< Fjalët e urta 18 >

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.
Chi si separa dagli altri cerca la propria soddisfazione e s’arrabbia contro tutto ciò ch’è profittevole.
2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.
Lo stolto prende piacere, non nella prudenza, ma soltanto nel manifestare ciò che ha nel cuore.
3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.
Quando viene l’empio, viene anche lo sprezzo; e, con la vergogna, viene l’obbrobrio.
4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.
Le parole della bocca d’un uomo sono acque profonde; la fonte di sapienza è un rivo che scorre perenne.
5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.
Non è bene aver per l’empio de’ riguardi personali, per far torto al giusto nel giudizio.
6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.
Le labbra dello stolto menano alle liti, e la sua bocca chiama le percosse.
7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.
La bocca dello stolto è la sua rovina, e le sue labbra sono un laccio per l’anima sua.
8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.
Le parole del maldicente son come ghiottonerie, e penetrano fino nell’intimo delle viscere.
9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.
Anche colui ch’è infingardo nel suo lavoro è fratello del dissipatore.
10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.
Il nome dell’Eterno è una forte torre; il giusto vi corre, e vi trova un alto rifugio.
11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.
I beni del ricco son la sua città forte; son come un’alta muraglia… nella sua immaginazione.
12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.
Prima della rovina, il cuor dell’uomo s’innalza, ma l’umiltà precede la gloria.
13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.
Chi risponde prima d’aver ascoltato, mostra la sua follia, e rimane confuso.
14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?
Lo spirito dell’uomo lo sostiene quand’egli è infermo; ma lo spirito abbattuto chi lo solleverà?
15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.
Il cuore dell’uomo intelligente acquista la scienza, e l’orecchio dei savi la cerca.
16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.
I regali che uno fa gli apron la strada e gli dànno adito ai grandi.
17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.
Il primo a perorare la propria causa par che abbia ragione; ma vien l’altra parte, e scruta quello a fondo.
18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.
La sorte fa cessare le liti e decide fra i grandi.
19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.
Un fratello offeso è più inespugnabile d’una città forte; e le liti tra fratelli son come le sbarre d’un castello.
20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.
Col frutto della sua bocca l’uomo sazia il corpo; si sazia col provento delle sue labbra.
21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.
Morte e vita sono in potere della lingua; chi l’ama ne mangerà i frutti.
22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.
Chi ha trovato moglie ha trovato un bene e ha ottenuto un favore dall’Eterno.
23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.
Il povero parla supplicando, il ricco risponde con durezza.
24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.
Chi ha molti amici li ha per sua disgrazia; ma v’è tale amico, ch’è più affezionato d’un fratello.

< Fjalët e urta 18 >