Fjalët e urta 11

1 Peshorja e pasaktë është e neveritshme për Zotin, por peshimi i saktë i pëlqen.

Des balances fausses sont en horreur à l’Eternel; des poids justes, voilà ce qu’il aime.

2 Kur vjen kryelartësia, vjen edhe turpi; por dituria është me njerëzit e thjeshtë.

Vienne l’orgueil, le déshonneur le suit; la sagesse est avec les humbles.

3 Njerëzit e drejtë udhëhiqen nga ndershmëria, por ligësia e të pabesëve do t’i shkatërrojë këta.

L’Intégrité des justes est leur guide; la perversion des gens sans foi est leur ruine.

4 Pasuritë nuk sjellin dobi ditën e zemërimit, por drejtësia të shpëton nga vdekja.

La fortune ne sert de rien au jour de la colère; mais la vertu sauve de la mort.

5 Drejtësia e njeriut të ndershëm i hap rrugën, por i pabesi bie për shkak të paudhësisë së tij.

La vertu de l’homme intègre aplanit sa voie; l’impie tombe par son impiété.

6 Drejtësia e njerëzve të drejtë i çliron këta, por njerëzit e pabesë do të kapen nga vetë ligësia e tyre.

La vertu des gens de bien est leur sauvegarde, mais les gens sans foi sont pris au piège de leur malice.

7 Kur vdes një i pabesë, shpresa e tij humb dhe shpresa e njerëzve të padrejtë davaritet.

La mort met fin à l’espoir du méchant et anéantit l’attente des violents.

8 I drejti çlirohet nga fatkeqësia, por i pabesi i zë vendin.

Le juste échappe à la détresse, et le méchant prend sa place.

9 Me gojën e tij hipokriti shkatërron të afërmin e tij, por të drejtët çlirohen për shkak të dijes së tyre.

L’Impie ruine son prochain avec sa bouche, mais les justes sont préservés par leur expérience.

10 Kur të drejtët begatohen, qyteti gëzohet; por kur vdesin të pabesët, dëgjohen britma gëzimi.

Que les justes soient heureux, la cité est en joie; que les méchants périssent, ce sont des transports.

11 Nga bekimi i njerëzve të drejtë qyteti ngrihet, por goja e të pafeve e çon në shkatërrim.

La bénédiction des bons fait la grandeur de la ville; la bouche des méchants en cause la chute.

12 Kush e përbuz të afërmin e tij nuk ka mend, por njeriu i matur hesht.

Rabaisser son prochain, c’est manquer de sens; l’homme avisé se tait.

13 Kush shkon rreth e qark duke përfolur, nxjerr sekretet, por ai që ka një shpirt besnik i fsheh ato.

Celui qui colporte des commérages divulgue les secrets; l’homme loyal sait les tenir cachés.

14 Pa një udhëheqje të urtë populli bie, por gjen shpëtim në numrin e madh të këshilltarëve.

Faute de direction, un peuple tombe; son salut réside dans la multitude de ses conseillers.

15 Kush bëhet garant për një të huaj do të pësojë dëmet e këtij veprimi, por ai që refuzon të japë dorën si garant është i sigurt.

Qui garantit pour un étranger s’en trouvera fort mal; qui hait les engagements ne court pas de risque.

16 Gruaja e bukur fiton lavdinë dhe njerëzit e dhunshëm grumbullojnë pasuri.

La femme gracieuse conquiert les hommages, les gens à poigne conquièrent la richesse.

17 Njeriu i mëshirshëm i bën të mirë vetes, kurse njeriu mizor mundon mishin e tij.

L’Homme bon assure son propre bonheur, mais l’homme cruel se prépare des tourments.

18 I pabesi realizon një fitim të rremë, por ai që mbjell drejtësi do të ketë një shpërblim të sigurt.

Le méchant fait une œuvre vaine; mais qui sème la justice récolte une vraie récompense.

19 Ashtu si drejtësia të çon në jetë, kështu ai që shkon pas të keqes gjen vdekjen.

La vertu est un gage de vie; qui poursuit le mal court à la mort.

20 Të çoroditurit nga zemra janë të neveritur për Zotin, por ata që janë të ndershëm në sjelljen e tyre pëlqehen nga ai.

L’Eternel a en horreur les cœurs tortueux, mais il aime les gens intègres.

21 Edhe kur i shtrëngon dorën një tjetri për një besëlidhje, njeriu i keq nuk do të mbetet i pandëshkuar, por pasardhësit e të drejtëve do të shpëtojnë.

Haut la main! Le méchant ne reste pas impuni, mais la race des justes échappe à tout danger.

22 Si një unazë ari në feçkën e një derri, kështu është një grua e bukur që nuk ka mend.

Un anneau d’or au groin d’un porc, telle est une belle femme dépourvue de jugement.

23 Dëshira e të drejtëve është vetëm e mira, por shpresa e të pabesëve është zemërimi.

Le désir des justes ne vise qu’au bien; l’espoir des méchants n’est que débordement.

24 Ka nga ata që shkapërderdhin bujari dhe bëhen më të pasur, dhe ka nga ata që kursejnë më tepër se duhet dhe bëhen gjithnjë e më të varfër.

Tel est prodigue de son bien et le voit s’augmenter; tel est économe plus que de raison et s’appauvrit.

25 Njeriu bujar do të pasurohet dhe ai që vadit do të vaditet gjithashtu.

L’Âme généreuse jouira de l’abondance; qui fait pleuvoir des bienfaits est lui-même arrosé.

26 Populli mallkon atë që nuk pranon të japë grurin, por bekimi bie mbi kokën e atij që e shet.

Accaparer le blé, c’est se faire maudire du peuple; mais ses bénédictions vont à qui le met en vente.

27 Kush kërkon me zell të mirën fiton dashamirësinë, por ai që kërkon të keqen, kjo do t’i bjerë mbi të.

Rechercher le bien, c’est rechercher l’affection; poursuivre le mal, c’est en devenir la victime.

28 Kush ka besim në pasuritë e tij do të rrëzohet, por të drejtët do të çelin si gjethe.

Qui se confie en sa richesse tombera, mais les justes sont florissants comme le feuillage.

29 Ai që bën rrëmujë në shtëpinë e vet do të trashëgojë erën, dhe budallai do të jetë shërbëtori i atij që është i urtë nga zemra.

Celui qui jette le trouble dans sa maison ne possédera que du vent; le sot devient l’esclave de l’homme sage.

30 Fryti i të drejtit është një dru i jetës, dhe ai që shtie në dorë shpirtërat është i urtë.

L’Œuvre du juste est un arbre de vie; gagner les cœurs est le fait du sage.

31 Ja, i drejti merr shpërblimin mbi tokë, e aq më tepër i pabesi dhe mëkatari!

Voyez, le juste obtient le prix de ses œuvres sur terre: combien plus encore le méchant et le pécheur!