Fjalët e urta 20

1 Vera është tallëse, pija dehëse është e turbullt dhe kush jepet pas tyre nuk është i urtë.

Vīns ir zobgalis, stiprs dzēriens trakgalvis; kas no tā straipalē, nav gudrs.

2 Frika e mbretit është si ulërima e luanit; kush ia nxit zemërimin mëkaton kundër vetë jetës së vet.

Ķēniņa draudi ir kā jauna lauvas rūkšana; kas viņu apkaitina, tas grēko pret savu dzīvību.

3 Éshtë një lavdi për njeriun t’u shmanget grindjeve, por çdo budalla përzihet në to.

Vīram gods, būt tālu no bāršanās; bet kas vien ģeķis, iemaisās.

4 Përtaci nuk lëron për shkak të të ftohtit; për pasojë do të lypë në kohën e vjeljeve, por nuk do të ketë asgjë.

Aukstuma dēļ sliņķis near; pļaujamā laikā viņš meklēs augļus, bet nekā!

5 Këshilla në zemrën e njeriut është si uji i thellë, por njeriu me mend do të dijë të mbushë nga ai ujë.

Vīra padoms sirdī ir dziļš ūdens, bet gudrs vīrs to izsmeļ.

6 Shumë njerëz shpallin mirësinë e tyre; por kush mund të gjejë një njeri besnik?

Ir daudz, kas katrs savu labu sirdi teic; bet uzticamu vīru, kas to atradīs!

7 I drejti ecën në ndershmërinë e tij; bijtë e tij do të bekohen pas atij.

Taisnais staigā savā skaidrībā; svētīgi būs viņa bērni pēc viņa!

8 Një mbret që ulet mbi fronin e gjyqit davarit me vështrimin e tij çdo të keqe.

Ķēniņš, uz soģa krēsla sēžot, izdeldē visu ļaunu ar savām acīm.

9 Kush mund të thotë: “Pastrova zemrën time, jam i pastruar nga mëkati im”?

Kas var sacīt: Es esmu šķīsts savā sirdī, es esmu tīrs no grēkiem?

10 Peshimi i dyfishtë dhe matja e dyfishtë janë që të dyja gjëra të neveritshme për Zotin.

Divējāds svars un divējāds mērs, šie abi Tam Kungam ir negantība.

11 Edhe fëmija me veprimet e tij tregon në se ajo që bën është e pastër dhe e ndershme.

Jau pie bērna darbošanās var nomanīt, vai viņa vīra darbi būs skaidri un taisni.

12 Veshin që dëgjon dhe syrin që sheh i ka bërë që të dy Zoti.

Ausi dzirdošu un aci redzošu, abas darījis Tas Kungs.

13 Mos e duaj gjumin që të mos varfërohesh; mbaji sytë hapur dhe do të kesh bukë sa të ngopesh.

Nemīlē miegu, ka nepalieci par nabagu; atdari savas acis, tad būsi maizes paēdis.

14 “Éshtë i keq, është i keq”, thotë blerësi; por mbasi ai ka ikur, lavdërohet për blerjen.

„Slikts, slikts!“saka pircējs; bet aizgājis, tad lielās.

15 Ka flori dhe margaritarë të shumtë, por buzët e pasura me dije janë një xhevahir i çmuar.

Ja arī zelta un pērļu ir daudz, tomēr tas skaistākais glītums ir gudras lūpas.

16 Merr rroben e atij që është bërë garant për një të huaj, dhe mbaje si peng për gruan e huaj.

„Atņem viņam drēbi, jo tas priekš sveša galvojis, un tā nezināmā parādnieka vietā ķīlā tu to!“

17 Buka e nxjerrë me hile është e ëmbël për njeriun, por pastaj goja e tij do të mbushet me zaje.

Zagta maize dažam salda, bet pēcgalā viņa mute būs pilna zvirgzdu.

18 Planet bëhen të qëndrueshme nga këshilla; prandaj bëje luftën me këshilla të urta.

Ar padomu ved nodomus galā, un karu tu vedi ar gudriem padomiem.

19 Ai që shkon poshtë e lart duke përfolur tregon sekretet; prandaj mos u shoqëro me atë që flet tepër.

Mēlnesis apkārt lienot izpļurkstē, kas slēpjams; bet tu netinies ar to, kas savu muti nevalda.

20 Atij që mallkon të atin dhe të ëmën, llamba do t’i shuhet në terrin më të madh.

Kas tēvu un māti lād, tā spīdeklis izdzisīs visu dziļākā tumsībā,

21 Trashëgimia e fituar me nxitim në fillim, nuk do të bekohet në fund.

Mantība, ko no pirmā gala iegūst, beidzamā galā nebūs svētīga.

22 Mos thuaj: “Do t’i përgjigjem së keqes me të keqen”; ki shpresë te Zoti dhe ai do të të shpëtojë.

Nesaki: Es atriebšu ļaunu! Gaidi uz To Kungu, un viņš tevi izpestīs.

23 Peshimi i dyfishtë është i neveritshëm për Zotin dhe peshorja e pasaktë nuk është një gjë e mirë.

Divējāds svars Tam Kungam negantība, un viltīgs svara kauss nav labs.

24 Hapat e njeriut vijnë nga Zoti; si mund ta njohë, pra, njeriu rrugën e vet?

No Tā Kunga ir cilvēka soļi; kā gan cilvēks izprastu savu ceļu!

25 Éshtë një kurth për njeriun të marrë një zotim pa e matur mirë dhe, mbasi ta ketë marrë, të mendohet.

Svētas lietas aplam solīt un pēc apdomāt, būs cilvēkam par valgu.

26 Një mbret i urtë i shpartallon njerëzit e këqij dhe kalon mbi ta rrotën.

Gudrs ķēniņš izdeldē bezdievīgos un ved skrituli pār tiem.

27 Shpirti i njeriut është llamba e Zotit, që vëzhgon tërë skutat më të fshehta të zemrës.

Dieva gaišums ir cilvēka dvēsele, kas pārzina visu sirds dziļumu.

28 Mirësia dhe besnikëria ruajnë mbretin; ai e bën të qëndrueshëm fronin e tij me anë të mirësisë.

Žēlastība un ticība pasargā ķēniņu, un caur žēlastību stāv stiprs viņa goda krēsls.

29 Lavdia e të rinjve është forca e tyre, nderi i pleqve janë thinjat e tyre.

Jaunekļu krāšņums ir viņu spēks, un sirmi mati veco goda kronis.

30 Të rrahurat që lënë plagë të thella e heqin të keqen, ashtu si goditjet që vijnë në pjesën më të brendshme të zorrëve.

Zilu un jēlu sapērt, tā nelieti noberž tīru un ar sitieniem līdz kauliem.