Fjalët e urta 18

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

Den egensindige følger bare sin egen lyst; mot alle kloke råd viser han tenner.

2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

Dåren bryr sig ikke om å være forstandig, men vil bare vise hvad han tenker i sitt hjerte.

3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

Når den ugudelige kommer, kommer også forakt, og med skammen følger spott.

4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

Ordene i en manns munn er dype vann, visdoms kilde er en fremvellende bekk.

5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

Det er ille å gi den skyldige medhold, å bøie retten for den rettferdige.

6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

Dårens leber volder trette, og hans munn roper efter pryl.

7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

Dårens munn er til ulykke for ham selv, og hans leber er en snare for hans liv.

8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

En øretuters ord er som velsmakende retter, og de trenger ned i hjertets indre.

9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

Den som er lat i sin gjerning, er også en bror til ødeleggeren.

10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

Herrens navn er et fast tårn; til det løper den rettferdige og blir berget.

11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

Den rikes gods er hans festning og som en høi mur i hans egen tanke.

12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

Forut for fall ophøier en manns hjerte sig, men ydmykhet går forut for ære.

13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

Når en svarer før han hører, da blir det til dårskap og skam for ham.

14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

En manns mot kan holde ham oppe i hans sykdom; men et nedslått mot - hvem kan bære det?

15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

Den forstandiges hjerte kjøper kunnskap, og de vises øre søker kunnskap.

16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

Et menneskes gave gir ham rum og fører ham frem for store herrer.

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

Den som taler først i en rettsstrid, synes å ha rett; men så kommer motparten og gransker hans ord.

18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

Loddet gjør ende på tretter og skiller mellem de mektige.

19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

En bror som en har gjort urett mot, er vanskeligere å vinne enn en festning, og trette med ham er som en bom for en borg.

20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

Ved frukten av en manns munn mettes hans buk; med sine lebers grøde blir han mettet.

21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

Død og liv er i tungens vold, og hver den som gjerne bruker den, skal ete dens frukt.

22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

Den som har funnet en hustru, har funnet lykke og fått en nådegave av Herren.

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

I ydmyke bønner taler den fattige, men den rike svarer med hårde ord.

24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

En mann med mange venner går det ille; men der er venner som henger fastere ved en enn en bror.