Fjalët e urta 10

1 Fjalët e urta të Salomonit. Një fëmijë e urtë e gëzon të atin, por një fëmijë budalla i shkakton vuajtje nënes së vet.

Salomon sananlaskut. Viisas poika on isällensä iloksi, mutta tyhmä poika on äidillensä murheeksi.

2 Thesaret e padrejtësisë nuk japin dobi, por drejtësia të çliron nga vdekja.

Vääryyden aarteet eivät auta, mutta vanhurskaus vapahtaa kuolemasta.

3 Zoti nuk do të lejojë që i drejti të vuajë nga uria, por hedh poshtë dëshirën e të pabesëve.

Herra ei salli vanhurskaan nälkää nähdä, mutta jumalattomien himon hän luotansa työntää.

4 Kush punon me dorë përtace varfërohet, por dora e njerëzve të zellshëm të bën të pasurohesh.

Köyhtyy, joka laiskasti kättä käyttää, mutta ahkerain käsi rikastuttaa.

5 Ai që mbledh gjatë verës është një bir i matur, por ai që fle në kohën e korrjeve është një bir që të mbulon me turp.

Taitava poika kokoaa kesällä, kunnoton poika elonaikana nukkuu.

6 Ka bekime mbi kokën e të drejtit, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Siunaus on vanhurskaan pään päällä, mutta väkivaltaa kätkee jumalattomien suu.

7 Kujtimi i të drejtit është në bekim, por emri i të pabesit do të kalbet.

Vanhurskaan muistoa siunataan, mutta jumalattomien nimi lahoaa.

8 Zemërurti i pranon urdhërimet, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Viisassydäminen ottaa käskyt varteen, mutta hulluhuulinen kukistuu.

9 Ai që ecën në ndershmëri ecën i sigurt, por ai që ndjek rrugë dredharake ka për t’u zbuluar.

Joka nuhteettomasti vaeltaa, vaeltaa turvassa, jonka tiet ovat väärät, se joutuu ilmi.

10 Kush e shkel syrin shkakton vuajtje, por fjalamani budalla do të rrëzohet.

Joka silmää iskee, saa aikaan tuskaa, ja hulluhuulinen kukistuu.

11 Goja e të drejtit është një burim jete, por dhuna e mbulon gojën e të pabesëve.

Vanhurskaan suu on elämän lähde, mutta jumalattomien suu kätkee väkivaltaa.

12 Urrejtja shkakton grindje, por dashuria mbulon të gjitha fajet.

Viha virittää riitoja, mutta rakkaus peittää rikkomukset kaikki.

13 Dituria gjendet mbi buzët e atyre që kanë mendje, por shkopi është për kurrizin e atyre që nuk kanë mend.

Ymmärtäväisen huulilta löytyy viisaus, mutta joka on mieltä vailla, sille vitsa selkään!

14 Të urtët grumbullojnë njohuri, por goja e budallait është një shkatërrim i shpejtë.

Viisaat kätkevät, minkä tietävät, mutta hullun suu on läheinen turmio.

15 Begatia e të pasurit është qyteti i tij i fortë; shkatërrimi i të varfërit është varfëria e tyre.

Rikkaan tavara on hänen vahva kaupunkinsa, mutta vaivaisten köyhyys on heidän turmionsa.

16 Puna e të drejtit i shërben jetës, fitimi i të pabesit mëkatit.

Vanhurskaan hankkima on elämäksi, jumalattoman saalis koituu synniksi.

17 Kush ruan mësimet është në rrugën e jetës; por kush nuk pranon kritikën humb.

Kuritusta noudattava on elämän tiellä, mutta nuhteet hylkäävä eksyy.

18 Kush e maskon urrejtjen ka buzë gënjeshtare dhe ai që përhap shpifje është budalla.

Joka salavihaa pitää, sen huulilla on valhe, ja joka parjausta levittää, on tyhmä.

19 Në fjalët e shumta faji nuk mungon, por ai që i frenon buzët e tij është i urtë.

Missä on paljon sanoja, siinä ei syntiä puutu; mutta joka huulensa hillitsee, se on taitava.

20 Gjuha e të drejtit është argjend i zgjedhur, por zemra e të pabesëve vlen pak.

Vanhurskaan kieli on valituin hopea, jumalattomien äly on tyhjän veroinen.

21 Buzët e të drejtit ushqejnë mjaft njerëz, por budallenjtë vdesin sepse nuk kanë mend.

Vanhurskaan huulet kaitsevat monia, mutta hullut kuolevat mielettömyyteensä.

22 Bekimi i Zotit pasuron dhe ai nuk shton asnjë vuajtje.

Herran siunaus rikkaaksi tekee, ei oma vaiva siihen mitään lisää.

23 Kryerja e një kobi për budallanë është si një zbavitje; kështu është dituria për njeriun që ka mend.

Tyhmälle on iloksi ilkityön teko, mutta ymmärtäväiselle miehelle viisaus.

24 Të pabesit i ndodh ajo nga e cila trembet, por njerëzve të drejtë u jepet ajo që dëshirojnë.

Mitä jumalaton pelkää, se häntä kohtaa; mutta mitä vanhurskaat halajavat, se annetaan.

25 Kur kalon furtuna, i pabesi nuk është më, por i drejti ka një themel të përjetshëm.

Tuulispään käytyä ei jumalatonta enää ole, mutta vanhurskaan perustus pysyy iäti.

26 Ashtu si uthulla për dhëmbët dhe tymi për sytë, kështu është dembeli për ata që e dërgojnë.

Mitä hapan hampaille ja savu silmille, sitä laiska lähettäjillensä.

27 Frika e Zotit i zgjat ditët, por vitet e të pabesit do të shkurtohen.

Herran pelko elinpäiviä jatkaa, mutta jumalattomien vuodet lyhenevät.

28 Shpresa e të drejtëve është gëzimi, por pritja e të pabesëve do të zhduket.

Vanhurskasten odotus koituu iloksi, mutta jumalattomien toivo hukkuu.

29 Rruga e Zotit është një kala për njeriun e ndershëm, por është shkatërrim për ata që kryejnë padrejtësi.

Herran johdatus on nuhteettoman turva, mutta väärintekijäin turmio.

30 I drejti nuk do të lëvizet kurrë, por të pabesët nuk do të banojnë në tokë.

Vanhurskas ei ikinä horju, mutta jumalattomat eivät saa asua maassa.

31 Goja e të drejtit prodhon dituri, por gjuha e çoroditur do të pritet.

Vanhurskaan suu kasvaa viisauden hedelmän, mutta kavala kieli hävitetään.

32 Buzët e të drejtit njohin atë që është e pranueshme; por goja e të pabesëve njeh vetëm gjëra të çoroditura.

Vanhurskaan huulet tietävät, mikä otollista on, mutta jumalattomien suu on sulaa kavaluutta.