Fjalët e urta 15
1 Përgjigja e ëmbël e fashit zemërimin, por fjala therëse e nxit zemërimin.
Odgovor blag utišava gnjev, a rijeè prijeka podiže srdnju.
2 Gjuha e të urtëve përdor dijen ndershmërisht, por goja e budallenjve nxjerr marrëzira.
Jezik mudrijeh ljudi ukrašava znanje, a usta bezumnijeh prosipaju bezumlje.
3 Sytë e Zotit janë kudo për të shikuar të këqijtë dhe të mirët.
Oèi su Gospodnje na svakom mjestu gledajuæi zle i dobre.
4 Një gjuhë e shëndoshë është një dru i jetës, por gjuha e çoroditur e sfilit shpirtin.
Zdrav je jezik drvo životno, a opaèina s njega kršenje od vjetra.
5 Budallai e përçmon korrigjimin e atit të tij, por ai që e çmon kritikën vepron me zgjuarsi.
Lud se ruga nastavom oca svojega; a ko prima ukor, biva pametan.
6 Në shtëpinë e të drejtit ka bollëk të madh, por në të ardhurat e të pabesit ka telashe.
U kuæi pravednikovoj ima mnogo blaga; a u dohotku je bezbožnikovu rasap.
7 Buzët e të urtëve përhapin dijen, por nuk vepron kështu zemra e budallenjve.
Usne mudrijeh ljudi siju znanje, a srce bezumnièko ne èini tako.
8 Sakrifica e të pabesëve është një neveri për Zotin, por lutja e njerëzve të drejtë i pëlqen atij.
Žrtva je bezbožnièka gad Gospodu, a molitva pravednijeh ugodna mu je.
9 Rruga e të pabesit është një neveri për Zotin, por ai do atë që ndjek drejtësinë.
Gad je Gospodu put bezbožnikov; a ko ide za pravdom, njega ljubi.
10 Një qortim i rëndë pret atë që braktis rrugën e drejtë, ai që urren kritikën ka për të vdekur.
Karanje je zlo onome ko ostavlja put; koji mrzi na ukor, umrijeæe.
Pakao je i pogibao pred Gospodom, akamoli srca sinova èovjeèijih. (Sheol h7585)
12 Tallësi nuk e do atë që e kritikon; ai nuk shkon tek të urtët.
Potsmjevaè ne ljubi onoga ko ga kori, niti ide k mudrima.
13 Një zemër e gëzuar e bën të lumtur fytyrën, por nga pikëllimi i zemrës fryma dërrmohet.
Veselo srce veseli lice, a žalost u srcu obara duh.
14 Zemra e njeriut me mend kërkon dijen, por goja e budallenjve ushqehet me marrëzi.
Srce razumno traži znanje, a usta bezumnijeh ljudi naslaðuju se bezumljem.
15 Të gjitha ditët e të varfërit janë të këqija, por për një zemër të kënaqur ka festë përherë.
Svi su dani nevoljnikovi zli; a ko je vesela srca, na gozbi je jednako.
16 Më mirë pak me frikën e Zotit, se sa një thesar i madh me shqetësime.
Bolje je malo sa strahom Gospodnjim nego veliko blago s nemirom.
17 Më mirë një pjatë me perime në të cilën ka dashuri se sa një ka i majmur në të cilin ka urrejtje.
Bolje je jelo od zelja gdje je ljubav nego od vola ugojena gdje je mržnja.
18 Njeriu gjaknxehtë nxit grindje, por ai që nuk zemërohet shpejt i qetëson grindjet.
Èovjek gnjevljiv zameæe raspru; a ko je spor na gnjev, utišava svaðu.
19 Rruga e përtacit është si një gardh ferrash, por shtegu i njerëzve të drejtë është i sheshtë.
Put je lijenoga kao ograda od trnja, a staza je pravednijeh nasuta.
20 Biri i urtë gëzon të atin, por njeriu budalla përçmon të ëmën.
Mudar je sin radost ocu, a èovjek bezuman prezire mater svoju.
21 Marrëzia është gëzim për atë që nuk ka mend, por njeriu që ka mend ecën drejt.
Bezumlje je radost bezumniku, a razuman èovjek hodi pravo.
22 Planet dështojnë ku nuk ka arsye, por realizohen atje ku ka një mori këshilltarësh.
Namjere se rasipaju kad nema savjeta, a tvrdo stoje gdje je mnogo savjetnika.
23 Një njeri ndjen gëzim kur mund të jap një përgjigje dhe sa e mirë është fjala që thuhet në kohën e duhur!
Raduje se èovjek odgovorom usta svojih, i rijeè u vrijeme kako je dobra!
Put k životu ide gore razumnome da se saèuva od pakla ozdo. (Sheol h7585)
25 Zoti do të shkatërrojë shtëpinë e krenarëve, por do t’i bëjë të qëndrueshëm kufijtë e gruas së ve.
Gospod raskopava kuæu ponositima, a meðu udovici utvrðuje.
26 Mendimet e këqija janë të neveritshme për Zotin, por fjalët e ëmbla janë të pastra.
Mrske su Gospodu misli zle, a besjede èistijeh mile su.
27 Kush lakmon fitime vë në rrezik shtëpinë e vet, por ai që i urren dhuratat ka për të jetuar.
Lakomac zatire svoju kuæu, a ko mrzi na poklone živ æe biti.
28 Zemra e të drejtit mendon thellë se si duhet të përgjigjet, por goja e të pabesit vjell gjëra të këqija.
Srce pravednikovo premišlja šta æe govoriti, a usta bezbožnièka rigaju zlo.
29 Zoti u rri larg të pabesëve, por dëgjon lutjet e të drejtëve.
Daleko je Gospod od bezbožnijeh, a molitvu pravednijeh èuje.
30 Drita e syve gëzon zemrën, një lajm i mirë i fortëson kockat.
Vid oèinji veseli srce, dobar glas goji kosti.
31 Veshi që e dëgjon kritikën e jetës ka për të qëndruar bashkë me të urtët.
Uho koje sluša karanje životno nastavaæe meðu mudrima.
32 Kush nuk pranon qortimin e përçmon vetë shpirtin e tij, por ai që dëgjon qortimin bëhet më i urtë.
Ko odbacuje nastavu, ne mari za dušu svoju; a ko sluša karanje, biva razuman.
33 Frika e Zotit është një mësim diturie, dhe përpara lavdisë vjen përulësia.
Strah je Gospodnji nastava k mudrosti, i prije slave ide smjernost.
