< Fjalët e urta 14 >

1 Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.
Мудрыя жены создаша домы: безумная же раскопа рукама своима.
2 Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.
Ходяй право боится Господа: развращаяй же пути своя обезчестится.
3 Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.
Из уст безумных жезл досаждения: устне же мудрых хранят я.
4 Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.
Идеже несть волов, ясли чисты: а идеже жита многа, явна волу крепость.
5 Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.
Свидетель верен не лжет: разжизает же ложная свидетель неправеден.
6 Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.
Взыщеши премудрости у злых, и не обрящеши: чувство же у мудрых удобно.
7 Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.
Вся противна (суть) мужеви безумну: оружие же чувствия устне премудры.
8 Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.
Премудрость коварных уразумеет пути их: буйство же безумных в заблуждении.
9 Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.
Домове беззаконных требуют очищения, домове же праведных приятни.
10 Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.
Сердце мужа чувственно печаль души его: егда же веселится, не примешается досаждению.
11 Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.
Домове нечестивых изчезнут, селения же право творящих пребудут.
12 Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.
Есть путь, иже мнится человеком прав быти, последняя же его приходят во дно ада. (questioned)
13 Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.
Ко веселием не примешавается печаль: последняя же радости в плачь приходят.
14 Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.
Путий своих насытится дерзосердый, от размышлений же своих муж благ.
15 Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.
Незлобивый веру емлет всякому словеси, коварный же приходит в раскаяние.
16 Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.
Премудр убоявся уклонится от зла, безумный же на себе надеявся смешавается со беззаконным.
17 Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.
Острояростный без совета творит, муж же мудрый многая терпит.
18 Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.
Разделяют безумнии злобу, коварнии же удержат чувство.
19 Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.
Поползнутся злии пред благими, и нечестивии послужат пред дверьми праведных.
20 Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.
Друзие возненавидят другов убогих: друзие же богатых мнози.
21 Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.
Безчестяй убогия согрешает, милуяй же нищыя блажен.
22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.
Заблуждающии (неправедницы) делают злая, милость же и истину делают благии. Не ведят милости и веры делателие злых: милостыни же и веры у делателей благих.
23 Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.
Во всяцем пекущемся есть изюбилие: любосластный же и безпечальный в скудости будет.
24 Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.
Венец премудрых богатство их, житие же безумных зло.
25 Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.
Избавит от злых душу свидетель верен, разжизает же лживая лестный.
26 Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.
Во страсе Господни упование крепости, чадом же Своим оставит утверждение (мира).
27 Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.
Страх Господень источник жизни, творит же укланятися от сети смертныя.
28 Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.
Во мнозе языце слава царю: во оскудении же людсте сокрушение сильному.
29 Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.
Долготерпелив муж мног в разуме, малодушный же крепко безумен.
30 Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.
Кроткий муж сердцу врачь: моль же костем сердце чувственно.
31 Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.
Оклеветаяй убогаго раздражает Сотворшаго и, почитаяй же Его милует нищаго.
32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.
Во злобе своей отринется нечестивый: надеяйжеся на Господа своим преподобием праведен.
33 Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.
В сердцы блазе мужа почиет премудрость, в сердцы же безумных не познавается.
34 Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.
Правда возвышает язык: умаляют же племена греси.
35 Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.
Приятен цареви слуга разумный, своим же благообращением отемлет безчестие.

< Fjalët e urta 14 >