Fjalët e urta 17

1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.

Bedre en tør Bid Brød med fred end Huset fuldt af Sul med Trætte.

2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.

Klog Træl bliver Herre over dårlig Søn og får lod og del mellem brødre.

3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.

Digel til Sølv og Ovn til Guld, men den, der prøver Hjerter, er HERREN.

4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.

Den onde hører på onde Læber, Løgneren lytter til giftige Tunger.

5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.

Hvo Fattigmand spotter, håner hans Skaber, den skadefro slipper ikke for Straf.

6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.

De gamles Krone er Børnebørn, Sønners Stolthed er Fædre.

7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,

Ypperlig Tale er ej for en Dåre, end mindre da Løgnfor den, som er ædel.

8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.

Som en Troldsten er Gave i Giverens Øjne; hvorhen den end vender sig, gør den sin Virkning.

9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.

Den, der dølger en Synd, søger Venskab, men den, der ripper op i en Sag, skiller Venner.

10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.

Bedre virker Skænd på forstandig end hundrede Slag på en Tåbe.

11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.

Den onde har kun Genstridigbed for, men et skånselsløst Bud er udsendt imod ham.

12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.

Man kan møde en Bjørn, hvis Unger er taget, men ikke en Tåbe udi hans Dårskab.

13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.

Den, der gengælder godt med ondt, fra hans Hus skal Vanheld ej vige.

14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.

At yppe Strid er at åbne for Vand, hold derfor inde, før Strid bryder løs.

15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.

At frikende skyldig og dømme uskyldig, begge Dele er HERREN en Gru.

16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?

Hvad hjælper Penge i Tåbens Hånd til at købe ham Visdom, når Viddet mangler?

17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.

Ven viser Kærlighed når som helst, Broder fødes til Hjælp i Nød.

18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.

Mand uden Vid giver Håndslag og går i Borgen for Næsten.

19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.

Ven af Kiv er Ven af Synd; at højne sin Dør er at attrå Fald.

20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.

Ej finder man Lykke, når Hjertet er vrangt, man falder i Våde, når Tungen er falsk.

21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.

Den, der avler en Tåbe, får Sorg, Dårens Fader er ikke glad.

22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.

Glad Hjerte er godt for Legemet, nedslået Sind suger Marv af Benene.

23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.

Den gudløse tager Gave i Løn for at bøje Rettens Gænge.

24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.

Visdom står den forstandige for Øje, Tåbens Blik er ved Jordens Ende.

25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.

Tåbelig Søn er sin Faders Sorg, Kvide for hende, som fødte ham.

26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.

At straffe den, der har Ret, er ilde, værre endnu at slå de ædle.

27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.

Den, som har Kundskab tøjler sin Tale, Mand med Forstand er koldblodig.

28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.

Selv Dåren, der tier, gælder for viis, forstandig er den, der lukker sine Læber.