Fjalët e urta 22

1 Një nam i mirë është më i pëlqyeshëm se pasuritë e mëdha, dhe hiri është më i pëlqyeshëm se argjendi dhe ari.

Hellere godt Navn end megen Rigdom, Yndest er bedre end Sølv og Guld.

2 I pasuri dhe i varfëri kanë këtë të përbashkët: të dy i ka bërë Zoti.

Rig og fattig mødes, HERREN har skabt dem begge.

3 Njeriu i matur e shikon të keqen dhe fshihet; por njerëzit naivë shkojnë tutje dhe dënohen.

Den kloge ser Faren og søger i Skjul, tankeløse gaar videre og bøder.

4 Çmimi i përvujtërisë është frika e Zotit, pasuria, lavdia dhe jeta.

Lønnen for Ydmyghed og HERRENS Frygt er Rigdom, Ære og Liv.

5 Ferra dhe leqe gjenden në udhën e të çoroditurit; kush kujdeset për jetën e vet rri larg tyre.

Paa den svigefuldes Vej er der Torne og Snarer; vil man vogte sin Sjæl, maa man holde sig fra dem.

6 Mësoji fëmijës rrugën që duhet të ndjekë, dhe ai nuk do të largohet prej saj edhe kur të plaket.

Væn Drengen til den Vej, han skal følge, da viger han ikke derfra, selv gammel.

7 I pasuri sundon mbi të varfërit, dhe huamarrësi është skllav i huadhënësit.

Over Fattigfolk raader den rige, Laantager bliver Laangivers Træl.

8 Kush mbjell padrejtësi ka për të korrur telashe dhe shufra e zemërimit të tij do të asgjesohet.

Hvo Uret saar, vil høste Fortræd, hans Vredes Ris skal slaa ham selv.

9 Njeriu me sy dashamirës do të bekohet, sepse i jep bukë të varfërit.

Den vennesæle velsignes, thi han deler sit Brød med den ringe.

10 Përzëre tallësin dhe grindjet do të ikin bashkë me të; po, grindjet dhe fyerjet do të pushojnë.

Driv Spotteren ud, saa gaar Trætten med, og Hiv og Smæden faar Ende.

11 Kush e do pastërtinë e zemrës dhe ka hir mbi buzët do ta ketë shok mbretin.

HERREN elsker den rene af Hjertet; med Ynde paa Læben er man Kongens Ven.

12 Sytë e Zotit ruajnë dijen, por ai i bën të kota fjalët e të pabesit.

HERRENS Øjne agter paa Kundskab, men han kuldkaster troløses Ord.

13 Përtaci thotë: “Jashtë ka një luan; do të vritem rrugës”.

Den lade siger: »En Løve paa Gaden! Jeg kan let blive revet ihjel paa Torvet.«

14 Goja e gruas që shkel kurorën është një gropë e thellë; ai që ka zemëruar Zotin do të bjerë në të.

Fremmed Kvindes Mund er en bundløs Grav, den, HERREN er vred paa, falder deri.

15 Marrëzia lidhet me zemrën e fëmijës, por shufra e korrigjimit do ta largojë prej saj.

Daarskab er knyttet til Ynglingens Hjerte, Tugtens Ris skal fjerne den fra ham.

16 Ai që shtyp të varfërin për t’u pasuruar dhe ai që i jep të pasurit, me siguri do të varfërohet.

Vold mod den ringe øger hans Eje, Gave til Rigmand gør ham kun fattig.

17 Vëru veshin dhe dëgjo fjalët e të urtëve, dhe jepja zemrën dijes sime.

Bøj Øret og hør de vises Ord, vend Hjertet til og kend deres Liflighed!

18 sepse për ty do të jetë e këndshme t’i ruash në intimitetin tënd dhe t’i kesh të gjitha gati mbi buzët e tua.

Vogter du dem i dit Indre, er de alle rede paa Læben.

19 Me qëllim që besimin tënd ta kesh te Zoti, sot të kam mësuar, po, pikërisht ty.

For at din Lid skal staa til HERREN, lærer jeg dig i Dag.

20 A nuk të kam shkruar në të kaluarën aforizma që kanë të bëjnë me këshillimin dhe diturinë,

Alt i Gaar optegned jeg til dig, alt i Forgaars Raad og Kundskab

21 në mënyrë që të njohësh sigurinë e fjalëve të së vërtetës, me qëllim që t’u përgjigjesh me fjalë të vërteta atyre që të dërgojnë?

for at lære dig rammende Sandhedsord, at du kan svare sandt, naar du spørges.

22 Mos e vidh të varfërin, sepse është i varfër, dhe mos e shtyp të mjerin te porta,

Røv ej fra den ringe, fordi han er ringe, knus ikke den arme i Porten:

23 sepse Zoti do të mbrojë çështjen e tyre dhe do t’u heqë jetën atyre që i kanë zhveshur.

thi HERREN fører deres Sag og raner deres Ransmænds Liv.

24 Mos lidh miqësi me njeriun zemërak dhe mos u shoqëro me njeriun idhnak,

Vær ej Ven med den, der let bliver hidsig, omgaas ikke vredladen Mand,

25 që të mos mësosh rrugët e tij dhe të mos gjesh një kurth për shpirtin tënd.

at du ikke skal lære hans Stier og hente en Snare for din Sjæl.

26 Mos u bëj si ata që japin dorën si garanci, që bëhen garant për borxhet e të tjerëve.

Hør ikke til dem, der giver Haandslag, dem, som borger for Gæld!

27 Në qoftë se nuk ke asgjë me se të paguash, pse duhet të të heqë shtratin poshtë vetes?

Saafremt du ej kan betale, tager man Sengen, du ligger i.

28 Mos e luaj kufirin e vjetër, të vendosur nga etërit e tu.

Flyt ej ældgamle Skel, dem, dine Fædre satte.

29 A ke parë një njeri të papërtueshëm në punën e tij? Ai do të paraqitet në prani të mbretit dhe nuk do të qëndrojë para njerëzve të humbur.

Ser du en Mand, som er snar til sin Gerning, da skal han stedes for Konger, ikke for Folk af ringe Stand.