Fjalët e urta 14

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

La mujer sabia edifica su casa, La necia con sus manos la derriba.

2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

El que anda en su rectitud teme a Yavé, Pero el de caminos torcidos lo desprecia.

3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

En la boca del necio hay una vara para su espalda, Pero los sabios son protegidos por sus labios.

4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

Donde no hay bueyes el establo está limpio, Pero mucho rendimiento hay por la fuerza del buey.

5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

El testigo veraz no miente, Pero el testigo falso respira mentiras.

6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

El burlador busca la sabiduría y no la halla, Pero el conocimiento es fácil para el que tiene entendimiento.

7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

Apártate de la presencia del necio, Porque en él no hallarás palabras de conocimiento.

8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

Entender el camino es sabiduría del sagaz, Pero la necedad de los necios es engaño.

9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

Se burla el necio del pecado, Pero entre los rectos hay buena voluntad.

10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

El corazón conoce su propia amargura, Y en su alegría no participa el extraño.

11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

La casa de los perversos será asolada, Pero la morada de los rectos florecerá.

12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

Hay camino que al hombre parece derecho, Pero su fin es camino de muerte.

13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

Aun entre risas llora el corazón, Y el final de la alegría es tristeza.

14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

El insensato se hartará de sus propios caminos, Pero el hombre bueno estará satisfecho con el suyo.

15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

El ingenuo cree cualquier cosa, Pero el prudente considera sus pasos.

16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

El sabio teme y se aparta del mal, Pero el necio se lanza confiado.

17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

El que fácilmente se aíra hará locuras, Y el hombre perverso será aborrecido.

18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

Los ingenuos heredan insensatez, Pero el prudente se corona de conocimiento.

19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

Los perversos se inclinarán ante los buenos, Y los perversos ante las puertas del justo.

20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

El pobre es odiado aun por su vecino, Pero muchos son los que aman al rico.

21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

El que menosprecia a su prójimo peca, Pero el que se compadece de los pobres es inmensamente feliz.

22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

¿No yerran los que piensan mal? Pero misericordia y verdad son para los que piensan el bien.

23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

En toda labor hay fruto, Pero la palabra solo de labios lleva a la indigencia.

24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

Corona de los sabios es su riqueza, Pero la insensatez de los necios es locura.

25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

Un testigo veraz salva vidas, Pero el engañador habla mentiras.

26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

En el temor a Yavé hay fuerte confianza Que servirá de refugio a los hijos.

27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

El temor a Yavé es manantial de vida, Que aparta de las trampas de la muerte.

28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

En la multitud de pueblo está la gloria del rey, Y en la falta de pueblo la flaqueza del gobernante.

29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

El que tarda en airarse tiene gran entendimiento, Pero el impulsivo exalta la necedad.

30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

Un corazón tranquilo es vida para el cuerpo, Pero la envidia es carcoma en los huesos.

31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

El que oprime al pobre afrenta a su Hacedor, Pero lo honra el que favorece al necesitado.

32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

Por su propia maldad será derribado el perverso, Pero el justo tiene refugio en su muerte.

33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

En el corazón del que tiene entendimiento reposa la sabiduría, Aun en medio de necios se da a conocer.

34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

La justicia enaltece a una nación, Pero el pecado es afrenta para los pueblos.

35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.

La benevolencia del rey es para el esclavo prudente, Pero su enojo contra el que lo avergüenza.