Fjalët e urta 11

1 Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.

Обма́нливі ша́льки — оги́да для Господа, а повна вага́ — це Його уподо́ба.

2 Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.

Прийде пишність, та при́йде і га́ньба, а з суми́рними — мудрість.

3 Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.

Невинність простосердих веде їх, а лука́вство зрадли́вих — їх вигубить.

4 Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.

Не поможе багатство в день гніву, а справедливість від смерти визво́лює.

5 Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.

Справедливість невинного дорогу йому випросто́вує, безбожний же падає через безбожність свою́.

6 Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.

Справедливість прямих їх рятує, а зрадливі захо́плені будуть своєю захла́нністю.

7 Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.

При смерті люди́ни безбожної гине надія, зникає чека́ння люди́ни нікче́мної.

8 I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.

Виривається праведний з у́тиску, і замість нього безбожний іде.

9 Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.

Свого ближнього нищить лукавий уста́ми, а знання́м визволя́ються праведні.

10 Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.

Добром праведних місто радіє, а як гинуть безбожні — співає.

11 Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.

Благословенням че́сних підно́ситься місто, а уста́ми безбожних руйну́ється.

12 Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.

Хто пого́рджує ближнім своїм, той позба́влений розуму, а розумна люди́на мовчить.

13 Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.

Виявляє обмо́вник таємне, вірнодухий же справу ховає.

14 Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.

Народ падає з бра́ку розумного про́воду, при числе́нності ж ра́дників спасі́ння буває.

15 Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.

Зле робить, як хто за чужого пору́чується, хто ж пору́ку ненавидить, той безпечний.

16 Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.

Жінка чесно́тна ося́гує слави, і пильні багатства здобу́дуть.

17 Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.

Люди́на ласка́ва душі своїй чинить добро́, а жорстока замучує тіло своє.

18 I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.

Чинить діло безва́ртне безбожний, хто ж праведність сіє — заплату правдиву оде́ржує.

19 Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.

Отак праведність є на життя, хто ж жене́ться за злом, той до смерти зближа́ється.

20 Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.

Серцем лукаві — оги́да для Господа, а хто в неповинності ходить — Його уподо́ба.

21 Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.

Ручаюсь: не бу́де невинним лихий, а наща́док правдивих захований буде.

22 Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.

Золотая сере́жка в свині на ніздрі́ — це жінка гарна, позба́влена розуму.

23 Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.

Жада́ння у праведних — тільки добро, надія безбожних — то гнів.

24 Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.

Дехто щедро дає, та ще додається йому, а дехто ховає над міру, та тільки бідні́є.

25 Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.

Душа, яка благословля́є, наси́чена буде, а хто по́їть інших, — напо́єний буде і він.

26 Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.

Хто задержує збіжжя, того проклинає наро́д, хто ж поживу випро́дує, тому благослове́ння на голову.

27 Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.

Хто прагне добра, той шукає вподо́бання, хто ж лихого жадає, то й при́йде на нього воно.

28 Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.

Хто надію кладе на багатство своє, той впаде́, а праведники зелені́ють, як листя.

29 Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.

Хто не́ряд уносить до дому свого, той вітер пося́де, а дурноголо́вий розумному стане рабом.

30 Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.

Плід праведного — дерево життя, і мудрий життя набуває.

31 Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!

Коли праведний ось надолу́жується на землі, то тим більше безбожний та грішний!