Fjalët e urta 16

1 Prirjet e zemrës i përkasin njeriut, por përgjigja e gjuhës vjen nga Zoti.

Det staar til et Menneske, hvad han vil sætte sig for i Hjertet; men Tungens Svar er fra Herren.

2 Të gjitha rrugët e njeriut janë të pastra në sytë e tij, por Zoti i peshon frymët.

Alle en Mands Veje ere rene for hans egne Øjne, men Herren er den, som vejer Aanderne.

3 Besoja Zotit veprimet e tua dhe planet e tua do të realizohen.

Befal Herren dine Gerninger, saa skulle dine Anslag stadfæstes.

4 Zoti ka bërë çdo gjë për vete të tij, edhe të pabesin për ditën e fatkeqësisë.

Herren har gjort al Ting efter dets Øjemed; ogsaa den ugudelige er til Ulykkens Dag.

5 Ai që është zemërkrenar është i neveritshëm për Zotin; edhe sikur t’i shtrëngojë dorën një tjetri për besëlidhje, nuk ka për të mbetur pa u ndëshkuar.

Hver som er hovmodig i Hjertet, er Herren en Vederstyggelighed; man kan give sin Haand paa, at han ikke bliver agtet uskyldig.

6 Me mirësinë dhe me të vërtetën padrejtësia shlyhet, dhe me frikën e Zotit njeriu largohet nga e keqja.

Ved Miskundhed og Sandhed udsones Misgerning; og ved Herrens Frygt viger man fra det onde.

7 Kur Zotit i pëlqejnë rrugët e një njeriu, ai bën që edhe armiqtë e tij të bëjnë paqe me të.

Naar Herren har Velbehag i en Mands Veje, da gør han, at ogsaa hans Fjender holde Fred med ham.

8 Më mirë të kesh pak me drejtësi, se sa të ardhura të mëdha pa drejtësi.

Bedre er lidet med Retfærdighed end store Indtægter med Uret.

9 Zemra e njeriut programon rrugën e tij, por Zoti drejton hapat e tij.

Menneskets Hjerte optænker sin Vej; men Herren stadfæster hans Gang.

10 Mbi buzët e mbretit është një vendim hyjnor; gjatë gjykimit goja e tij nuk duhet të gabojë.

Der er Guddoms Ord paa en Konges Læber, hans Mund maa ikke forsynde sig i Dom.

11 Kandari dhe peshoret e sakta janë të Zotit, të gjitha gurët e peshës janë vepër e tij.

Ret Vægt og rette Vægtskaaler høre Herren til, alle Vægtlodder i Posen ere hans Værk.

12 Éshtë një gjë e neveritshme për mbretërit të bëjnë të keqen, sepse froni bëhet i qëndrueshëm me drejtësinë.

Ugudeligheds Idræt er en Vederstyggelighed for Konger; thi ved Retfærdighed befæstes Tronen.

13 Buzët e drejta u pëlqejnë mbretërve; ata e duan atë që flet drejt.

Retfærdigheds Læber ere Konger en Velbehagelighed; og den, som taler Oprigtighed, ham elsker han.

14 Zemërimi i mbretit është si lajmëtari i vdekjes, por njeriu i urtë do ta qetësojë atë.

Kongens Vrede er Dødens Bud; men en viis Mand forsoner den.

15 Në dritën e fytyrës së mbretit ka jetë, dhe favori i tij është si reja e shiut të fundit.

I Kongens Ansigts Lys er Livet, og hans Bevaagenhed er som en Sky med sildig Regn.

16 Éshtë më mirë të fitosh dituri se sa ar, dhe të fitosh mënçuri se sa argjend.

At købe Visdom, hvor meget bedre er det end Guld? og at købe Forstand at foretrække for Sølv?

17 Rruga kryesore e njerëzve të drejtë është të evitojnë të keqen; ai që do ta ruajë shpirtin e tij mbikqyr rrugën e tij.

De oprigtiges slagne Vej er at vige fra det onde; hvo der vil bevare sin Sjæl, maa vare paa sin Vej.

18 Përpara shkatërrimit vjen kryelartësia dhe përpara rrëzimit fryma krenare.

Foran tindergang er Hovmod, og foran Fald gaar Stolthed.

19 Më mirë të kesh frymë të përulur me të mjerët se sa të ndash prenë me krenarët.

Det er bedre at være ydmyg i Aanden med de elendige end at dele Bytte med de hovmodige.

20 Kush i kushton kujdes Fjalës do të gjejë të mirën, dhe kush i beson Zotit është i lumtur.

Hvo som giver Agt paa Ordet, skal finde godt; og den, som forlader sig paa Herren, han er lyksalig.

21 I urti nga zemra do të quhet i matur, dhe ëmbëlsia e buzëve e shton diturinë.

Den, som er viis i Hjertet, skal kaldes forstandig, og Læbernes Sødme forøger Lærdom.

22 Mendja është një burim jete për atë që e zotëron, por budallallëku është dënimi i budallenjve.

Klogskab er for den, som ejer den, Livets Kilde; men Daarers Tugt er Taabelighed.

23 Zemra e të urtit e bën të mençur gojën e tij dhe e shton diturinë e buzëve të tij.

Den vises Hjerte gør hans Mund forstandig og lægger end mere Lærdom paa hans Læber.

24 Fjalët e ëmbla janë si një huall mjalti, ëmbëlsi për shpirtin dhe ilaç për kockat.

Liflige Taler ere Honningkage, sød for Sjælen og Lægedom for Benene.

25 Ka një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në udhët e vdekjes.

Der er en Vej, som synes en Mand ret; men til sidst bliver den Vej til Døden.

26 Personi që lodhet, lodhet për veten e tij, sepse goja e tij e nxit.

Arbejderens Hunger arbejder for ham; thi hans Mund driver paa ham.

27 Njeriu i keq kurdis të keqen dhe mbi buzët e tij ka si një zjarr të ndezur.

En nedrig Mand bereder Ulykke, og paa hans Læber er der som en brændende Ild.

28 Njeriu i çoroditur mbjell grindje dhe ai që shpif përçan miqtë më të mirë.

En forvendt Mand kommer Trætte af Sted, og en Bagvadsker fjerner en fortrolig.

29 Njeriu i dhunës e josh shokun e vet dhe e çon nëpër një rrugë jo të mirë.

En Voldsmand bedaarer sin Næste og fører ham paa en Vej, som ikke er god.

30 Kush mbyll sytë për të kurdisur gjëra të këqija, kafshon buzët kur shkakton të keqen.

Hvo der lukker sine Øjne for at optænke forvendte Ting, og hvo som bider sine Læber sammen, har alt fuldbragt det onde.

31 Flokët e bardha janë një kurorë lavdie; atë e gjejmë në rrugën e drejtësisë.

Graa Haar er en dejlig Krone, naar de findes paa Retfærdigheds Vej.

32 Kush nuk zemërohet shpejt vlen më tepër se një luftëtar i fortë, dhe ai që e urdhëron frymën e tij vlen më tepër se ai që mposht një qytet.

Den langmodige er bedre end den vældige, og den, som hersker over sin Aand, er bedre end den, der indtager en Stad.

33 Shorti hidhet që në barkun e nënës, por çdo veprim varet nga Zoti.

Lodden kastes i Skødet; men den falder, alt som Herren vil.