Fjalët e urta 24

1 Mos i ki zili njerëzit e këqij dhe mos dëshiro të rrish me ta,

Vær ikke misundelig paa onde Mennesker, og hav ikke Lyst til at være hos dem!

2 sepse zemra e tyre mendon për grabitje dhe buzët e tyre thonë se do të bëjnë të keqen.

Thi deres Hjerte grunder paa Ødelæggelse, og deres Læber udtale, hvad der er til Fortræd.

3 Shtëpia ndërtohet me dituri dhe bëhet e qëndrueshme me maturi.

Ved Visdom bygges et Hus, og ved Forstand befæstes det;

4 Me dijen mbushen dhomat me lloj-lloj të mirash të çmueshme dhe të pëlqyeshme.

og ved Kundskab blive Kamrene fulde af alt dyrebart og yndigt Gods.

5 Njeriu i urtë është plot forcë, dhe njeriu që ka dituri e rrit fuqinë e tij.

En viis Mand er stærk, og en kyndig Mand styrker sin Kraft.

6 Sepse me këshilla të urta do të mund të bësh luftën tënde, dhe në numrin e madh të këshilltarëve është fitorja.

Thi efter Vejledning skal du føre din Krig, og hvor mange Raadgivere ere, der er Frelse.

7 Dituria është shumë e lartë për budallanë; ai nuk e hap kurrë gojën te porta e qytetit.

Visdommen er for høj for en Daare, for Retten skal han ikke oplade sin Mund.

8 Kush mendon të bëjë keq do të quhet mjeshtër intrigash.

Hvo som tænker paa at gøre ondt, ham kalder man en skalkagtig Mand.

9 Synimi i pamend është mëkat dhe tallësi është një neveri për njerëzit.

Daarskabs Anslag er Synd, og en Spotter er en Vederstyggelighed iblandt Folk.

10 Po të mos kesh guxim ditën e fatkeqësisë, forca jote është shumë e pakët.

Du viste Svaghed paa Nødens Dag; din Kraft var ringe.

11 Çliro ata që i tërheqin drejt vdekjes dhe mbaji ata që po i çojnë në thertore.

Red dem, som føres til Døden, dem, som vaklende drage hen at miste Livet; maatte du dog holde dem tilbage!

12 Po të thuash: “Ja, ne nuk e dinim”, ai që peshon zemrat a nuk e shikon? Ai që ruan shpirtin tënd nuk e di vallë? Ai do t’i japë secilit simbas veprave të tij.

Naar du siger: „Se, vi kende det ikke‟, mon da ikke den, som prøver Hjerter, forstaar det, og den, som tager Vare paa din Sjæl, kender det, saa at han betaler et Menneske efter dets Gerning?

13 Biri im, ha mjaltin sepse është i mirë; një huall mjalti do të jetë i ëmbël për shijen tënde.

Æd Honning, min Søn! thi den er god, og Honningkage er sød for din Gane;

14 Kështu do të jetë njohja e diturisë për shpirtin tënd. Në rast se e gjen, do të ketë një të ardhme dhe shpresa jote nuk do të shkatërrohet.

lær saaledes Visdom for din Sjæl; naar du finder den, og der er en Eftertid, skal din Forhaabning ikke tilintetgøres.

15 O i pabesë, mos ngre kurthe kundër banesës së njeriut të drejtë, mos shkatërro vendin ku ai pushon,

Lur ikke, du ugudelige! paa den retfærdiges Bolig; ødelæg ikke hans Hjem!

16 sepse i drejti bie shtatë herë dhe ngrihet, kurse të pabesët përmbysen në fatkeqësi.

Thi en retfærdig kan falde syv Gange og staa op igen; men de ugudelige skulle styrte i Ulykken.

17 Kur armiku yt bie, mos u gëzo; kur është shtrirë për tokë, zemra jote të mos gëzohet,

Glæd dig ikke, naar din Fjende falder, og lad dit Hjerte ikke fryde sig, naar han snubler;

18 me qëllim që Zoti të mos shikojë dhe të mos i vijë keq, dhe të mos largojë prej tij zemërimin e vet.

at ikke Herren skal se det, og det maatte være ondt i hans Øjne, og han skal vende sin Vrede fra ham til dig.

19 Mos u zemëro për shkak të atyre që bëjnë të keqen dhe mos i ki smirë të pabesët,

Lad ikke din Vrede optændes imod de onde; vær ikke misundelig paa de ugudelige!

20 sepse nuk do të ketë të ardhme për të keqin; llamba e të pabesëve do të fiket.

Thi den onde skal ingen Eftertid have; de ugudeliges Lampe skal udslukkes.

21 Biri im, ki frikë nga Zoti dhe nga mbreti; mos u bashko me ata që duan të ndryshojnë;

Min Søn! frygt Herren og Kongen; bland dig ikke iblandt dem, der hige efter Forandringer!

22 mjerimi i tyre do të vijë papritmas, dhe shkatërrimin e të dy palëve kush e njeh?

Thi Ulykke fra dem kommer hastelig, og Fordærvelse fra dem begge — hvo kender den?

23 Edhe këto gjëra janë për të urtit. Nuk është mirë të kesh preferenca personale në gjykim.

Ogsaa dette er af de vise: At anse Personer i Dommen er ikke godt.

24 Ai që i thotë të pabesit: “Ti je i drejtë”, do të mallkohet nga popujt dhe kombet do ta nëmin.

Hvo som siger til den skyldige: Du er retfærdig, ham skulle Folkeslægter forbande; Folkefærd skulle vredes paa ham.

25 Por ata që e qortojnë të pabesin do të gjejnë kënaqësi dhe mbi ta do të zbresin bekimet më të mira.

Men dem, som straffe ham, skal det gaa vel, og der skal komme en god Velsignelse over dem.

26 Ai që jep një përgjigje të drejtë jep një të puthur mbi buzët.

Kys paa Læber giver den, som svarer med rette Ord.

27 Vër në vijë punët e tua të jashtme, vër në rregull arat e tua dhe pastaj ndërto shtëpinë tënde.

Beskik din Gerning derude, og gør den færdig for dig paa Ageren; byg saa siden dit Hus!

28 Mos dëshmo pa arsye kundër të afërmit tënd dhe mos gënje me buzët e tua.

Bliv ikke letsindigt Vidne imod din Næste; og du skulde besvige med dine Læber?

29 Mos thuaj: “Ashtu si ma bëri mua, kështu do t’ia bëj edhe unë; do t’ia kthej simbas sjelljes së tij”.

Sig ikke: Ligesom han gjorde mig, saa vil jeg gøre ham; jeg vil betale enhver efter hans Gerning.

30 Kalova pranë arës së përtacit dhe pranë vreshtit të njeriut që s’ka mend;

Jeg gik over en lad Mands Ager og over et uforstandigt Menneskes Vingaard,

31 dhe ja, kudo rriteshin ferrat, ferrishtet e zinin tokën dhe muri prej gurësh ishte shembur.

og se, den var aldeles løbet op i Tidsler, dens Overflade var skjult med Nælder, og Stengærdet derom var nedbrudt.

32 Duke parë këtë, u mendova me kujdes; nga sa pashë nxora një mësim:

Der jeg saa det, lagde jeg mig det paa Hjerte; jeg saa til, jeg annammede en Lærdom:

33 të flesh pak, të dremitësh pak, të rrish pak me duar në ije për të pushuar;

At sove lidt, at slumre lidt, at folde Hænderne lidt for at ligge —,

34 kështu varfëria jote do të vijë si një vjedhës dhe skamja jote si një njeri i armatosur.

saa skal din Armod komme som en Vandringsmand og din Mangel som skjoldvæbnet Mand.