Fjalët e urta 12

1 Kush e do korrigjimin do diturinë, por ai që e urren kritikën është budalla.

Hvo, som elsker Tugt, elsker Kundskab; men hvo, som hader Revselse, er ufornuftig.

2 Njeriu i mirë gëzon përkrahjen e Zotit, por ky do të dënojë njeriun që sajon plane të këqija.

Den gode vinder Velbehag af Herren; men den rænkefulde Mand finder Fordømmelse.

3 Njeriu nuk bëhet i qëndrueshëm me pabesinë, por rrënja e të drejtëve nuk do të lëvizet kurrë.

Et Menneske befæstes ikke ved Ugudelighed; men de retfærdiges Rod rokkes ikke.

4 Gruaja e virtytshme është kurora e burrit të saj, por ajo që e turpëron është si një krimb në kockat e tij.

En duelig Hustru er sin Mands Krone; men naar hun beskæmmer ham, er hun som Raaddenhed i hans Ben.

5 Mendimet e të drejtëve janë drejtësia, por synimet e të pabesëve janë mashtrimi.

De retfærdiges Tanker ere Ret; de ugudeliges Raadslag er Svig.

6 Fjalët e të pabesëve rrinë në pritë për të derdhur gjak, por goja e njerëzve të drejtë do t’i çlirojë.

De ugudeliges Tale er om at lure paa Blod; men de oprigtiges Mund bringer Redning.

7 Të pabesët janë përmbysur dhe nuk janë më, por shtëpia e të drejtëve do të mbetet më këmbë.

De ugudelige skulle omkastes, saa at de ikke ere mere til; men de retfærdiges Hus skal bestaa.

8 Një njeri lëvdohet për gjykimin e tij, por ai që ka një zemër të çoroditur do të përçmohet.

En Mand roses efter sin Forstands Beskaffenhed; men den, som er forvendt i Hjertet, bliver til Foragt.

9 Éshtë më mirë të të çmojnë pak dhe të kesh një shërbëtor, se sa të të nderojnë dhe të mos kesh bukë.

Den, som er ringe agtet og har en Træl, er bedre faren end den, som ærer sig selv og fattes Brød.

10 I drejti kujdeset për jetën e bagëtisë së tij, por të përbrendshmet e të pabesëve janë mizore.

Den retfærdige har Omsorg for sit Kvægs Liv; men de ugudeliges Barmhjertighed er Grusomhed.

11 Kush punon tokën e tij do të ngopet me bukë, por ai që shkon pas kotësive është pa mend.

Den, som dyrker sin Jord, mættes med Brød; men den, som løber efter Løsgængere, fattes Forstand.

12 I pabesi dëshiron gjahun e njerëzve të këqij, por rrënja e të drejtëve sjell fryt.

Den ugudelige attraar Snaren, der er lagt for de onde; men de retfærdige slaa Rod.

13 Njeriu i keq kapet në kurthin e mëkatit të buzëve të tij, por i drejti do t’i shpëtojë fatkeqësisë.

I Læbers Forsyndelse er der en Snare for den onde; men den retfærdige skal komme ud af Angest.

14 Njeriu do të ngopet me të mira për frytin e gojës së tij, dhe secili do të marrë shpërblimin simbas veprës së duarve të tij.

En Mand skal mættes med godt af sin Munds Frugt, og hvad et Menneskes Hænder have fortjent, skal gengældes ham.

15 Rruga e budallait është e drejtë para syve të tij, por ai që dëgjon këshillat është i urtë.

Daarens Vej er ret i hans egne Øjne, men den, som hører efter Raad, er viis.

16 Budallai e tregon menjëherë pezmatimin e tij, por njeriu i matur e fsheh turpin.

Daarens Fortørnelse giver sig til Kende samme Dag; men den, som skjuler Forsmædelse er klog.

17 Ai që thotë të vërtetën shpall atë që është e drejtë, por dëshmitari i rremë thotë mashtrime.

Den, som aander Trofasthed, forkynder, hvad Ret er; men et falsk Vidne forkynder Svig.

18 Kush flet pa mend është si ai që shpon me shpatë, por gjuha e të urtëve sjell shërim.

Der er den, som taler ubetænksomme Ord, der ere som Kaardestik; men de vises Tunge er Lægedom.

19 Buza që thotë të vërtetën, do të bëhet e qëndrueshme përjetë, por gjuha që gënjen zgjat vetëm një çast.

Sandheds Læbe bestaar altid; men Falskheds Tunge bliver kun et Øjeblik.

20 Mashtrimi është në zemrën e atyre që kurdisin të keqen, por për ata që këshillojnë paqen ka gëzim.

Der er Svig i deres Hjerte; som optænke ondt; men for dem, som raade til Fred, er der Glæde.

21 Asnjë e keqe nuk do t’i ndodhë të drejtit, por të pabesët do të kenë plot telashe.

Den retfærdige skal ingen som helst Ulykke vederfares; men de ugudelige have fuldt op af ondt.

22 Buzët gënjeshtare janë të neveritshme për Zotin, por ata që veprojnë me çiltërsi i pëlqejnë atij.

Falske Læber ere Herren en Vederstyggelighed; men de, som handle trolig, ere ham en Velbehagelighed.

23 Njeriu i matur e fsheh diturinë e tij, por zemra e budallenjve shpall budallallëkun e tyre.

Et klogt Menneske skjuler sin Kundskab; men Daarers Hjerte udraaber deres Daarskab.

24 Dora e njeriut të kujdeshëm do të sundojë, por dora e përtacëve do t’i nënshtrohet punës së detyrueshme.

De flittiges Haand skal komme til at herske; men Ladhed skal vorde trælbunden.

25 Shqetësimi në zemrën e njeriut e rrëzon atë, por një fjalë e mirë e gëzon atë.

Bekymring i en Mands Hjerte nedbøjer det; men et godt Ord glæder det.

26 I drejti e zgjedh me kujdes shokun e tij, por rruga e të pabesëve i bën që të humbasin.

Den retfærdige vejleder sin Ven; men de ugudeliges Vej vildleder dem selv.

27 Përtaci nuk e pjek gjahun e tij, por kujdesi për njeriun është një pasuri e çmueshme.

Den lade skal ikke stege sin Jagt; men den flittige er en dyrebar Skat for et Menneske.

28 Mbi shtegun e drejtësisë ka jetë, dhe mbi këtë shteg nuk ka vdekje.

Paa Retfærdigheds Sti er Liv, og dens banede Vej er ikke til Døden.