< Fjalët e urta 2 >

1 Biri im, në rast se pranon fjalët e mia dhe i quan thesar urdhërimet e mia,
Mon fils, si tu reçois mes paroles, Et si tu gardes avec toi mes préceptes,
2 duke i vënë veshin diturisë dhe duke e prirur zemrën ndaj arsyes;
Si tu rends ton oreille attentive à la sagesse, Et si tu inclines ton cœur à l’intelligence;
3 po, në rast se kërkon me ngulm gjykimin dhe ngre zërin për të siguruar mirëkuptim,
Oui, si tu appelles la sagesse, Et si tu élèves ta voix vers l’intelligence,
4 në rast se e kërkon si argjendin dhe fillon të rrëmosh si për një thesar të fshehur,
Si tu la cherches comme l’argent, Si tu la poursuis comme un trésor,
5 atëherë do të ndjesh frikën e Zotit dhe ke për të gjetur kuptimin e Perëndisë.
Alors tu comprendras la crainte de l’Éternel, Et tu trouveras la connaissance de Dieu.
6 Sepse Zoti jep diturinë; nga goja e tij rrjedhin njohuria dhe arsyeja.
Car l’Éternel donne la sagesse; De sa bouche sortent la connaissance et l’intelligence;
7 Ai mban rezervë për njerëzit e drejtë një ndihmë të fuqishme, një mburojë për ata që ecin me ndershmëri
Il tient en réserve le salut pour les hommes droits, Un bouclier pour ceux qui marchent dans l’intégrité,
8 për të mbrojtur shtigjet e drejtësisë dhe për të ruajtur rrugën e shenjtorëve të tij.
En protégeant les sentiers de la justice Et en gardant la voie de ses fidèles.
9 Atëherë do të kuptosh drejtësinë, barazinë, ndershmërinë dhe tërë rrugët e së mirës.
Alors tu comprendras la justice, l’équité, La droiture, toutes les routes qui mènent au bien.
10 Kur dituria të të hyjë në zemër, edhe njohja do të jetë e këndshme për shpirtin tënd,
Car la sagesse viendra dans ton cœur, Et la connaissance fera les délices de ton âme;
11 të menduarit do të kujdeset për ty dhe gjykimi do të të mbrojë,
La réflexion veillera sur toi, L’intelligence te gardera,
12 për të të çliruar nga rruga e keqe, nga njerëzit që flasin për gjëra të këqija,
Pour te délivrer de la voie du mal, De l’homme qui tient des discours pervers,
13 nga ata që braktisin shtigjet e ndershmërisë për të ecur në rrugët e territ,
De ceux qui abandonnent les sentiers de la droiture Afin de marcher dans des chemins ténébreux,
14 që gëzohen kur bëjnë të keqen dhe ndjejnë kënaqësi në çoroditjet e njeriut të keq,
Qui trouvent de la jouissance à faire le mal, Qui mettent leur plaisir dans la perversité,
15 shtigjet e të cilit janë të shtrembëra dhe rrugët dredha-dredha,
Qui suivent des sentiers détournés, Et qui prennent des routes tortueuses;
16 për të të shpëtuar nga gruaja që ka shkelur kurorën, nga gruaja e huaj që përdor fjalë mikluese,
Pour te délivrer de la femme étrangère, De l’étrangère qui emploie des paroles doucereuses,
17 që ka braktisur shokun e rinisë së saj dhe ka harruar marrëveshjen e lidhur me Perëndinë.
Qui abandonne l’ami de sa jeunesse, Et qui oublie l’alliance de son Dieu;
18 Sepse shtëpia e saj zbret drejt vdekjes dhe shtigjet e saj drejt të vdekurve.
Car sa maison penche vers la mort, Et sa route mène chez les morts:
19 Asnjë prej atyre që shkojnë tek ajo nuk kthehet, asnjë nuk i arrin shtigjet e jetës.
Aucun de ceux qui vont à elle ne revient, Et ne retrouve les sentiers de la vie.
20 Kështu do të mund të ecësh në rrugën e të mirëve dhe do të mbetesh në shtigjet e të drejtëve.
Tu marcheras ainsi dans la voie des gens de bien, Tu garderas les sentiers des justes.
21 Sepse njerëzit e drejtë do të banojnë tokën dhe ata të ndershëm do të qëndrojnë aty;
Car les hommes droits habiteront le pays, Les hommes intègres y resteront;
22 por të pabesët do të shfarosen nga toka dhe shkelësit do të hiqen prej saj.
Mais les méchants seront retranchés du pays, Les infidèles en seront arrachés.

< Fjalët e urta 2 >