke är synd, och en bespottare är en styggelse för menniskomen.

10 Po të mos kesh guxim ditën e fatkeqësisë, forca jote është shumë e pakët.

Den är icke stark, som i nödene icke fast är.

11 Çliro ata që i tërheqin drejt vdekjes dhe mbaji ata që po i çojnë në thertore.

Hjelp dem som man döda vill, och drag dig icke undan för dem som man dräpa vill.

12 Po të thuash: “Ja, ne nuk e dinim”, ai që peshon zemrat a nuk e shikon? Ai që ruan shpirtin tënd nuk e di vallë? Ai do t’i japë secilit simbas veprave të tij.

Säger du: Si, vi förståt intet; menar du, att den der hjertan vet, märker det icke; och den der på själena akt hafver, känner det icke; och lönar menniskone efter hennes gerningar?

13 Biri im, ha mjaltin sepse është i mirë; një huall mjalti do të jetë i ëmbël për shijen tënde.

Ät, min son, hannog, ty det är godt; och hannogskaka är söt i dinom hals.

14 Kështu do të jetë njohja e diturisë për shpirtin tënd. Në rast se e gjen, do të ketë një të ardhme dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.

Alltså lär vishetena för dina själ; när du finner henne, så varder det framdeles väl gåendes, och ditt hopp skall icke fåfängt vara.

15 O i pabesë, mos ngre kurthe kundër banesës së njeriut të drejtë, mos shkatërro vendin ku ai pushon,

Vakta icke, såsom en ogudaktig, uppå dens rättfärdigas hus; förspill icke hans hvilo.

16 sepse i drejti bie shtatë herë dhe ngrihet, kurse të pabesët përmbysen në fatkeqësi.

Ty en rättfärdig faller sju resor, och står åter upp; men de ogudaktige falla uti olycko.

17 Kur armiku yt bie, mos u gëzo; kur është shtrirë për tokë, zemra jote të mos gëzohet,

Gläd dig icke öfver dins oväns fall, och ditt hjerta fröjde sig icke öfver hans olycka.

18 me qëllim që Zoti të mos shikojë dhe të mos i vijë keq, dhe të mos largojë prej tij zemërimin e vet.

Herren måtte det se, och honom det illa behaga, och vända sina vrede ifrå honom.

19 Mos u zemëro për shkak të atyre që bëjnë të keqen dhe mos i ki smirë të pabesët,

Vredgas icke öfver den onda, och haf icke nit öfver de ogudaktiga.

20 sepse nuk do të ketë të ardhme për të keqin; llamba e të pabesëve do të fiket.

Ty den onde hafver intet till hoppandes, och de ogudaktigas lykta skall utslockna.

21 Biri im, ki frikë nga Zoti dhe nga mbreti; mos u bashko me ata që duan të ndryshojnë;

Min son, frukta Herran och Konungen, och blanda dig icke ibland de upproriska.

22 mjerimi i tyre do të vijë papritmas, dhe shkatërrimin e të dy palëve kush e njeh?

Ty deras förderf skall med hast uppstiga; och ho vet, när begges olycka kommer?

23 Edhe këto gjëra janë për të urtit. Nuk është mirë të kesh preferenca personale në gjykim.

Detta kommer ock ifrå de visa. Anse personen i domenom är icke godt.

24 Ai që i thotë të pabesit: “Ti je i drejtë”, do të mallkohet nga popujt dhe kombet do ta nëmin.

Den som till den ogudaktiga säger: Du äst from; honom banna menniskorna, och folket hatar honom.

25 Por ata që e qortojnë të pabesin do të gjejnë kënaqësi dhe mbi ta do të zbresin bekimet më të mira.

Men de som straffa honom, de behaga väl; och en rik välsignelse kommer öfver dem.

26 Ai që jep një përgjigje të drejtë jep një të puthur mbi buzët.

Ett redeligit svar är såsom ett ljuft kyssande.

27 Vër në vijë punët e tua të jashtme, vër në rregull arat e tua dhe pastaj ndërto shtëpinë tënde.

Beställ din ärende ute, och bruka din åker; sedan bygg ditt hus.

28 Mos dëshmo pa arsye kundër të afërmit tënd dhe mos gënje me buzët e tua.

Var icke vittne utan sak emot din nästa, och bedrag icke med dinom mun.

29 Mos thuaj: “Ashtu si ma bëri mua, kështu do t’ia bëj edhe unë; do t’ia kthej simbas sjelljes së tij”.

Säg icke: Såsom man gör mig, så vill jag göra igen, och vedergälla hvarjom och enom hans gerning.

30 Kalova pranë arës së përtacit dhe pranë vreshtit të njeriut që s’ka mend;

Jag gick framom dens latas åker, och om dens galnas vingård;

31 dhe ja, kudo rriteshin ferrat, ferrishtet e zinin tokën dhe muri prej gurësh ishte shembur.

Och si, der var icke annat än nässlor på, och stod full med tistel, och muren var omkullfallen.

32 Duke parë këtë, u mendova me kujdes; nga sa pashë nxora një mësim:

Då jag det såg, lade jag det på hjertat, och skådade, och lärde deraf.

33 të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish pak me duar në ije për të pushuar;

Du vill ännu något litet sofva, och ännu något litet sömnig vara, och ännu litet sammanlägga händerna till att hvila;

34 kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës dhe skamja jote si një njeri i armatosur.

Men din armod skall komma dig, såsom en vandrare, och din fattigdom, såsom en väpnad man.