< Fjalët e urta 2 >

1 Biri im, në rast se pranon fjalët e mia dhe i quan thesar urdhërimet e mia,
Mans bērns, ja tu pieņemsi manus vārdus, un sirdī glabāsi manu mācību,
2 duke i vënë veshin diturisë dhe duke e prirur zemrën ndaj arsyes;
Savu ausi griezt uz gudrību un savu sirdi uz atzīšanu,
3 po, në rast se kërkon me ngulm gjykimin dhe ngre zërin për të siguruar mirëkuptim,
Tiešām, ja tu atzīšanas lūgsies un savu balsi pacelsi pēc saprašanas,
4 në rast se e kërkon si argjendin dhe fillon të rrëmosh si për një thesar të fshehur,
Ja tu viņu meklēsi kā sudrabu un tai pakaļ dzīsies kā mantai;
5 atëherë do të ndjesh frikën e Zotit dhe ke për të gjetur kuptimin e Perëndisë.
Tad tu sapratīsi Tā Kunga bijāšanu un atradīsi Dieva atzīšanu;
6 Sepse Zoti jep diturinë; nga goja e tij rrjedhin njohuria dhe arsyeja.
(Jo Tas Kungs dod gudrību, no viņa mutes nāk atzīšana un saprašana:
7 Ai mban rezervë për njerëzit e drejtë një ndihmë të fuqishme, një mburojë për ata që ecin me ndershmëri
Viņš taisniem paglabā labklāšanos un ir par bruņām tiem, kas bezvainībā staigā,
8 për të mbrojtur shtigjet e drejtësisë dhe për të ruajtur rrugën e shenjtorëve të tij.
Sargādams taisnības ceļus un pasargādams savu taisno tekas; )
9 Atëherë do të kuptosh drejtësinë, barazinë, ndershmërinë dhe tërë rrugët e së mirës.
Tad tu atzīsi, kas taisnība un tiesa, un kas skaidrība un ceļš uz visu labu,
10 Kur dituria të të hyjë në zemër, edhe njohja do të jetë e këndshme për shpirtin tënd,
Ja gudrība nāks tavā sirdī, un atzīšana tavai dvēselei būs mīļa,
11 të menduarit do të kujdeset për ty dhe gjykimi do të të mbrojë,
Tad labs padoms tevi pasargās un saprašana tevi paglabās,
12 për të të çliruar nga rruga e keqe, nga njerëzit që flasin për gjëra të këqija,
Ka tā tevi izglābj no ļauna ceļa, no vīra, kas netiklību runā,
13 nga ata që braktisin shtigjet e ndershmërisë për të ecur në rrugët e territ,
Kas atstājuši skaidrības ceļus, staigā pa tumsības ceļiem,
14 që gëzohen kur bëjnë të keqen dhe ndjejnë kënaqësi në çoroditjet e njeriut të keq,
Kas priecājās ļaunu darīt un prieku atrod netiklībā un viltībā,
15 shtigjet e të cilit janë të shtrembëra dhe rrugët dredha-dredha,
Kuru ceļi ir greizi, un kas savās tekās netikli;
16 për të të shpëtuar nga gruaja që ka shkelur kurorën, nga gruaja e huaj që përdor fjalë mikluese,
Ka tā tevi izglābj no svešas sievas, no svešnieces ar mīkstiem vārdiem,
17 që ka braktisur shokun e rinisë së saj dhe ka harruar marrëveshjen e lidhur me Perëndinë.
Kas atstāj savas jaunības vīru, un aizmirst sava Dieva derību;
18 Sepse shtëpia e saj zbret drejt vdekjes dhe shtigjet e saj drejt të vdekurve.
(Jo viņas nams pašķiebjās uz nāvi, un viņas ceļi pie miroņiem;
19 Asnjë prej atyre që shkojnë tek ajo nuk kthehet, asnjë nuk i arrin shtigjet e jetës.
Visi, kas pie tās ieiet, negriežas atpakaļ, nedz atrod dzīvības ceļus; )
20 Kështu do të mund të ecësh në rrugën e të mirëve dhe do të mbetesh në shtigjet e të drejtëve.
Ka, lai tu staigā pa labo ceļiem un sargi taisno tekas;
21 Sepse njerëzit e drejtë do të banojnë tokën dhe ata të ndershëm do të qëndrojnë aty;
Jo taisnie dzīvos zemē, un sirdsskaidrie tur paliks;
22 por të pabesët do të shfarosen nga toka dhe shkelësit do të hiqen prej saj.
Bet bezdievīgie no zemes taps izdeldēti, un kas ticību netur, no tās taps izsakņoti.

< Fjalët e urta 2 >