Fjalët e urta 13
1 Një bir i urtë dëgjon mësimet e atit të vet, por tallësi nuk e dëgjon qortimin.
Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.
2 Nga fryti i gojës së tij njeriu do të hajë atë që është e mirë, por shpirti i të pabesëve do të ushqehet me dhunë.
Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.
3 Kush kontrollon gojën e tij mbron jetën e vet, por ai që i hap shumë buzët e tij shkon drejt shkatërrimit.
Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.
4 Shpirti i përtacit dëshiron dhe nuk ka asgjë, por shpirti i atyre që janë të kujdesshëm do të kënaqet plotësisht.
Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.
5 I drejti e urren gënjeshtrën, por i pabesi është i neveritshëm dhe do të turpërohet.
Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.
6 Drejtësia ruan atë që ndjek një rrugë të ndershme, por pabesia e rrëzon mëkatarin.
Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.
7 Ka nga ata që sillen si një i pasur, por nuk kanë asgjë; përkundrazi ka nga ata që sillen si një i varfër, por kanë shumë pasuri.
Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.
8 Pasuritë e një njeriu shërbejnë për të shpërblyer jetën e tij, por i varfëri nuk ndjen asnjë kërcënim.
Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.
9 Drita e të drejtëve shkëlqen bukur, por llamba e të pabesëve do të shuhet.
Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.
10 Nga krenaria rrjedhin vetëm grindjet, por dituria është me ata që u kushtojnë kujdes këshillave.
Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.
11 Pasuria e përftuar në mënyrë jo të ndershme do të katandiset në pak gjëra, por atij që e grumbullon me mund do t’i shtohet ajo.
Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.
12 Pritja e zgjatur e ligështon zemrën, por dëshira e plotësuar është një dru i jetës.
At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.
13 Ai që përçmon fjalën do të shkatërrohet, por ai që respekton urdhërimin do të shpërblehet.
Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.
14 Mësimet e të urtit janë burim jete për t’i evituar dikujt leqet e vdekjes.
Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
15 Gjykimi i mirë siguron favor, por veprimi i të pabesëve është i dëmshëm.
God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.
16 Çdo njeri i matur vepron me dituri, por budallai kapardiset me marrëzinë e tij.
Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.
17 Lajmëtari i keq bie në telashe, por lajmëtari besnik sjell shërim.
Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.
18 Mjerimi dhe turpi do të vjinë mbi atë që nuk pranon korrigjimin, por ai që dëgjon qortimin do të nderohet.
Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.
19 Dëshira e realizuar është e ëmbël për shpirtin, por për budallenjtë është një gjë e neveritshme largimi nga e keqja.
Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.
20 Kush shkon me të urtët bëhet i urtë, por shoku i budallenjve do të bëhet i keq.
Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.
21 E keqja përndjek mëkatarët, por i drejti do të shpërblehet me të mirën.
Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.
22 Njeriu i mirë i lë një trashëgim bijve të bijve të tij, por pasuria e mëkatarit vihet mënjanë për të drejtin.
Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.
23 Ara e punuar e të varfërve jep ushqim me shumicë, por ka nga ata që vdesin për mungesë drejtësie.
På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.
24 Kush e kursen shufrën urren birin e vet, por ai që e do e korrigjon me kohë.
Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.
25 I drejti ha sa të ngopet, por barku i të pabesëve vuan nga uria.
Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.
