< Fjalët e urta 17 >

1 Éshtë më mirë një copë bukë thatë me paqe se sa një shtëpi plot me kafshë të vrara me grindje.
设筵满屋,大家相争, 不如有块干饼,大家相安。
2 Shërbëtori që vepron me urtësi ka për të sunduar mbi të birin që e turpëron dhe do të marrë një pjesë të trashëgimisë bashkë me vëllezërit.
仆人办事聪明,必管辖贻羞之子, 又在众子中同分产业。
3 Poçi është për argjendin dhe furra për arin, por ai që provon zemrat është Zoti.
鼎为炼银,炉为炼金; 惟有耶和华熬炼人心。
4 Njeriu i keq dëgjon buzët e liga, gënjeshtari dëgjon gjuhën e çoroditur.
行恶的,留心听奸诈之言; 说谎的,侧耳听邪恶之语。
5 Ai që përqesh të varfërin fyen Atë që e ka krijuar; ai që kënaqet me fatkeqësinë e tjetrit nuk do të mbetet pa u ndëshkuar.
戏笑穷人的,是辱没造他的主; 幸灾乐祸的,必不免受罚。
6 Bijtë e bijve janë kurora e pleqve, dhe lavdia e bijve janë etërit e tyre.
子孙为老人的冠冕; 父亲是儿女的荣耀。
7 Budallait nuk i shkon një e folur e bukur, aq më pak princit nuk i shkojnë buzë gënjeshtare,
愚顽人说美言本不相宜, 何况君王说谎话呢?
8 Një dhuratë është një gur i çmuar në sytë e atij që e ka; ngado që kthehet, ai ia del.
贿赂在馈送的人眼中看为宝玉, 随处运动都得顺利。
9 Kush mbulon një faj fiton dashuri, por kush i rikthehet përsëri ndan miqtë më të mirë.
遮掩人过的,寻求人爱; 屡次挑错的,离间密友。
10 Një qortim depërton më thellë te njeriu me mend se sa njëqind goditje te budallai.
一句责备话深入聪明人的心, 强如责打愚昧人一百下。
11 Njeriu i keq nuk kërkon gjë tjetër veç të ngrerë krye, prandaj do të dërgohet kundër tij një lajmëtar mizor.
恶人只寻背叛, 所以必有严厉的使者奉差攻击他。
12 Éshtë më mirë të takosh një harushë se cilës i kanë vjedhur këlyshët e vet se sa një budalla në marrëzinë e tij.
宁可遇见丢崽子的母熊, 不可遇见正行愚妄的愚昧人。
13 E keqja nuk do të largohet nga shtëpia e atij që së mirës i përgjigjet me të keqen.
以恶报善的, 祸患必不离他的家。
14 Të fillosh një grindje është sikur t’u çelësh rrugë ujërave; prandaj ndërprite grindjen përpara se të acarohet.
纷争的起头如水放开, 所以,在争闹之先必当止息争竞。
15 Ai që nxjerr të pafajshëm fajtorin dhe ai që dënon të drejtin janë që të dy të neveritshëm për Zotin.
定恶人为义的,定义人为恶的, 这都为耶和华所憎恶。
16 Ç’duhet paraja në duart e budallait? Mos vallë për të blerë dituri, kur ai nuk ka mend fare?
愚昧人既无聪明, 为何手拿价银买智慧呢?
17 Miku të do në çdo kohë, por vëllai lind për ditë të vështira.
朋友乃时常亲爱, 弟兄为患难而生。
18 Njeriu që nuk ka mend jep dorën si garanci dhe merr zotime për të afërmin e tij.
在邻舍面前击掌作保 乃是无知的人。
19 Ai që do mëkatin i do grindjet, dhe ai që ngre portën e tij kërkon rrënim.
喜爱争竞的,是喜爱过犯; 高立家门的,乃自取败坏。
20 Njeriu zemërshthurur nuk gjen asnjë të mirë, dhe ai që ka gjuhën e çoroditur bie në telashe.
心存邪僻的,寻不着好处; 舌弄是非的,陷在祸患中。
21 Atij që i lind një budalla do t’i vijnë hidhërime dhe ati i një budallai nuk mund të ketë gëzim.
生愚昧子的,必自愁苦; 愚顽人的父毫无喜乐。
22 Një zemër e gëzuar është një ilaç i mirë, por një frymë e dërrmuar i than kockat.
喜乐的心乃是良药; 忧伤的灵使骨枯干。
23 I pabesi pranon dhurata fshehurazi për të prishur rrugët e drejtësisë.
恶人暗中受贿赂, 为要颠倒判断。
24 Dituria qëndron para atij që ka mend, por sytë e budallait enden deri në cepat më të largëta të dheut.
明哲人眼前有智慧; 愚昧人眼望地极。
25 Biri budalla është një burim vuajtjesh për atin e tij dhe hidhërim për atë që e ka lindur.
愚昧子使父亲愁烦, 使母亲忧苦。
26 Nuk është mirë të dënosh të drejtin, as të godasësh princat për ndershmërinë e tyre.
刑罚义人为不善; 责打君子为不义。
27 Kush i mat fjalët e veta ka dije, dhe kush ka një shpirt të qetë është njeri i matur.
寡少言语的,有知识; 性情温良的,有聪明。
28 Budallai, edhe kur hesht, konsiderohet i urtë dhe, kur i mban të mbyllura buzët e tij, konsiderohet i zgjuar.
愚昧人若静默不言也可算为智慧; 闭口不说也可算为聪明。

< Fjalët e urta 17 >