Fjalët e urta 17
1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.
Better is a piece of dry bread, and quiet therewith, than a house full of the sacrifices of contention.
2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.
An intelligent servant will have rule over a son that bringeth shame, and among the brothers will he have part of the inheritance.
3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.
The crucible is for silver, and the furnace for gold; but the Lord probeth the hearts.
4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.
An evil-doer listeneth to unjust lips: falsehood giveth ear to a tongue that bringeth destruction.
5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
Whoso mocketh the poor blasphemeth his Maker: he that is glad at calamities will not remain unpunished.
6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.
The crown of old men are children's children; and the ornament of children are their fathers.
7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,
High-toned language is not seemly to a worthless fool: and yet much less the language of falsehood to a noble.
8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.
As a precious stone appeareth a bribe in the eyes of him that obtaineth it: whithersoever it turneth, it prospereth.
9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.
He that covereth a transgression seeketh love; but he that repeateth a matter separateth confident friends.
10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.
A reproof penetrateth more deeply into a wise man, than a hundred stripes into a fool.
11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.
Only rebellion doth a bad man seek: therefore a cruel messenger will be sent out against him.
12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.
A man may meet a she-bear robbed of her whelps, but not a fool in his folly.
13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.
Whoso bestoweth evil in return for good—evil shall not depart from his house.
14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.
As one letteth loose [a stream] of water, so is the beginning of strife: therefore before it be enkindled, leave off the contest.
15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.
He that declareth the wicked innocent, and he that condemneth the righteous, yea, both of them are equally an abomination to the Lord.
16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?
Wherefore is the purchase-money in the hand of a fool to acquire wisdom, seeing he hath no sense?
17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.
A friend loveth at all times, and as a brother is he born for [the time of] distress.
18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.
A man void of sense pledgeth his hand, and becometh surety for his friend.
19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.
He loveth transgression that loveth quarrel; and he that maketh high his door seeketh destruction.
20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
He that hath a froward heart will not find happiness; and he that hath a perverse tongue will fall into evil.
21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.
He that begetteth a fool [doth it] to his sorrow; and the father of a worthless fool cannot have any joy.
22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
A merry heart causeth a healthy appearance of the countenance, but a depressed spirit drieth up the bones.
23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.
A wicked man taketh a bribe out of the bosom, to pervert the paths of justice.
24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.
Wisdom is before him that hath understanding; but the eyes of a fool are at the ends of the earth.
25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.
A foolish son is a vexation to his father, and bitterness to her that hath born him.
26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.
To punish the just with a fine even is not good, nor to strike the noble [-hearted] for [their] equity.
27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.
He that holdeth back his speeches hath knowledge; and he that is sparing of his spirit is a man of understanding.
28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.
Even a fool, when he keepeth silence, is counted wise: he that shutteth his lips [is esteemed] a man of understanding.
