Fjalët e urta 20

1 Vera është tallëse, pija dehëse është e turbullt dhe kush jepet pas tyre nuk është i urtë.

Vin gör lösaktigt folk, och starka drycker göra buller; den som dertill lust hafver, han varder aldrig vis.

2 Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.

Konungens förskräckelse är såsom ens ungs lejons rytande; den honom förtörnar, han syndar emot sitt lif.

3 Éshtë një lavdi për njeriun t’u shmanget grindjeve, por çdo budalla përzihet në to.

Det är enom man en ära, att han är utan träto; men de som gerna träta, de äro allesamman dårar.

4 Përtaci nuk lëron për shkak të të ftohtit; për pasojë do të lypë në kohën e vjeljeve, por nuk do të ketë asgjë.

För kölds skull vill den late icke plöja; så måste han i andene tigga och intet få.

5 Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.

Rådet uti ens mans hjerta är såsom djup vatten; men en förståndig kan märka, hvad han menar.

6 Shumë njerëz shpallin mirësinë e tyre; por kush mund të gjejë një njeri besnik?

Månge menniskor varda fromme kallade; men ho skall finna en, den rättsliga from är?

7 I drejti ecën në ndershmërinë e tij; bijtë e tij do të bekohen pas atij.

En rättfärdig, den i sine fromhet vandrar, hans barnom varder väl gångandes efter honom.

8 Një mbret që ulet mbi fronin e gjyqit davarit me vështrimin e tij çdo të keqe.

En Konung, den på stolenom sitter till att döma, han förskingrar allt argt med sin ögon.

9 Kush mund të thotë: “Pastrova zemrën time, jam i pastruar nga mëkati im”?

Ho kan säga: Jag är ren i mitt hjerta, och klar ifrå mina synder?

10 Peshimi i dyfishtë dhe matja e dyfishtë janë që të dyja gjëra të neveritshme për Zotin.

Mångahanda vigt och mått, både är Herranom en styggelse.

11 Edhe fëmija me veprimet e tij tregon në se ajo që bën është e pastër dhe e ndershme.

Man känner ock en dräng på hans väsende, om han from och redelig vara vill.

12 Veshin që dëgjon dhe syrin që sheh i ka bërë që të dy Zoti.

Ett hörande öra, och seende öga, Herren gör dem båda.

13 Mos e duaj gjumin që të mos varfërohesh; mbaji sytë hapur dhe do të kesh bukë sa të ngopesh.

Älska icke sömn, att du icke skall fattig varda; låt din ögon vaken vara, så får du bröd nog.

14 “Éshtë i keq, është i keq”, thotë blerësi; por mbasi ai ka ikur, lavdërohet për blerjen.

Ondt, ondt säger man, då man hafver det; men då det borto är, så rosar man det.

15 Ka flori dhe margaritarë të shumtë, por buzët e pasura me dije janë një xhevahir i çmuar.

Man finner guld och många perlor; men en förnuftig mun är ett ädla klenodium.

16 Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj, dhe mbaje si peng për gruan e huaj.

Tag honom sin kläde bort, som för en annan i borgan går, och panta honom för den okändas skull.

17 Buka e nxjerrë me hile është e ëmbël për njeriun, por pastaj goja e tij do të mbushet me zaje.

Stulet bröd smakar hvarjom och enom väl; men derefter skall honom munnen full varda med hvassa stenar.

18 Planet bëhen të qëndrueshme nga këshilla; prandaj bëje luftën me këshilla të urta.

Anslag bestå, då man förer dem med råd; och krig skall man med förnuft föra.

19 Ai që shkon poshtë e lart duke përfolur tregon sekretet; prandaj mos u shoqëro me atë që flet tepër.

Var unbevarad med den som hemlighet uppenbarar, och med baktalare, och med falskom mun.

20 Atij që mallkon të atin dhe të ëmën, llamba do t’i shuhet në terrin më të madh.

Den sinom fader och sine moder bannar, hans lykta skall utslockna midt i mörkret.

21 Trashëgimia e fituar me nxitim në fillim, nuk do të bekohet në fund.

Det arf, der man allt för mycket hastar till det varder på sistone icke välsignadt.

22 Mos thuaj: “Do t’i përgjigjem së keqes me të keqen”; ki shpresë te Zoti dhe ai do të të shpëtojë.

Säg icke: Jag vill vedergälla det onda. Förbida Herran, han skall hjelpa dig.

23 Peshimi i dyfishtë është i neveritshëm për Zotin dhe peshorja e pasaktë nuk është një gjë e mirë.

Mångahanda vigt är Herranom en styggelse; och en falsk våg är icke god.

24 Hapat e njeriut vijnë nga Zoti; si mund ta njohë, pra, njeriu rrugën e vet?

Hvars och ens gånger komma af Herranom; hvilken menniska förstår sin väg?

25 Éshtë një kurth për njeriun të marrë një zotim pa e matur mirë dhe, mbasi ta ketë marrë, të mendohet.

Det är menniskone en snara, lasta det helga, och sedan söka löfte.

26 Një mbret i urtë i shpartallon njerëzit e këqij dhe kalon mbi ta rrotën.

En vis Konung förskingrar de ogudaktiga, och låter gå hjulet öfver dem.

27 Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.

Herrans lykta är menniskones ande; han går igenom hela hjertat.

28 Mirësia dhe besnikëria ruajnë mbretin; ai e bën të qëndrueshëm fronin e tij me anë të mirësisë.

Fromhet och sannfärdighet bevara Konungen, och hans säte består genom fromhet.

29 Lavdia e të rinjve është forca e tyre, nderi i pleqve janë thinjat e tyre.

Unga mäns starkhet är deras pris, och de gamlas grå hår är deras prydning.

30 Të rrahurat që lënë plagë të thella e heqin të keqen, ashtu si goditjet që vijnë në pjesën më të brendshme të zorrëve.

Sår fördrifver det onda, och hela hjertans skada.