Fjalët e urta 13

1 Një bir i urtë dëgjon mësimet e atit të vet, por tallësi nuk e dëgjon qortimin.

Syn moudrý přijímá cvičení otcovo, ale posměvač neposlouchá domlouvání.

2 Nga fryti i gojës së tij njeriu do të hajë atë që është e mirë, por shpirti i të pabesëve do të ushqehet me dhunë.

Z ovoce úst každý jísti bude dobré, ale duše převrácených nátisky.

3 Kush kontrollon gojën e tij mbron jetën e vet, por ai që i hap shumë buzët e tij shkon drejt shkatërrimit.

Kdo ostříhá úst svých, ostříhá duše své; kdo rozdírá rty své, setření na něj přijde.

4 Shpirti i përtacit dëshiron dhe nuk ka asgjë, por shpirti i atyre që janë të kujdesshëm do të kënaqet plotësisht.

Žádá, a nic nemá duše lenivého, duše pak pracovitých zbohatne.

5 I drejti e urren gënjeshtrën, por i pabesi është i neveritshëm dhe do të turpërohet.

Slova lživého nenávidí spravedlivý, bezbožníka pak v ošklivost uvodí a zahanbuje.

6 Drejtësia ruan atë që ndjek një rrugë të ndershme, por pabesia e rrëzon mëkatarin.

Spravedlnost ostříhá přímě chodícího po cestě, bezbožnost pak vyvrací hříšníka.

7 Ka nga ata që sillen si një i pasur, por nuk kanë asgjë; përkundrazi ka nga ata që sillen si një i varfër, por kanë shumë pasuri.

Někdo bohatým se dělaje, nemá nic: zase někdo dělaje se chudým, má však statku mnoho.

8 Pasuritë e një njeriu shërbejnë për të shpërblyer jetën e tij, por i varfëri nuk ndjen asnjë kërcënim.

Výplata života člověku jest bohatství jeho, ale chudý neslyší domlouvání.

9 Drita e të drejtëve shkëlqen bukur, por llamba e të pabesëve do të shuhet.

Světlo spravedlivých rozsvětluje se, svíce pak bezbožných zhasne.

10 Nga krenaria rrjedhin vetëm grindjet, por dituria është me ata që u kushtojnë kujdes këshillave.

Samou toliko pýchou působí člověk svár, ale při těch, jenž užívají rady, jest moudrost.

11 Pasuria e përftuar në mënyrë jo të ndershme do të katandiset në pak gjëra, por atij që e grumbullon me mund do t’i shtohet ajo.

Statek zle dobytý umenšovati se bude, kdož pak shromažďuje rukou, přivětší ho.

12 Pritja e zgjatur e ligështon zemrën, por dëshira e plotësuar është një dru i jetës.

Očekávání dlouhé zemdlívá srdce, ale žádost splněná jest strom života.

13 Ai që përçmon fjalën do të shkatërrohet, por ai që respekton urdhërimin do të shpërblehet.

Kdož pohrdá slovem Božím, sám sobě škodí; ale kdož se bojí přikázaní, odplaceno mu bude.

14 Mësimet e të urtit janë burim jete për t’i evituar dikujt leqet e vdekjes.

Naučení moudrého jest pramen života, k vyhýbání se osídlům smrti.

15 Gjykimi i mirë siguron favor, por veprimi i të pabesëve është i dëmshëm.

Rozum dobrý dává milost, cesta pak převrácených jest tvrdá.

16 Çdo njeri i matur vepron me dituri, por budallai kapardiset me marrëzinë e tij.

Každý důmyslný dělá uměle, ale blázen rozprostírá bláznovství.

17 Lajmëtari i keq bie në telashe, por lajmëtari besnik sjell shërim.

Posel bezbožný upadá v neštěstí, jednatel pak věrný jest lékařství.

18 Mjerimi dhe turpi do të vjinë mbi atë që nuk pranon korrigjimin, por ai që dëgjon qortimin do të nderohet.

Chudoba a lehkost potká toho, jenž se vytahuje z kázně; ale kdož ostříhá naučení, zveleben bude.

19 Dëshira e realizuar është e ëmbël për shpirtin, por për budallenjtë është një gjë e neveritshme largimi nga e keqja.

Žádost naplněná sladká jest duši, ale ohavnost jest bláznům odstoupiti od zlého.

20 Kush shkon me të urtët bëhet i urtë, por shoku i budallenjve do të bëhet i keq.

Kdo chodí s moudrými, bude moudrý; ale kdo tovaryší s blázny, setřín bude.

21 E keqja përndjek mëkatarët, por i drejti do të shpërblehet me të mirën.

Hříšníky stihá neštěstí, ale spravedlivým odplatí Bůh dobrým.

22 Njeriu i mirë i lë një trashëgim bijve të bijve të tij, por pasuria e mëkatarit vihet mënjanë për të drejtin.

Dobrý zanechává dědictví vnukům, ale zboží hříšného zachováno bývá spravedlivému.

23 Ara e punuar e të varfërve jep ushqim me shumicë, por ka nga ata që vdesin për mungesë drejtësie.

Hojnost jest pokrmů na rolí chudých, někdo pak hyne skrze nerozšafnost.

24 Kush e kursen shufrën urren birin e vet, por ai që e do e korrigjon me kohë.

Kdo zdržuje metlu svou, nenávidí syna svého; ale kdož ho miluje, za času jej tresce.

25 I drejti ha sa të ngopet, por barku i të pabesëve vuan nga uria.

Spravedlivý jí až do nasycení duše své, břicho pak bezbožných nedostatek trpí.