Fjalët e urta 18

1 Kush veçohet kërkon kënaqësinë e tij dhe zemërohet kundër gjithë diturisë së vërtetë.

Eriseurainen noudattaa omia pyyteitään; kaikin neuvoin hän riitaa haastaa.

2 Budallai nuk gjen kënaqësi te maturia, por vetëm në të vënit në dukje të zemrës së tij.

Tyhmän halu ei ole ymmärrykseen, vaan tuomaan julki oma mielensä.

3 Kur vjen i pabesi vjen edhe përçmimi dhe bashkë me humbjen e nderit vjen turpi.

Kunne jumalaton tulee, tulee ylenkatsekin, ja häpeällisen menon mukana häväistys.

4 Fjalët e gojës së një njeriu janë ujëra të thella; burimi i diturisë është si një rrjedhë uji që shkon duke gurgulluar.

Syviä vesiä ovat sanat miehen suusta, ovat virtaava puro ja viisauden lähde.

5 Nuk është mirë të preferosh të pabesin, apo të shkaktosh humbjen e të drejtit në gjyq.

Ei ole hyvä pitää syyllisen puolta ja vääräksi vääntää syyttömän asiaa oikeudessa.

6 Buzët e budallait të çojnë në grindje, dhe goja e tij kërkon goditje.

Tyhmän huulet tuovat mukanaan riidan, ja hänen suunsa kutsuu lyöntejä.

7 Goja e budallait është shkatërrimi i tij dhe buzët e tij janë një lak për jetën e tij.

Oma suu on tyhmälle turmioksi ja omat huulet ansaksi hänelle itselleen.

8 Fjalët e shpifësit janë si një gjellë shumë e shijshme që zbret thellë në zorrë.

Panettelijan puheet ovat kuin herkkupalat ja painuvat sisusten kammioihin asti.

9 Edhe ai që është përtac në punën e tij është vëlla i planprishësit.

Joka on veltto toimessansa, se on jo tuhontekijän veli.

10 Emri i Zotit është një kala e fortë, tek ai turret i drejti dhe gjen siguri.

Herran nimi on vahva torni; hurskas juoksee sinne ja saa turvan.

11 Pasuria e kamësit është qyteti i tij i fortë dhe simbas mendimit të tij ajo është si një mur i lartë.

Rikkaan tavara on hänen vahva kaupunkinsa, ja korkean muurin kaltainen hänen kuvitteluissaan.

12 Përpara shkatërrimit, zemra e njeriut ngrihet, por para lavdisë vjen përulësia.

Kukistumisen edellä miehen sydän ylpistyy, mutta kunnian edellä käy nöyryys.

13 Kush jep përgjigje për një çështje para se ta ketë dëgjuar, tregon marrëzinë e tij për turp të vet.

Jos kuka vastaa, ennenkuin on kuullut, on se hulluutta ja koituu hänelle häpeäksi.

14 Fryma e njeriut i jep krahë në sëmundjen e tij, por kush mund ta ngrerë një frymë të demoralizuar?

Miehekäs mieli pitää sairaankin pystyssä, mutta kuka voi kantaa murtunutta mieltä?

15 Zemra e njeriut të matur fiton dituri, edhe veshi i të urtëve kërkon diturinë.

Tietoa hankkii ymmärtäväisen sydän, tietoa etsii viisasten korva.

16 Dhurata e njeriut i hap rrugën dhe e çon në prani të të mëdhenjve.

Lahja avartaa alat ihmiselle ja vie hänet isoisten pariin.

17 I pari që mbron çështjen e vet duket sikur ka të drejtë; por pastaj vjen tjetri dhe e shqyrton.

Käräjissä on kukin ensiksi oikeassa, mutta sitten tulee hänen riitapuolensa ja ottaa hänestä selvän.

18 Fati u jep fund grindjeve dhe i ndan të fuqishmit.

Arpa riidat asettaa ja ratkaisee väkevien välit.

19 Një vëlla i fyer është si një qytet i fortë; dhe grindjet janë si shulat e një kalaje.

Petetty veli on vaikeampi voittaa kuin vahva kaupunki, ja riidat ovat kuin linnan salvat.

20 Njeriu e ngop barkun me frytin e gojës së tij, ai ngopet me prodhimin e buzëve të tij.

Suunsa hedelmästä saa mies vatsansa kylläiseksi, saa kyllikseen huultensa satoa.

21 Vdekja dhe jeta janë nën pushtetin e gjuhës; ata që e duan do të hanë frytet e saj.

Kielellä on vallassansa kuolema ja elämä; jotka sitä rakastavat, saavat syödä sen hedelmää.

22 Kush ka gjetur grua ka gjetur një gjë të mirë dhe ka siguruar një favor nga Zoti.

Joka vaimon löysi, se onnen löysi, sai Herralta mielisuosion.

23 I varfëri flet duke u lutur, kurse i pasuri përgjigjet me ashpërsi.

Köyhä puhuu pyydellen, mutta rikas vastaa tylysti.

24 Njeriu që ka shumë miq duhet gjithashtu të tregohet mik, por është një mik që është më i lidhur se një vëlla.

Häviökseen mies on monien ystävä, mutta on myös ystäviä, veljiäkin uskollisempia.