Fjalët e urta 18

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

Вины ищет муж хотя отлучитися от другов, на всяко же время поносимь будет.

2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

Не требует премудрости муж скудоумен, зане паче водится безумием.

3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

Егда приидет нечестивый во глубину зол, нерадит: находит же ему безчестие и поношение.

4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

Вода глубока слово в сердцы мужа, река же изскачущи и источник жизни.

5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

Чудитися лицу нечестиваго не добро, ниже преподобно укланяти праведное на суде.

6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

Устне безумнаго приводят его на зло, уста же его дерзостная призывают смерть.

7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

Уста безумнаго сокрушение ему, устне же его сеть души его.

8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

Ленивыя низлагает страх: души же мужей женам подобных взалчут.

9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

Не изцеляяй себе во своих делех брат есть погубляющему себе самаго.

10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

Из величества крепости имя Господне, к немуже притекающе праведницы возносятся.

11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

Имение богату мужу град тверд, слава же его вельми присеняет.

12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

Прежде сокрушения возносится сердце мужу и прежде славы смиряется.

13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

Иже отвещает слово прежде слышания, безумие ему есть и поношение.

14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

Гнев мужа укрощает раб разумный: малодушна же человека кто стерпит?

15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

Сердце разумнаго стяжет чувствие, ушеса же мудрых ищут смысла.

16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

Даяние человека распространяет его и с сильными посаждает его.

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

Праведный себе самаго оглаголник во первословии: егда же приложит супостат, обличается.

18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

Прекословия утоляет молчаливый и во властех определяет.

19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

Брат от брата помогаемь, яко град тверд и высок, укрепляется же якоже основаное царство.

20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

От плодов уст муж насыщает чрево свое, и от плодов устен своих насытится.

21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

Смерть и живот в руце языка: удержавающии же его снедят плоды его.

22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

Иже обрете жену добру, обрете благодать, приял же есть от Господа тишину.

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

Иже изгоняет жену добрую, изгоняет благая: держай же прелюбодейцу безумен и нечестив. С молении глаголет убогий, богатый же отвещает жестоко.

24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

Муж любовен к дружбе, и есть друг прилепивыйся паче брата.