Fjalët e urta 15
1 Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
Ett mjukt svar stillar vrede; men ett hårdt ord kommer harm åstad.
2 Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
De visas tunga gör lärdomen ljuflig; de dårars mun utsputar alltid galenskap.
3 Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
Herrans ögon skåda i all rum, både onda och goda.
4 Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
En helsosam tunga är lifsens trä; men en lögnaktig gör hjertans sorg.
5 Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
En dåre lastar sins faders tuktan; men den som tager vid straff, han varder klok.
6 Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
Uti dens rättfärdigas hus äro ägodelar nog; men uti dens ogudaktigas tilldrägt är förderf.
7 Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
De visas mun utströr god råd; men de dårars hjerta är icke så.
8 Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
Dens ogudaktigas offer är Herranom en styggelse; men de frommas bön är honom behagelig.
9 Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
Dens ogudaktigas väg är Herranom en styggelse; men den der far efter rättfärdighet, han varder älskad.
10 Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
Det är en ond tuktan, öfvergifva vägen; och den der straff hatar, han måste dö.
Helvete och förderf är för Herranom; huru mycket mer menniskornas hjerta? (Sheol h7585)
12 Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
En bespottare älskar icke den honom straffar, och går icke till den visa.
13 Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
Ett gladt hjerta gör ett blidt ansigte; men när hjertat bekymradt är, så faller ock modet.
14 Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
Ett klokt hjerta handlar visliga; men de öfverdådige dårar regera dårliga.
15 Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
En bedröfvad menniska hafver aldrig en god dag; men ett godt mod är ett dageligit gästabåd.
16 Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
Bättre är något lite med Herrans fruktan, än en stor skatt med oro.
17 Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
Bättre är en rätt kål med kärlek, än en gödd oxe med hat.
18 Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
En sticken man kommer träto åstad; men en tålig man stillar kif.
19 Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
Dens latas väg är full med törne; men de frommas väg är väl slät.
20 Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
En vis son fröjdar fadren, och en galen menniska skämmer sina moder.
21 Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
Enom dåra är galenskapen en glädje; men en förståndig man blifver på rätta vägenom.
22 Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
De anslag varda till intet, der icke råd är med; men der månge rådgifvare äro, blifva de beståndande.
23 Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
Det är enom glädje, att man honom skäliga svarar, och ett ord i sinom tid är ganska täckeligit.
Lifsens väg leder den visa uppåt, på det han skall undvika helvetet, som nedatill är. (Sheol h7585)
25 Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
Herren skall nederslå de högfärdigas hus, och stadfästa enkones gränso.
26 Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
De argas anslog äro Herranom en styggelse; men ett skäligit tal är täckt.
27 Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
Men girige förstörer sitt eget hus; men den som mutor hatar, han skall lefva.
28 Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
Dens rättfärdigas hjerta betänker, hvad svaras skall; men de ogudaktigas mun utöser ondt.
29 Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
Herren är långt ifrå de ogudaktiga; men de rättfärdigas bön hörer han.
30 Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
Ett blidt ansigte gläder hjertat; ett godt ryckte gör benen fet.
31 Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
Det öra, som hörer lifsens straff, det skall bo ibland de visa.
32 Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
Den som icke låter sig aga, han gör sig sjelf till intet; men den som straff hörer han varder klok.
33 Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.
Herrans fruktan är en tuktan till vishet, och förr än man till äro kommer, måste man lida.
