< Fjalët e urta 21 >

1 Zemra e mbretit në duart e Zotit është si rrjedhat e ujit; atë e drejton ngado që do ai.
Konungs hjarta er i Herrens hand som bekkjer, han vender det kvar helst han vil.
2 Çdo rrugë e njeriut është e drejtë në sytë e tij, por Zoti i peshon zemrat.
Kvar mann tykkjer at hans eigi ferd er rett, men det er Herren som prøver hjarto.
3 Të zbatosh drejtësinë dhe paanësinë është një gjë që i pëlqen Zotit më shumë se flijimi.
At folk gjer rett og skil, er meir verdt for Herren enn offer.
4 Sytë krenarë dhe një zemër kryelartë, që janë llamba e të pabesëve, janë mëkat.
Ovmods augo og sjølvgodt hjarta - lampa åt gudlause folk er synd.
5 Synimet e njeriut të kujdesshëm çojnë me siguri në bollëk, por ai që ngutet do të bjerë me siguri në varfëri.
Umtanke hjå den annsame er berre til vinning, men hastverk berre til tap.
6 Të përftosh thesare me një gjuhë gënjeshtare është një kotësi kalimtare e atij që kërkon vdekjen.
Skattevinning med ljugartunga er ein kvervande pust av deim som søkjer dauden.
7 Dhuna e të pabesëve merr tutje, sepse ata nuk pranojnë të zbatojnë drejtësinë.
Den vald dei gudlause gjer, skal riva deim sjølve burt, for det som er, vil dei ikkje gjera.
8 Rruga e njeriut të fajshëm është dredha-dredha, por njeriu i drejtë vepron ndershmërisht.
Skuldig mann gjeng krokut veg, men den reine - han gjer si gjerning beint fram.
9 Éshtë më mirë të banosh mbi qoshen e një çatie se sa në një shtëpi bashkë me një grua grindavece.
Betre å bu i ei krå på taket enn å ha sams hus med trettekjær kvinna.
10 Shpirti i të pabesit dëshiron të keqen; as shoku i tij nuk gjen mëshirë në sytë e tij.
Ugudleg manns sjæl hev hug til det vonde, hans næste finn ikkje miskunn hjå honom.
11 Kur tallësi ndëshkohet, i thjeshti bëhet i urtë; por kur i urti mësohet ai fiton dije.
Refser du spottaren, vert uvitingen vis, og lærer du vismannen, tek han mot kunnskap.
12 I drejti vëren me kujdes shtëpinë e të pabesit dhe përmbys të pabesët, sepse janë të këqij.
Ein rettferdig agtar på gudlause-hus, han støyter dei gudlause ned i ulukka.
13 Kush mbyll veshin ndaj britmës së të varfërit, do të bërtasë edhe ai, por nuk do të ketë përgjigje.
Dytter du øyra til for armings rop, skal sjølv du ropa og ikkje få svar.
14 Një dhuratë që bëhet fshehtas e fashit zemërimin dhe një dhuratë që jepet nën dorë qetëson zemërimin e fortë.
Gåva i løyndom stiller vreide, og gjeving i barmen stiller største harmen.
15 Të bësh atë që është e drejtë është një gëzim për të drejtin, por është një rrënim për ata që kryejnë paudhësi.
Det er ei gleda for rettferdig mann å gjera rett, men ei rædsla for illgjerningsmenner.
16 Njeriu që largohet nga rruga e maturisë ka për të banuar në kuvendin e të vdekurve.
Den som viller seg burt frå klokskaps veg, han skal hamna i skuggeheimen.
17 Ai që i do qejfet do të jetë në varfëri, ai që e do verën dhe vajin nuk do të pasurohet.
Ein fatigmann vert den som elskar moro, ei vert han rik som elskar vin og olje.
18 I pabesi do t’i shërbejë si shpërblim të drejtit; dhe i paudhi në vend të njerëzve të drejtë.
Den gudlause vert løysepeng for den rettferdige, og utru kjem i staden for den ærlege.
19 Éshtë më mirë të banosh në një shkretëtirë se sa me një grua grindavece dhe ngacmuese.
Betre å bu i eit øydeland enn hjå arg og trættekjær kvinna.
20 Në shtëpinë e të urtit ka një thesar të çmuar dhe vaj, por njeriu budalla i bën të gjitha rrush e kumbulla.
Vismann hev dyre skattar og olje i huset, men uvitingen øyder det upp.
21 Kush ndjek drejtësinë dhe dhembshurinë ka për të gjetur jetën, drejtësinë dhe lavdinë.
Den som strævar etter rettferd og miskunn, han skal finna liv og rettferd og æra.
22 I urti ngjitet në qytetin e njerëzve të fortë dhe rrëzon forcën në të cilën kishte besim.
Ein by med kjempor tek vismannen inn, og han bryt ned den borgi som byen lit på.
23 Kush ruan gojën dhe gjuhën e tij mbron jetën e tij nga fatkeqësitë.
Den som varar sin munn og si tunga, han varar si sjæl frå trengslor.
24 Emri i krenarit pa cipë është: “tallës”; ai çdo gjë e bën me një mburrje të tepruar.
Ein ovmodig og ubljug kallar me spottar, ein som fer fram med ofselegt ovmod.
25 Dëshirat e përtacit e vrasin atë, sepse duart e tij nuk pranojnë të punojnë.
Lysti åt letingen drep honom sjølv, for henderne hans vil inkje gjera.
26 Ai dëshiron me zjarr tërë ditën, por i drejti dhuron duke mos refuzuar kurrë.
Heile dagen snikjer den snikne, men ein rettferdig gjev og sparer inkje.
27 Flijimi i të pabesit është gjë e neveritshme, aq më tepër në rast se e ofron me qëllim të keq.
Offer frå gudlause er ei gruv, og endå meir når dei samstundes emnar på ilt.
28 Dëshmitari i rremë do të vdesë, por njeriu që e dëgjon do të mund të flasë gjithnjë.
Eit ljugar-vitne skal ganga til grunns, men ein mann som lyder etter, skal få tala alltid.
29 I pabesi e fortëson fytyrën e tij, por njeriu i drejtë e bën të qëndrueshme rrugën e tij.
Gudlaus mann ter seg skamlaus, men den ærlege gjeng sine vegar stødigt.
30 Nuk ka as dituri, as zgjuarësi dhe as këshillë kundër Zotit.
Det finst ingen visdom og inkje vit og ingi råd imot Herren.
31 Kali është gati për ditën e betejës, por fitorja i përket Zotit.
Hesten vert budd til herferdsdagen, men sigeren kjem ifrå Herren.

< Fjalët e urta 21 >