Fjalët e urta 16

1 Prirjet e zemrës i përkasin njeriut, por përgjigja e gjuhës vjen nga Zoti.

All’uomo, i disegni del cuore; ma la risposta della lingua vien dall’Eterno.

2 Të gjitha rrugët e njeriut janë të pastra në sytë e tij, por Zoti i peshon frymët.

Tutte le vie dell’uomo a lui sembran pure, ma l’Eterno pesa gli spiriti.

3 Besoja Zotit veprimet e tua dhe planet e tua do të realizohen.

Rimetti le cose tue nell’Eterno, e i tuoi disegni avran buona riuscita.

4 Zoti ka bërë çdo gjë për vete të tij, edhe të pabesin për ditën e fatkeqësisë.

L’Eterno ha fatto ogni cosa per uno scopo; anche l’empio, per il dì della sventura.

5 Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t’i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.

Chi è altero d’animo è in abominio all’Eterno; certo è che non rimarrà impunito.

6 Me mirësinë dhe me të vërtetën padrejtësia shlyhet, dhe me frikën e Zotit njeriu largohet nga e keqja.

Con la bontà e con la fedeltà l’iniquità si espia, e col timor dell’Eterno si evita il male.

7 Kur Zotit i pëlqejnë rrugët e një njeriu, ai bën që edhe armiqtë e tij të bëjnë paqe me të.

Quando l’Eterno gradisce le vie d’un uomo, riconcilia con lui anche i nemici.

8 Më mirë të kesh pak me drejtësi, se sa të ardhura të mëdha pa drejtësi.

Meglio poco con giustizia, che grandi entrate senza equità.

9 Zemra e njeriut programon rrugën e tij, por Zoti drejton hapat e tij.

Il cuor dell’uomo medita la sua via, ma l’Eterno dirige i suoi passi.

10 Mbi buzët e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.

Sulle labbra del re sta una sentenza divina; quando pronunzia il giudizio la sua bocca non erra.

11 Kandari dhe peshoret e sakta janë të Zotit, të gjitha gurët e peshës janë vepër e tij.

La stadera e le bilance giuste appartengono all’Eterno, tutti i pesi del sacchetto son opera sua.

12 Éshtë një gjë e neveritshme për mbretërit të bëjnë të keqen, sepse froni bëhet i qëndrueshëm me drejtësinë.

I re hanno orrore di fare il male, perché il trono è reso stabile con la giustizia.

13 Buzët e drejta u pëlqejnë mbretërve; ata e duan atë që flet drejt.

Le labbra giuste sono gradite ai re; essi amano chi parla rettamente.

14 Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.

Ira del re vuol dire messaggeri di morte, ma l’uomo savio la placherà.

15 Në dritën e fytyrës së mbretit ka jetë, dhe favori i tij është si reja e shiut të fundit.

La serenità del volto del re dà la vita, e il suo favore è come nube di pioggia primaverile.

16 Éshtë më mirë të fitosh dituri se sa ar, dhe të fitosh mënçuri se sa argjend.

L’acquisto della sapienza oh quanto è migliore di quello dell’oro, e l’acquisto dell’intelligenza preferibile a quel dell’argento!

17 Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikqyr rrugën e tij.

La strada maestra dell’uomo retto è evitare il male; chi bada alla sua via preserva l’anima sua.

18 Përpara shkatërrimit vjen kryelartësia dhe përpara rrëzimit fryma krenare.

La superbia precede la rovina, e l’alterezza dello spirito precede la caduta.

19 Më mirë të kesh frymë të përulur me të mjerët se sa të ndash prenë me krenarët.

Meglio esser umile di spirito coi miseri, che spartir la preda coi superbi.

20 Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.

Chi presta attenzione alla Parola se ne troverà bene, e beato colui che confida nell’Eterno!

21 I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë.

Il savio di cuore è chiamato intelligente, e la dolcezza delle labbra aumenta il sapere.

22 Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.

Il senno, per chi lo possiede, è fonte di vita, ma la stoltezza è il castigo degli stolti.

23 Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.

Il cuore del savio gli rende assennata la bocca, e aumenta il sapere sulle sue labbra.

24 Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.

Le parole soavi sono un favo di miele: dolcezza all’anima, salute al corpo.

25 Ka një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në udhët e vdekjes.

V’è tal via che all’uomo par diritta, ma finisce col menare alla morte.

26 Personi që lodhet, lodhet për veten e tij, sepse goja e tij e nxit.

La fame del lavoratore lavora per lui, perché la sua bocca lo stimola.

27 Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi buzët e tij ka si një zjarr të ndezur.

L’uomo cattivo va scavando ad altri del male, sulle sue labbra c’è come un fuoco divorante.

28 Njeriu i çoroditur mbjell grindje dhe ai që shpif përçan miqtë më të mirë.

L’uomo perverso semina contese, e il maldicente disunisce gli amici migliori.

29 Njeriu i dhunës e josh shokun e vet dhe e çon nëpër një rrugë jo të mirë.

L’uomo violento trascina il compagno, e lo mena per una via non buona.

30 Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon buzët kur shkakton të keqen.

Chi chiude gli occhi per macchinar cose perverse, chi si morde le labbra, ha già compiuto il male.

31 Flokët e bardha janë një kurorë lavdie; atë e gjejmë në rrugën e drejtësisë.

I capelli bianchi sono una corona d’onore; la si trova sulla via della giustizia.

32 Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.

Chi è lento all’ira val più del prode guerriero; chi padroneggia sé stesso val più di chi espugna città.

33 Shorti hidhet që në barkun e nënës, por çdo veprim varet nga Zoti.

Si gettan le sorti nel grembo, ma ogni decisione vien dall’Eterno.