Fjalët e urta 24

1 Mos i ki zili njerëzit e këqij dhe mos dëshiro të rrish me ta,

너는 악인의 형통을 부러워하지 말며 그와 함께 있기도 원하지 말지어다

2 sepse zemra e tyre mendon për grabitje dhe buzët e tyre thonë se do të bëjnë të keqen.

그들의 마음은 강포를 품고 그 입술은 잔해를 말함이니라

3 Shtëpia ndërtohet me dituri dhe bëhet e qëndrueshme me maturi.

집은 지혜로 말미암아 건축되고 명철로 말미암아 견고히 되며

4 Me dijen mbushen dhomat me lloj-lloj të mirash të çmueshme dhe të pëlqyeshme.

또 방들은 지식으로 말미암아 각종 귀하고 아름다운 보배로 채우게 되느니라

5 Njeriu i urtë është plot forcë, dhe njeriu që ka dituri e rrit fuqinë e tij.

지혜 있는 자는 강하고 지식 있는 자는 힘을 더하나니

6 Sepse me këshilla të urta do të mund të bësh luftën tënde, dhe në numrin e madh të këshilltarëve është fitorja.

너는 모략으로 싸우라 승리는 모사가 많음에 있느니라

7 Dituria është shumë e lartë për budallanë; ai nuk e hap kurrë gojën te porta e qytetit.

지혜는 너무 높아서 미련한 자의 미치지 못할 것이므로 그는 성문에서 입을 열지 못하느니라

8 Kush mendon të bëjë keq do të quhet mjeshtër intrigash.

악을 행하기를 꾀하는 자를 일컬어 사특한 자라 하느니라

9 Synimi i pamend është mëkat dhe tallësi është një neveri për njerëzit.

미련한 자의 생각은 죄요 거만한 자는 사람의 미움을 받느니라

10 Po të mos kesh guxim ditën e fatkeqësisë, forca jote është shumë e pakët.

네가 만일 환난날에 낙담하면 네 힘의 미약함을 보임이니라

11 Çliro ata që i tërheqin drejt vdekjes dhe mbaji ata që po i çojnë në thertore.

너는 사망으로 끌려가는 자를 건져주며 살륙을 당하게 된 자를 구원하지 아니치 말라

12 Po të thuash: “Ja, ne nuk e dinim”, ai që peshon zemrat a nuk e shikon? Ai që ruan shpirtin tënd nuk e di vallë? Ai do t’i japë secilit simbas veprave të tij.

네가 말하기를 나는 그것을 알지 못하였노라 할지라도 마음을 저울질 하시는 이가 어찌 통찰하지 못하시겠으며 네 영혼을 지키시는 이가 어찌 알지 못하시겠느냐 그가 각 사람의 행위대로 보증하시리라

13 Biri im, ha mjaltin sepse është i mirë; një huall mjalti do të jetë i ëmbël për shijen tënde.

내 아들아 꿀을 먹으라 이것이 좋으니라 송이꿀을 먹으라 이것이 네 입에 다니라

14 Kështu do të jetë njohja e diturisë për shpirtin tënd. Në rast se e gjen, do të ketë një të ardhme dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.

지혜가 네 영혼에게 이와 같은 줄을 알라 이것을 얻으면 정녕히 네 장래가 있겠고 네 소망이 끊어지지 아니하리라

15 O i pabesë, mos ngre kurthe kundër banesës së njeriut të drejtë, mos shkatërro vendin ku ai pushon,

악한 자여 의인의 집을 엿보지 말며 그 쉬는 처소를 헐지 말지니라

16 sepse i drejti bie shtatë herë dhe ngrihet, kurse të pabesët përmbysen në fatkeqësi.

대저 의인은 일곱 번 넘어질지라도 다시 일어나려니와 악인은 재앙으로 인하여 엎드러지느니라

17 Kur armiku yt bie, mos u gëzo; kur është shtrirë për tokë, zemra jote të mos gëzohet,

네 원수가 넘어질 때에 즐거워하지 말며 그가 엎드러질 때에 마음에 기뻐하지 말라

18 me qëllim që Zoti të mos shikojë dhe të mos i vijë keq, dhe të mos largojë prej tij zemërimin e vet.

여호와께서 이것을 보시고 기뻐 아니하사 그 진노를 그에게서 옮기실까 두려우니라

19 Mos u zemëro për shkak të atyre që bëjnë të keqen dhe mos i ki smirë të pabesët,

너는 행악자의 득의함을 인하여 분을 품지 말며 악인의 형통을 부러워하지 말라

20 sepse nuk do të ketë të ardhme për të keqin; llamba e të pabesëve do të fiket.

대저 행악자는 장래가 없겠고 악인의 등불은 꺼지리라

21 Biri im, ki frikë nga Zoti dhe nga mbreti; mos u bashko me ata që duan të ndryshojnë;

내 아들아 여호와와 왕을 경외하고 반역자로 더불어 사귀지 말라

22 mjerimi i tyre do të vijë papritmas, dhe shkatërrimin e të dy palëve kush e njeh?

대저 그들의 재앙은 속히 임하리니 이 두 자의 멸망을 누가 알랴

23 Edhe këto gjëra janë për të urtit. Nuk është mirë të kesh preferenca personale në gjykim.

이것도 지혜로운 자의 말씀이라 재판할 때에 낯을 보아주는 것이 옳지 못하니라

24 Ai që i thotë të pabesit: “Ti je i drejtë”, do të mallkohet nga popujt dhe kombet do ta nëmin.

무릇 악인더러 옳다 하는 자는 백성에게 저주를 받을 것이요 국민에게 미움을 받으려니와

25 Por ata që e qortojnë të pabesin do të gjejnë kënaqësi dhe mbi ta do të zbresin bekimet më të mira.

오직 그를 견책하는 자는 기쁨을 얻을 것이요 또 좋은 복을 받으리라

26 Ai që jep një përgjigje të drejtë jep një të puthur mbi buzët.

적당한 말로 대답함은 입맞춤과 같으니라

27 Vër në vijë punët e tua të jashtme, vër në rregull arat e tua dhe pastaj ndërto shtëpinë tënde.

네 일을 밖에서 다스리며 밭에서 예비하고 그 후에 네 집을 세울지니라

28 Mos dëshmo pa arsye kundër të afërmit tënd dhe mos gënje me buzët e tua.

너는 까닭없이 네 이웃을 쳐서 증인이 되지 말며 네 입술로 속이지 말지니라

29 Mos thuaj: “Ashtu si ma bëri mua, kështu do t’ia bëj edhe unë; do t’ia kthej simbas sjelljes së tij”.

너는 그가 내게 행함 같이 나도 그에게 행하여 그 행한 대로 갚겠다 말하지 말지니라

30 Kalova pranë arës së përtacit dhe pranë vreshtit të njeriut që s’ka mend;

내가 증왕에 게으른 자의 밭과 지혜 없는 자의 포도원을 지나며 본즉

31 dhe ja, kudo rriteshin ferrat, ferrishtet e zinin tokën dhe muri prej gurësh ishte shembur.

가시덤불이 퍼졌으며 거친 풀이 지면에 덮였고 돌담이 무너졌기로

32 Duke parë këtë, u mendova me kujdes; nga sa pashë nxora një mësim:

내가 보고 생각이 깊었고 내가 보고 훈계를 받았었노라

33 të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish pak me duar në ije për të pushuar;

네가 좀더 자자, 좀더 졸자, 손을 모으고 좀더 눕자 하니 네 빈궁이 강도 같이 오며

34 kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës dhe skamja jote si një njeri i armatosur.

네 곤핍이 군사 같이 이르리라