< Fjalët e urta 18 >

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.
Einstødingen søkjer det han sjølv er huga på, mot alle kloke råder glefser han.
2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.
Dåren bryr seg ikkje um å vera vitug, men vil berre visa kva som bur i honom.
3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.
Kjem ein ugudleg, so kjem og vanvyrdnad, og med skam fylgjer spott.
4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.
Ordi i ein manns munn er djupe vatn, fløymande bekkjer, visdoms kjelda.
5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.
D’er’kje godt når ein gjev den gudlause medhald og rengjer rettferdig manns rett.
6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.
Dåre-lippor kjem uppi trætta, og munnen hans ropar etter slag.
7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.
Dåre-munn er til ulukka for han sjølv, og lipporne er ei snara for hans sjæl.
8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.
Baktalar-ord er som lostemat, dei glid so godt ned i livet.
9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.
Den som er lat i arbeidet sitt, han er og bror til øydaren.
10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.
Herrens namn er eit tårn so sterkt, der flyg den rettferdige inn og vert berga.
11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.
Rikmanns eiga er hans faste by, som høge muren i hans eigne tankar.
12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.
Fyre fall er mannsens hjarta stolt, men fyre æra gjeng audmykt.
13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.
Um nokon svarar fyrr han høyrer, vert det til narreskap og til skam for honom.
14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?
Manns mod ber uppe i sjukdom, men brote mod, kven kann bera det?
15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.
Vitug manns hjarta kjøper kunnskap, og øyra åt vismenner søkjer kunnskap.
16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.
Gåva opnar mannen veg og fører han fram til storfolk.
17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.
Den som fyrst legg fram si sak, fær rett, men so kjem motparten og granskar honom.
18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.
Lutkasting endar trettor og skil millom megtige menner.
19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.
Hev ein bror lide urett, er han verre å vinna enn ein festningsby, og trættor er som stengsa for eit slott.
20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.
Mannen fær magen sin mett av frukti or munnen sin, av grøda frå lipporne vert han mett.
21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.
Tunga hev daude og liv i sitt vald, dei som elskar henne, skal eta hennar frukt.
22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.
Den som hev funne ei kona, hev funne lukka og hev fenge ei nådegåva av Herren.
23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.
Den fatige bed og barmar seg, men den rike svarar med harde ord.
24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.
Ein mann med mange vener gjeng det ille, men ven kann vera trugnare enn nokon bror.

< Fjalët e urta 18 >