< Fjalët e urta 24 >

1 Mos i ki zili njerëzit e këqij dhe mos dëshiro të rrish me ta,
Be not envious of evil men, And desire not to be with them.
2 sepse zemra e tyre mendon për grabitje dhe buzët e tyre thonë se do të bëjnë të keqen.
For destruction doth their heart meditate, And perverseness do their lips speak.
3 Shtëpia ndërtohet me dituri dhe bëhet e qëndrueshme me maturi.
By wisdom is a house builded, And by understanding it establisheth itself.
4 Me dijen mbushen dhomat me lloj-lloj të mirash të çmueshme dhe të pëlqyeshme.
And by knowledge the inner parts are filled, [With] all precious and pleasant wealth.
5 Njeriu i urtë është plot forcë, dhe njeriu që ka dituri e rrit fuqinë e tij.
Mighty [is] the wise in strength, And a man of knowledge is strengthening power,
6 Sepse me këshilla të urta do të mund të bësh luftën tënde, dhe në numrin e madh të këshilltarëve është fitorja.
For by plans thou makest for thyself war, And deliverance [is] in a multitude of counsellors.
7 Dituria është shumë e lartë për budallanë; ai nuk e hap kurrë gojën te porta e qytetit.
Wisdom [is] high for a fool, In the gate he openeth not his mouth.
8 Kush mendon të bëjë keq do të quhet mjeshtër intrigash.
Whoso is devising to do evil, Him they call a master of wicked thoughts.
9 Synimi i pamend është mëkat dhe tallësi është një neveri për njerëzit.
The thought of folly [is] sin, And an abomination to man [is] a scorner.
10 Po të mos kesh guxim ditën e fatkeqësisë, forca jote është shumë e pakët.
Thou hast shewed thyself weak in a day of adversity, Straitened is thy power,
11 Çliro ata që i tërheqin drejt vdekjes dhe mbaji ata që po i çojnë në thertore.
If [from] delivering those taken to death, And those slipping to the slaughter — thou keepest back.
12 Po të thuash: “Ja, ne nuk e dinim”, ai që peshon zemrat a nuk e shikon? Ai që ruan shpirtin tënd nuk e di vallë? Ai do t’i japë secilit simbas veprave të tij.
When thou sayest, 'Lo, we knew not this.' Is not the Ponderer of hearts He who understandeth? And the Keeper of thy soul He who knoweth? And He hath rendered to man according to his work.
13 Biri im, ha mjaltin sepse është i mirë; një huall mjalti do të jetë i ëmbël për shijen tënde.
Eat my son, honey that [is] good, And the honeycomb — sweet to thy palate.
14 Kështu do të jetë njohja e diturisë për shpirtin tënd. Në rast se e gjen, do të ketë një të ardhme dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.
So [is] the knowledge of wisdom to thy soul, If thou hast found that there is a posterity And thy hope is not cut off.
15 O i pabesë, mos ngre kurthe kundër banesës së njeriut të drejtë, mos shkatërro vendin ku ai pushon,
Lay not wait, O wicked one, At the habitation of the righteous. Do not spoil his resting-place.
16 sepse i drejti bie shtatë herë dhe ngrihet, kurse të pabesët përmbysen në fatkeqësi.
For seven [times] doth the righteous fall and rise, And the wicked stumble in evil.
17 Kur armiku yt bie, mos u gëzo; kur është shtrirë për tokë, zemra jote të mos gëzohet,
In the falling of thine enemy rejoice not, And in his stumbling let not thy heart be joyful,
18 me qëllim që Zoti të mos shikojë dhe të mos i vijë keq, dhe të mos largojë prej tij zemërimin e vet.
Lest Jehovah see, and [it be] evil in His eyes, And He hath turned from off him His anger.
19 Mos u zemëro për shkak të atyre që bëjnë të keqen dhe mos i ki smirë të pabesët,
Fret not thyself at evil doers, Be not envious at the wicked,
20 sepse nuk do të ketë të ardhme për të keqin; llamba e të pabesëve do të fiket.
For there is not a posterity to the evil, The lamp of the wicked is extinguished.
21 Biri im, ki frikë nga Zoti dhe nga mbreti; mos u bashko me ata që duan të ndryshojnë;
Fear Jehovah, my son, and the king, With changers mix not up thyself,
22 mjerimi i tyre do të vijë papritmas, dhe shkatërrimin e të dy palëve kush e njeh?
For suddenly doth their calamity rise, And the ruin of them both — who knoweth!
23 Edhe këto gjëra janë për të urtit. Nuk është mirë të kesh preferenca personale në gjykim.
These also are for the wise: — To discern faces in judgment is not good.
24 Ai që i thotë të pabesit: “Ti je i drejtë”, do të mallkohet nga popujt dhe kombet do ta nëmin.
Whoso is saying to the wicked, 'Thou [art] righteous,' Peoples execrate him — nations abhor him.
25 Por ata që e qortojnë të pabesin do të gjejnë kënaqësi dhe mbi ta do të zbresin bekimet më të mira.
And to those reproving it is pleasant, And on them cometh a good blessing.
26 Ai që jep një përgjigje të drejtë jep një të puthur mbi buzët.
Lips he kisseth who is returning straightforward words.
27 Vër në vijë punët e tua të jashtme, vër në rregull arat e tua dhe pastaj ndërto shtëpinë tënde.
Prepare in an out-place thy work, And make it ready in the field — go afterwards, Then thou hast built thy house.
28 Mos dëshmo pa arsye kundër të afërmit tënd dhe mos gënje me buzët e tua.
Be not a witness for nought against thy neighbour, Or thou hast enticed with thy lips.
29 Mos thuaj: “Ashtu si ma bëri mua, kështu do t’ia bëj edhe unë; do t’ia kthej simbas sjelljes së tij”.
Say not, 'As he did to me, so I do to him, I render to each according to his work.'
30 Kalova pranë arës së përtacit dhe pranë vreshtit të njeriut që s’ka mend;
Near the field of a slothful man I passed by, And near the vineyard of a man lacking heart.
31 dhe ja, kudo rriteshin ferrat, ferrishtet e zinin tokën dhe muri prej gurësh ishte shembur.
And lo, it hath gone up — all of it — thorns! Covered its face have nettles, And its stone wall hath been broken down.
32 Duke parë këtë, u mendova me kujdes; nga sa pashë nxora një mësim:
And I see — I — I do set my heart, I have seen — I have received instruction,
33 të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish pak me duar në ije për të pushuar;
A little sleep — a little slumber — A little folding of the hands to lie down.
34 kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës dhe skamja jote si një njeri i armatosur.
And thy poverty hath come [as] a traveller, And thy want as an armed man!

< Fjalët e urta 24 >