Fjalët e urta 10

1 Fjalët e urta të Salomonit. Një fëmijë e urtë e gëzon të atin, por një fëmijë budalla i shkakton vuajtje nënes së vet.

[Filius sapiens lætificat patrem, filius vero stultus mœstitia est matris suæ.

2 Thesaret e padrejtësisë nuk japin dobi, por drejtësia të çliron nga vdekja.

Nil proderunt thesauri impietatis, justitia vero liberabit a morte.

3 Zoti nuk do të lejojë që i drejti të vuajë nga uria, por hedh poshtë dëshirën e të pabesëve.

Non affliget Dominus fame animam justi, et insidias impiorum subvertet.

4 Kush punon me dorë përtace varfërohet, por dora e njerëzve të zellshëm të bën të pasurohesh.

Egestatem operata est manus remissa; manus autem fortium divitias parat. Qui nititur mendaciis, hic pascit ventos; idem autem ipse sequitur aves volantes.

5 Ai që mbledh gjatë verës është një bir i matur, por ai që fle në kohën e korrjeve është një bir që të mbulon me turp.

Qui congregat in messe, filius sapiens est; qui autem stertit æstate, filius confusionis.

6 Ka bekime mbi kokën e të drejtit, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Benedictio Domini super caput justi; os autem impiorum operit iniquitas.

7 Kujtimi i të drejtit është në bekim, por emri i të pabesit do të kalbet.

Memoria justi cum laudibus, et nomen impiorum putrescet.

8 Zemërurti i pranon urdhërimet, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Sapiens corde præcepta suscipit; stultus cæditur labiis.

9 Ai që ecën në ndershmëri ecën i sigurt, por ai që ndjek rrugë dredharake ka për t’u zbuluar.

Qui ambulat simpliciter ambulat confidenter; qui autem depravat vias suas manifestus erit.

10 Kush e shkel syrin shkakton vuajtje, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Qui annuit oculo dabit dolorem; et stultus labiis verberabitur.]

11 Goja e të drejtit është një burim jete, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

[Vena vitæ os justi, et os impiorum operit iniquitatem.

12 Urrejtja shkakton grindje, por dashuria mbulon të gjitha fajet.

Odium suscitat rixas, et universa delicta operit caritas.

13 Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.

In labiis sapientis invenitur sapientia, et virga in dorso ejus qui indiget corde.

14 Të urtët grumbullojnë njohuri, por goja e budallait është një shkatërrim i shpejtë.

Sapientes abscondunt scientiam; os autem stulti confusioni proximum est.

15 Begatia e të pasurit është qyteti i tij i fortë; shkatërrimi i të varfërit është varfëria e tyre.

Substantia divitis, urbs fortitudinis ejus; pavor pauperum egestas eorum.

16 Puna e të drejtit i shërben jetës, fitimi i të pabesit mëkatit.

Opus justi ad vitam, fructus autem impii ad peccatum.

17 Kush ruan mësimet është në rrugën e jetës; por kush nuk pranon kritikën humb.

Via vitæ custodienti disciplinam; qui autem increpationes relinquit, errat.

18 Kush e maskon urrejtjen ka buzë gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.

Abscondunt odium labia mendacia; qui profert contumeliam, insipiens est.

19 Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon buzët e tij është i urtë.

In multiloquio non deerit peccatum, qui autem moderatur labia sua prudentissimus est.

20 Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.

Argentum electum lingua justi; cor autem impiorum pro nihilo.

21 Buzët e të drejtit ushqejnë mjaft njerëz, por budallenjtë vdesin sepse nuk kanë mend.

Labia justi erudiunt plurimos; qui autem indocti sunt in cordis egestate morientur.]

22 Bekimi i Zotit pasuron dhe ai nuk shton asnjë vuajtje.

[Benedictio Domini divites facit, nec sociabitur eis afflictio.

23 Kryerja e një kobi për budallanë është si një zbavitje; kështu është dituria për njeriun që ka mend.

Quasi per risum stultus operatur scelus, sapientia autem est viro prudentia.

24 Të pabesit i ndodh ajo nga e cila trembet, por njerëzve të drejtë u jepet ajo që dëshirojnë.

Quod timet impius veniet super eum; desiderium suum justus dabitur.

25 Kur kalon furtuna, i pabesi nuk është më, por i drejti ka një themel të përjetshëm.

Quasi tempestas transiens non erit impius; justus autem quasi fundamentum sempiternum.

26 Ashtu si uthulla për dhëmbët dhe tymi për sytë, kështu është dembeli për ata që e dërgojnë.

Sicut acetum dentibus, et fumus oculis, sic piger his qui miserunt eum.

27 Frika e Zotit i zgjat ditët, por vitet e të pabesit do të shkurtohen.

Timor Domini apponet dies, et anni impiorum breviabuntur.

28 Shpresa e të drejtëve është gëzimi, por pritja e të pabesëve do të zhduket.

Exspectatio justorum lætitia, spes autem impiorum peribit.

29 Rruga e Zotit është një kala për njeriun e ndershëm, por është shkatërrim për ata që kryejnë padrejtësi.

Fortitudo simplicis via Domini, et pavor his qui operantur malum.

30 I drejti nuk do të lëvizet kurrë, por të pabesët nuk do të banojnë në tokë.

Justus in æternum non commovebitur, impii autem non habitabunt super terram.

31 Goja e të drejtit prodhon dituri, por gjuha e çoroditur do të pritet.

Os justi parturiet sapientiam; lingua pravorum peribit.

32 Buzët e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.

Labia justi considerant placita, et os impiorum perversa.]