< Fjalët e urta 20 >

1 Vera është tallëse, pija dehëse është e turbullt dhe kush jepet pas tyre nuk është i urtë.
Vinen er ein spottar, rusdrykken ein ståkar, ingen som tumlar av honom, er vis.
2 Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.
Den rædsla kongen vekkjer, er som løveburing, den som fær hans vreide på seg, set livet sitt på spel.
3 Éshtë një lavdi për njeriun t’u shmanget grindjeve, por çdo budalla përzihet në to.
Mannsens æra er å halda seg frå trætta, men kvar uviting glefser til.
4 Përtaci nuk lëron për shkak të të ftohtit; për pasojë do të lypë në kohën e vjeljeve, por nuk do të ketë asgjë.
Letingen pløgjer ikkje um hausten, i skurdonni leitar han fåfengt etter grøda.
5 Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.
Råd i mannsens hjarta er som vatn i djupet, men ein skynsam mann kann draga det upp.
6 Shumë njerëz shpallin mirësinë e tyre; por kush mund të gjejë një njeri besnik?
Mest kvar mann råkar ein som elskar honom, men kven finn ein som er å lita på?
7 I drejti ecën në ndershmërinë e tij; bijtë e tij do të bekohen pas atij.
Den som ferdast ulastande og er rettferdig, sæle er borni hans etter honom.
8 Një mbret që ulet mbi fronin e gjyqit davarit me vështrimin e tij çdo të keqe.
Ein konge som sit på domarstol, skil ut alt vondt med augo sine.
9 Kush mund të thotë: “Pastrova zemrën time, jam i pastruar nga mëkati im”?
Kven kann segja: «Eg hev halda hjarta reint og er fri frå syndi mi?»
10 Peshimi i dyfishtë dhe matja e dyfishtë janë që të dyja gjëra të neveritshme për Zotin.
Tvo slag vegt og tvo slag mål er båe tvo ein styggedom for Herren.
11 Edhe fëmija me veprimet e tij tregon në se ajo që bën është e pastër dhe e ndershme.
Alt guten syner i si gjerd um ferdi hans vert rein og rett.
12 Veshin që dëgjon dhe syrin që sheh i ka bërë që të dy Zoti.
Øyra som høyrer og auga som ser - Herren hev skapt deim båe tvo.
13 Mos e duaj gjumin që të mos varfërohesh; mbaji sytë hapur dhe do të kesh bukë sa të ngopesh.
Elska ikkje svevn, for då vert du fatig, haldt augo uppe, so fær du brød til mette.
14 “Éshtë i keq, është i keq”, thotë blerësi; por mbasi ai ka ikur, lavdërohet për blerjen.
«Klent, klent!» segjer kjøparen, men når han gjeng burt, so rosar han seg.
15 Ka flori dhe margaritarë të shumtë, por buzët e pasura me dije janë një xhevahir i çmuar.
Vel finst det gull og mange perlor, men dyraste gogni er lippor med kunnskap.
16 Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj, dhe mbaje si peng për gruan e huaj.
Tak klædi hans! for han hev borga for ein annan, og panta honom for framande!
17 Buka e nxjerrë me hile është e ëmbël për njeriun, por pastaj goja e tij do të mbushet me zaje.
Søtt er for mannen det brød han hev fenge med fals, men sidan vert munnen hans full av småstein.
18 Planet bëhen të qëndrueshme nga këshilla; prandaj bëje luftën me këshilla të urta.
Råder vert stødige med rådleggjing, få då klok styring når du fører krig!
19 Ai që shkon poshtë e lart duke përfolur tregon sekretet; prandaj mos u shoqëro me atë që flet tepër.
Den som fer med drøs, ber løynråd ut, og gapen skal du ikkje hava noko med.
20 Atij që mallkon të atin dhe të ëmën, llamba do t’i shuhet në terrin më të madh.
Den som bannar far og mor, hans lampa skal slokna i kolmyrkret.
21 Trashëgimia e fituar me nxitim në fillim, nuk do të bekohet në fund.
Ein arv som ein i fyrstundes er for fus på, vert på slutten utan velsigning.
22 Mos thuaj: “Do t’i përgjigjem së keqes me të keqen”; ki shpresë te Zoti dhe ai do të të shpëtojë.
Seg ikkje: «Eg vil løna med vondt!» Venta på Herren, han vil hjelpa deg.
23 Peshimi i dyfishtë është i neveritshëm për Zotin dhe peshorja e pasaktë nuk është një gjë e mirë.
Tvo slag vegt er ein styggedom for Herren, og den falske skålvegt er ikkje god.
24 Hapat e njeriut vijnë nga Zoti; si mund ta njohë, pra, njeriu rrugën e vet?
Frå Herren kjem mannsens stig, og kor kann eit menneskje skyna sin veg?
25 Éshtë një kurth për njeriun të marrë një zotim pa e matur mirë dhe, mbasi ta ketë marrë, të mendohet.
Fårlegt er det for eit menneskje å vigsla eitkvart tankelaust, og fyrst granska lovnaden etterpå.
26 Një mbret i urtë i shpartallon njerëzit e këqij dhe kalon mbi ta rrotën.
Ein vis konge skil ut dei gudlause og let hjulet ganga yver deim.
27 Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.
Menneskjens ånd er Herrens lampa, og ho ransakar alle rom i hjarta.
28 Mirësia dhe besnikëria ruajnë mbretin; ai e bën të qëndrueshëm fronin e tij me anë të mirësisë.
Kjærleik og truskap er vakt um kongen, og han styd sin kongsstol på kjærleik.
29 Lavdia e të rinjve është forca e tyre, nderi i pleqve janë thinjat e tyre.
Ei æra for ungdomar er deira kraft, og ein prydnad for dei gamle er grått hår.
30 Të rrahurat që lënë plagë të thella e heqin të keqen, ashtu si goditjet që vijnë në pjesën më të brendshme të zorrëve.
Svidande sår reinser burt det vonde, ja, slag reinsar hjartans inste rom.

< Fjalët e urta 20 >