Fjalët e urta 10

1 Fjalët e urta të Salomonit. Një fëmijë e urtë e gëzon të atin, por një fëmijë budalla i shkakton vuajtje nënes së vet.

Ordtøke av Salomo. Ein vis son er til gleda for far sin, men ein dårleg son er mor si til sorg.

2 Thesaret e padrejtësisë nuk japin dobi, por drejtësia të çliron nga vdekja.

Ragn-fegne skattar gagnar inkje, men rettferd frelser frå dauden.

3 Zoti nuk do të lejojë që i drejti të vuajë nga uria, por hedh poshtë dëshirën e të pabesëve.

Herren let ikkje rettferdig mann hungra, men giren hjå gudlause viser han burt.

4 Kush punon me dorë përtace varfërohet, por dora e njerëzve të zellshëm të bën të pasurohesh.

Lat-hand skaper armod, men strevsam hand gjer rik.

5 Ai që mbledh gjatë verës është një bir i matur, por ai që fle në kohën e korrjeve është një bir që të mbulon me turp.

Ein klok son sankar um sumaren, ein skjemdar-son søv um hausten.

6 Ka bekime mbi kokën e të drejtit, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Velsigningar kjem yver hovudet på den rettferdige, men munnen åt dei gudlause gøymer vald.

7 Kujtimi i të drejtit është në bekim, por emri i të pabesit do të kalbet.

Minnet um den rettferdige ert til velsigning, men namnet åt dei gudlause morknar.

8 Zemërurti i pranon urdhërimet, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Den vise tek imot påbod, men gapen gjeng til grunns,

9 Ai që ecën në ndershmëri ecën i sigurt, por ai që ndjek rrugë dredharake ka për t’u zbuluar.

den som ferdast i uskyld, ferdast trygt, men den som gjeng krokvegar, skal verta kjend.

10 Kush e shkel syrin shkakton vuajtje, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Den som blinkar med auga, valdar vondt, men gapkjeften gjeng til grunns.

11 Goja e të drejtit është një burim jete, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Rettferdig manns munn er ei livsens kjelda, men munnen åt gudlause gøymar vald.

12 Urrejtja shkakton grindje, por dashuria mbulon të gjitha fajet.

Hat yppar trætta, men kjærleik breider yver alle brot.

13 Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.

På vitug manns lippor er visdom å finna, men riset høver åt ryggen på dåren.

14 Të urtët grumbullojnë njohuri, por goja e budallait është një shkatërrim i shpejtë.

Dei vise gøymer kunnskapen sin, men or narremunn kann ein venta fåre.

15 Begatia e të pasurit është qyteti i tij i fortë; shkatërrimi i të varfërit është varfëria e tyre.

Rikmanns eiga er hans faste by; fatigfolks ulukka er deira armod.

16 Puna e të drejtit i shërben jetës, fitimi i të pabesit mëkatit.

Det den rettferdige tener, gjeng til liv, det den gudlause vinn, gjeng til synd.

17 Kush ruan mësimet është në rrugën e jetës; por kush nuk pranon kritikën humb.

Den som på tukt tek vare, gjeng til livet, men den fer vilt som ikkje agtar age.

18 Kush e maskon urrejtjen ka buzë gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.

Den som løyner hat, hev ljugarlippor, og den som breider ut baktale, er ein dåre.

19 Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon buzët e tij është i urtë.

Der d’er mange ord, vil synd ikkje vanta, men den som set lås for lipporn’, er klok.

20 Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.

Rettferdig manns tunga er utvalt sylv, men gudløysings vit er lite verdt.

21 Buzët e të drejtit ushqejnë mjaft njerëz, por budallenjtë vdesin sepse nuk kanë mend.

Rettferdig manns lippor læskar mange, men dårarne døyr for dei vantar vit.

22 Bekimi i Zotit pasuron dhe ai nuk shton asnjë vuajtje.

D’er Herrens velsigning som gjer rik, og eige stræv legg inkje til.

23 Kryerja e një kobi për budallanë është si një zbavitje; kështu është dituria për njeriun që ka mend.

Dåren finn moro i skjemdarverk, men den vituge mannen i visdom.

24 Të pabesit i ndodh ajo nga e cila trembet, por njerëzve të drejtë u jepet ajo që dëshirojnë.

Det den ugudlege gruar for, kjem yver han, og det rettferdige ynskjer, vert deim gjeve.

25 Kur kalon furtuna, i pabesi nuk është më, por i drejti ka një themel të përjetshëm.

Der stormen hev fare, er den gudlause burte, men den rettvise stend på æveleg grunn.

26 Ashtu si uthulla për dhëmbët dhe tymi për sytë, kështu është dembeli për ata që e dërgojnë.

Som edik er for tennerne og røyk for augo, so er letingen for den som sender han.

27 Frika e Zotit i zgjat ditët, por vitet e të pabesit do të shkurtohen.

Otte for Herren lengjer livet, men gudløysings år vert stytte.

28 Shpresa e të drejtëve është gëzimi, por pritja e të pabesëve do të zhduket.

Rettferdige kann venta gleda, men voni åt gudlause vert til inkjes.

29 Rruga e Zotit është një kala për njeriun e ndershëm, por është shkatërrim për ata që kryejnë padrejtësi.

Herrens veg er vern for den skuldfri, men øydeleggjing for illgjerningsmenner.

30 I drejti nuk do të lëvizet kurrë, por të pabesët nuk do të banojnë në tokë.

Rettferdig mann skal aldri rikkast, men gudlause skal ei få bu i landet.

31 Goja e të drejtit prodhon dituri, por gjuha e çoroditur do të pritet.

Rettferdig manns munn ber visdoms frukt, men avskori vert den falske tunga.

32 Buzët e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.

Rettferdig manns lippor søkjer hugnad, men munnen på gudlause berre fals.